Waarom ga ik toch steeds een stap te ver..? Steeds als ik weer contact krijg met mijn ex via whatsapp en het gesprek houdt weer op, blijf ik na een te lange pauze toch nog iets sturen. Een domme grap of niet subtiels. Ik verneuk het steeds weer zelf! Net een klein kind die steeds het laatste woord wil hebben.
Waarom denk ik niet gewoon na, voordat ik op dat zend-knopje druk? Waarom open ik uberhaupt steeds haar gesprek, als het al een kwartier stil is? Nu heb ik haar weer munitie gegeven, redenen om toch maar niet sporadisch iets te sturen, terwijl ik het zo fijn vind dat ze dat eindelijk weer doet. Ik moet me echt in bedwang krijgen! Voel me zo stom nu!