ik lees veel hier op ldvd dat mensen zoveel vragen hebben aan de andere partij..nu is mijn vraag,krijg je werkelijk het antwoord waar je op zit te wachten..waarschijnlijk krijg je toch een antwoord wat je nog een steek door het hart geeft..of een onduidelijk antwoord wat je weer weken bezighoud..hoofdstuk afgesloten,laat de vragen los,ikzelf heb het ook gedaan,en gaandeweg komen de antwoorden vanzelf,dmv gedrag van mijn ex of uitspraken die hij deed tegen mij..zoek niet altijd de schuld bij de ander,en zeker ook niet alleen bij jezelf..bij allebei..de andere partij 'dumpt' je..maar de partij die 'dumpt'heeft het ook op hun momenten moeilijk..ik hoor dus bij de 2de partij ik heb het uitgemaakt..maar merendeels door zijn gedrag..langzaam aan ben ik tot het besef gekomen,dat hij niet mijn ware is,niet mijn maatje..er is nog zoveel liefde,maar soms betekend liefde ook loslaten..mijn ex Zit nu voloop in zijn slachtofferrol..maar over een paar maanden begrijpt hij me misschien beter.en voor de mensen die gelijk in een nieuwe relatie stappen?naar mijn mening durven die mensen de confrontatie met het verdriet niet aan..dit is de eerste keer voor mij dat ik niet gelijk mijn heil in een nieuw vriendje zoek..ik wil deze keer de confrontatie volop aan,omdat je naar mijn mening anders je verdriet meeneemt naar je volgende relatie..mijn rugzakje is te zwaar en moet geleegd worden.es kijken hoe het is om in een nieuwe relatie te stappen op die manier..ik merk dat ik nog goed in de market lig,haha..dus tja dat is goed voor de ego..maar op een date praten over je ex is ook niet de manier..en dat zal ik nu zeker doen..in mijn verbreking met deze ex,heb ik een ander zijn hart gebroken..hem de pijn bezorgt die ik nu voel..ik heb ook een slachtoffer gemaakt met het ding wat ik mijn ex zo verwijt..Beetje hypocriet vond ik dat voor mezelf..alhoewel ik naar hem wel opensta om zijn vragen te beantwoorden,,mijn ex heb ik genoeg tekst en uitleg gegeven..daar ben ik klaar mee,de gesprekjes die er nog sporadisch zijn..zijn heel oppervlakkig en het bellen en elkaar spreken sterft langzaam af..tot over een jaar en dan lijkt het of je elkaar nooit hebt gekend..is hij niet meer als een herinnering voor me en andersom/pijn om dat in te zien..maar vriendschap met deze ex is vrijwel onmogelijk..omdat wij als exen nog veels te jaloers op elkaar zijn..hij zal nooit kunnen accepteren dat ik met een ander geluk opbouw en waarschijnlijk andersom ook niet..dus wat niet weet wat niet deert,zeg ik dan maar..we hebben elkaar weer toegevoegt op msn sinds een week,maar we spreken elkaar niet aan..Waarom?waarschijnlijk hebben we elkaar niets te melden.we groeien uitelkaar..3 maanden geleden wisten we alles van elkaar en nu?we weten nog weinig van elkaar..hij is verhuist en ik weet niet eens zijn nieuwe adres,zou ik ook niet willen weten,ik heb er totaal geen behoefte aan.hij gaat zijn gang maar.toevallig vertelde hij het me,dat hij uit het huis was gegaan waar we zouden gaan samenwonen,omdat hij het niet meer aankon..hij heeft toen zijn adres gezegt..maar ik heb het niet opgeschreven..ik voel de afstand duidelijk..maar heb er nog weinig moeite mee..tis beter zo.binnenkort gaat hij de bajes in..hij vroeg of ik langskwam.ik vroeg hem waarom..kon hij ook geen antwoord op geven.mag ik je bellen,zei hij..ik:als jij daar behoefte aan heb..tuurlijk heb ik soms mijn waarommomenten..maar heeft dat werkelijk zin?vraag ik mezelf dan af..neej tis over en uit,kan niet meer goed komen alleen als hij hulp zoekt,en aangezien hij al niet toegeeft aan zichzelf dat hij problemen heeft,wie ben ik dan?moeder theresa..neej..hij gaat dit nooit erkennen,want dan zou hij zijn zwakte moeten toegeven,en dat?dat kan een machoman niet..ik heb ook mijn probleempjes..maar dat zijn peanuts vergeleken bij zijn troubles..hij wil niet samen sturen met mij,dus zal het schip zinken,alleen ik neem de reddingsboot en hij gaat mee ten onder,omdat hij niks erkent en liever ten onder gaat,dan ook maar iets te erkennen of toe te geven..sterkte michel..ik hou van je,maar ik kan niet meer..ik kies voor mezelf en niet meer voor jou..ik toon mijn liefde voor jou door jou los te laten...begreep jij dat ook maar..en verweet je het me niet..zoek hulp lieverd..doe het voor jezelf en niet voor een ander..mijn hulp is op..ik heb mijn best gedaan..tis iemand anders beurt om jou te helpen..ik ben door gegaan tot het einde..en toch als hij weer hulp vraagt zal ik er wederom voor hem zijn..hij is mijn eerste grote liefde..maar er zullen er zeker meer komen..als hij hulp had gezocht..had het zo anders geweest nu..maar hij uit zijn frustatie en woede constant op mij..en ik kan dat niet meer aan..ik blijf geen pispaal..ik heb mijn eigen sores en jij de jouwe..ik wil je zo graag helpen.maar ik heb de kracht niet meer..ik ben op..maar waar ben je dan,als ik jouw hulp nodig heb..dan ben je weg,nergens te vinden..fuck zocht hij maar hulp..het had zo mooi kunnen zijn..hopelijk ziet hij in waarom ik dit heb gedaan,misschien niet nu,maar in de toekomst wel..maar ik denk het niet..hij zal nooit zijn echte ik ,en zijn echte gevoelige kant laten zien..blijf maar stoer doen,lieverd..eens ben jij ook op..