Verwarende knoop!

afbeelding van Capital_B

Beste,
Kben echt verbaasd van men eigen dat ik hier zo rustig bij blijf,ondanks dat ik sommige zaken niet begrijpen of mss zelfs niet meer hoef te begrijpen.Ik ben helemaal bewust van mijn fouten wat er met mij aan de hand was,niet dat ik er ga op blijven hangen of van mijn problemen een excuus maak.Ik snap gewoon niet als je dan zogezegd een sterke band hebt,en iemand moet latent gaan dat je graag ziet,hoe je dan zomaar een halve week later dan iets begint met iemand anders.Ik kan haar helemaal niet kwalijk nemen dat haar leven een andere weg opgaat,maar vertel me dan niet zo van die belachelijke opmerkinge van ik blijf zolang alleen,kwil alleen maar vrienden maken en zo voort.....
Dat doe me nu pijn kverstaa da echt nie,maar klleg er me uiteindelijk wel bij neer.Kgun ze het allemaal kwou haar da nog mailen maar heb het uiteindelijk ni gedaan,ga maar!!Klaat je gaan met pijn,wou het allanger doen nu doet zij het en hoe!?Mag ik kwaad zijn,dan denk ik nee want je hebt zelf veel fouten gemaakt mss is het wel daarom mss ben je uiteindelijk dan toch niet zo speciaal.Ik was echt alles voor haar en zus en zo,en weg vrienden blijve speciale vrienden en ben jij het ni niemand ni en blablabla.Ik weet dat een mens niet zo ineensteekt maar heb me toch laten meeslepen al die tijd;ik vind ze nogaltijd bijzonder maar gewoon voel me een beetje aant lijntje gehouden en heb de laatste twee maanden gevochten voor iets dat er uiteindelijk niet meer was.Gewoon ik neem het haar niet meer kwalijk het spijt me dat ik de telefoon zo grof neer smeet toen ik het nieuws vernam van u nieuw vriendje.Mss waren we al langer uiteen aan het groeien maar liefde was er zeker nog wel.Mijn leven is zowiezo aant verder gaan,er staan belangerijke dingen te gebeuren tegen volgend jaar en ben ze nu aan het opbouwen.Ben kwaad maar zeker nie op u,ook ni op mij...mss op het mislukken??Al die momenten en gewoon spijtig hoe dat het gelopen is.Heb mijn eigen belogen dat ik het ni aankon de breuk kdacht dat alles onder mijn voeten wegging,
even maar niet lang,je hebt een plaatsje in mn hart alleen je weet het ni!!