Gisteren met een vriendin wat afgesproken, lekker bijgekletst over vanalles en nog wat. Ik ben weer helemaal single (besef dat het echt over is) en dat is enerzijds dus heel fijn (ik heb mezelf weer terug!) en anderzijds weer heel erg alleen. Niet dat ik geen leuke dingen doe in mijn leven, maar ik kan weer 'opnieuw' beginnen. Maar hopen dat ik weer iemand tegenkom waar het mee klikt. Dat gebeurt ook wel, dat is altijd wel weer zo. Maar nu voel ik me alleen. Ik vond het vreselijk om te horen hoe hij het had beleefd toen. Mijn vriendin zei ook, hij weet niet meer hoe hij zich toen precies voelde, want hij is verder gegaan. Ik vond dat ze gelijk had. Het is allemaal theorie. gisteren Boer zoekt vrouw gezien en ik zag twee mannen die ook vonden dat ze "niet verliefd' waren. ja, het kan dat dat zo is. die vrouwen konden er niks aan doen en ik ook niet dus, als een man dat gewoon zo voelt....Raar de liefde. Heel confronterend vind ik het dat hij nu "verliefd" is op een ander. Dat zij dat wel in hem losmaakt. Dat is zo raar. dan voel ik me minderwaardig. Denk dat ik daar aan moet werken.

het voelt als zand wat door mijn handen geglipt is zonder dat ik daar iets aan kon doen. Heel raar.

Iedereen veel sterkte!!!