Via haar advocaat naar mijne toe heb ik vernomen dat ze akkoord gaat op al mijn eisen en met het huisverbod. Had het niet voor mogelijk gehouden, haar enige eis was dat het bleef met vriendschappelijke scheiding. Maar ze wil niet meer met mij praten en alleen nog via haar advocaat. Dan kun je naar mijn mening toch niet meer praten over een vriendschappelijke scheiding.

Deze middag heeft ze mij opgebeld dat het kleinste ziek geworden is in de school en staat te wachten tot ik haar kwam afhalen. (mijn geluid van GSM stond af, ik had het klein haar smsje niet horen binnenkomen.) De vrouw wist toch dat ik gisteren de wagen verkocht had en ik geen vervoer meer had. Ik vroeg haar hoe ik dat nu kon doen, trek uwe plan erbij en ze haakte in. Ik heb toen een half uurtje kunnen rondbellen tot ik een chauffeur met wagen gevonden had.

Tegen mij laat ze voelen dat de kinderen hare rug op kunnen maar als ze bij haar moeder is doet ze zo verdrietig dat de kinderen haar ontnomen worden. De kinderen geloven haar op haar woord zelfs de leugens.
De kinderen hebben haar al op talloze leugens kunnen betrappen maar wat zij zegt wordt telkens voor waar genomen. Ik die nog nooit tegen de kinderen gelogen heb moet er telkens een bewijs bij doen.

Het doet verschrikkelijk pijn, onrechtvaardigheid.

Coach