Lieve Sofie,

Ik snap het niet. Je had er steeds over dat ik mezelf wegcijferde. Bedoelde je niet eigenlijk te zeggen "ik heb pijn en heb je troost nodig"? Je hoefde het alleen maar te vragen en ik had het je gegeven! Waarom moest het zo omslachtig?

Al die keren dat je het had over dat ik mijn rol in het huishouden verwaarloosde, dat ik niet erkende dat ik mezelf in interactie met anderen opzij schoof, ging het werkelijk daarover? Ging het om het huishouden, ging het om subassertiviteit, was dat de kern? Werkelijk?

Jelle.