Na een lange relatie en samengewoond te hebben is er abrupt een einde aan de relatie gekomen.
Door leugens en bedrog. Wel heb ik daardoor de keus gemaakt er een punt achter te zetten.
In mijn puberteit verliefd geworden en voor altijd samen gebleven (wel met ups en downs).
Samen als het ware opgegroeid. De eerste in bijna alles.
De downs waren voornamelijk omdat hij in de relatie meerdere malen heeft getwijfeld en mij als vanzelfsprekend zag en ik mezelf erg naïef ben gaan opstellen en mezelf vergeten ben.
De ups waren dat we met veel interesses op 1 lijn zaten, gesprekken hadden zonder einde, konden lachen met elkaar en elkaar altijd aantrekkelijk zijn blijven vinden.
Nu is er een einde gekomen aan de relatie en ik dacht dat dit einde voor altijd zo zou zijn. Maar ik twijfel...
De omgeving zegt dat het beter zo is en ik ook in het begin. Maar nu maanden later ben ik verward en twijfel ik of ik de goede keuze heb gemaakt.
We hebben allebei niet geweten hoe een relatie hoort te werken en nooit kunnen leren door met andere samen te zijn.
Welke keus is goed?