Zo weer een week later... Weer een week langer dat het uit is. Het klinkt raar, maar ik denk nu in "weken dat het uit is", hahaha.... Hoe ik afgelopen week ben doorgekomen: ehm, in iets van een waas. Ben mn ex nog een paar keer tegengekomen en het was niks. Ik was zelf afgelopen woensdag volslagen bezopen na een feestje (waar iedereen waarschijnlijk van mij gedacht zal hebben dat ik lichtelijk gestoord was maar heb me geprobeerd te gedragen) en toen heb ik Fout no. 1 gemaakt: jawel, een sms-je! En ik kreeg er 1 terug! En toen was natuurlijk het hek van de dam. Ik heb hem aan de telefoon gehad, en we hebben gewauweld over dingen die ik me al niet meer kan herinneren. Ik kan me alleen iets van een toneelstuk over wachten op Godot herinneren. Lekker ironisch... uiteindelijk wachten we allemaal op Godot. Ik heb alle smsjes verwijderd en had de dag erna (naast natuurlijk een kater) gemengde gevoelens over het bellen en smsen.
Welke weer eens lekker bevestigd werden toen ik de volgende dag nietsvermoedend op msn kwam en meteen werd aangesproken door hem of ik nog leefde. Klein gesprekje - toen ging het ineens over een meisje bij hem in het werkgroepje van zijn master bedrijfscommunicatie (oh ja: de lul heeft zijn ziel verkocht! Hij zat altijd te kankeren op bedrijfsbrallers - omdat ik toevallig als 1 van mijn studies bedrijfswetenschappen heb geloof ik - en managers blabla allemaal schorem; nou doet ie zelf met ze mee!!!) maar goed, het meisje was "heel aardig tegen hem" en verder "standaard aardig met een beetje een twist". Ja hoor... Dus ik was jaloers natuurlijk en een beetje geirriteerd. Hij zei dat ie verder moest met leren ofzo want hij had een deadline en een hoop geleuter dus ik zei: "jaja, zal wel". Hij meteen kwaad, zegt tegen mij zoiets van ja moet ik je weer blokkeren, ik moest mijn grenzen leren kennen en hem maar geloven als hij zei dat ie een deadline had. En toen: tot volgende week. Dus ik sta nu geblokkeerd in zijn lijst. Ik word nu gewoon kwaad terwijl ik dit hier neerzet. Waar haalt ie het lef vandaan! Wel tegen mij komen zeiken als het niet lekker loopt met de studie/familie/gezondheid/wat de fuck dan ook, maar zodra ie zijn vuil heeft gespuid ben ik ineens niet meer goed genoeg.
Ik heb het er afgelopen weekend met mijn oudere zus over gehad en die sloeg de spijker recht op zn kop: hij maakt misbruik van jouw gevoelens voor hem. Zodra hij ergens mee zit, of wanneer er geen "leukere mensen" meer zijn om mee te ouwehoeren, ja dan ben ik weer goed genoeg.
En ik ben het zat. Zat om me elke keer weer zo te laten gebruiken. Zat om elke keer weer iemand te zijn op wie negatieve emoties worden afgereageerd. En vooral zat om nog steeds zo met hem bezig te zijn... Het moet een keer afgelopen zijn! Maar zoals mijn zus al zei: het houdt pas op als jij zélf die beslissing maakt, als jij zelf wíl dat het klaar is. Ik hoop dat dat snel gebeurt, want ik zit nu steeds te schuiven tussen "ik wou dat we nog samen waren" en "nee het is een lul neem hem niet terug". Misschien is het wel wachten op Godot... Ik hoop het niet, zo slecht zie ik er nou ook weer niet uit.
Weltrusten allemaal en sorry dat ik zo heb zitten vuil spuien maar het moest er even uit...