We zouden gaan samenwonen maar na ruim 3.5 jaar is het dus nu 3 weken uit. Hij heeft al een ander en ik zit hier met mijn verdriet en pijn, wist niet dat liefde zoveel pijn zo kunnen doen.
Maar echt alles gaat nu ook klote, eerst krijg ik dus zondag HAAR aan de lijn, dan probeer ik mij op het werk te storten en hoop eindelijk een fikse loonsverhoging te krijgen, ben nl van functie veranderd een stap hoger maar nee hoor die "fikse" loonsverhoging was maar liefs 3 % !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! daar moet je het dan mee doen een lovende beoordeling en dan als zout in de wonde 3% ja als je nou een ?¢‚Äö¬¨ 3000 zou verdienen is dit leuk maar helaas dat red ik bij lange na niet. Dus na ook nog een klote dag op het werk kom ik thuis en ligt er post in de brievenbus .... de verkoop van het nieuwbouwproject waar we voor stonden ingeschreven gaat van start en baf alweer een klap in het gezicht. Had niet verwacht dat mijn leven zo klote kon zijn alles waar ik van droomde is met die 3 woordjes uit elkaar gespat.
Ik moet ook nog mijn best doen om hem niet te bellen, ik moet m met rust laten maar lukt dat wel ik heb gewoon een bepaald gevoel wat ik niet wil negeren dat gevoel heb ik vaker gehad en het klopte altijd het is namelijk al eerder uit geweest tussen ons in het begin van onze relatie ( bijna een jaar verkering toen ) en op een dag kreeg ik echt zo'n raar gevoel, ik zag overal de naam van zijn woonplaats ineens en ook zijn naam kwam heel vaak te voren en dat gaf een rustig gevoel van het komt goed en ja dat klopt het kwam ook goed ik nam toen contact met hem op en toen zijn we weer bij elkaar gekomen ... en dat gevoel is er nu weer maar ja wat doe ik ermee ik ben bang om weer contact met m op te nemen omdat ik ook het gevoel heb dat ik m nog even met rust moet laten ... jeetje wat klinkt dat toch allemaal zweverig terwijl ik dat helemaal niet ben maar ja.