zomaar wat gedachtes

afbeelding van chantal

Ga eens proberen een tijdje geen contact meer te hebben met mijn ex.
Helaas moesten nog wel een afspraak maken om de laatste spullen op te ruimen en naar grofvuil te brengen. Ik had een simpel mailtje gestuurd maandag dat het 11 juli kon. En hij had gelijk mij gebeld maandag .Maar ik heb niet opgenomen. Vandaag heeft ie een mail gestuurd. Dat 11 juli okee was. En dat hij zaterdag, toen hij met een bus vol spullen van ons oude huis naar zijn nieuwe huis reed, het erg moeilijk had gehad. Letterlijk schrijft hij: "ik ben de hele zondag beduusd ervan geweest, maar ik kon het niet kwijt."(zijn vriendin wordt gek als ie alleen maar mijn naam al noemt en krijgt echt woede aanvallen dan, zie vorige blogs)

Wat moet ik nou met dat zielige gedoe van hem? Ik kan er niks mee. Hoe moeilijk hij het ook heeft, hoe lastig zij ook is, hij gaat toch door met deze keuze.
En dus probeer ik niet meer te reageren op hem .Ik zal hem 11 juli nog wel zien, maar ik hoop dat ik sterk genoeg ben om dat als de laatste keer te zien.

Vandaag een lang gesprek gehad met een vriendin, zij vindt dat ik teveel in de slachtoffer rol blijf hangen. Maar we zijn toch ook slachtoffers? Moeten wij ook daar nog druk over maken? Dat we niet stoer en sterk genoeg zijn? Mogen we niet verdriet hebben en de ander daarvan de schuld van geven?

Ik las ooit dat als mensen uit elkaar gaan, het meestal niets heeft te maken met een slechte relatie, maar met het feit dat 1 van beiden, of zelfs allebei, makkelijker een punt ergens achter zet.
Dat vond ik wel mooi en herkenbaar. Mijn ex was altijd al makkelijk in 'switchen'. Niet zozeer met relaties, maar als het even met het werk niet liep, hup een andere baan. Ook verhuizen was voor hem doodnormaal. Hij gaf makkelijk iets op en vond het niet erg om totaal iets nieuws te gaan beginnen.
Zelf ben ik niet zo, ik zal doorbijten en het uiterste eruit halen, niet snel opgeven. Ik zie om me heen mensen in een dip zitten in hun relatie, maar ze knokken ervoor. Sommige hebben tijdens hun relatie een jaar een wat minder jaar, maar gaan wel door. Bij mij heeft dit wel geholpen nu met verwerken. Dat hij makkelijker zo'n stap zet, wil niet perse zeggen dat onze relatie slechter was dan van mensen die wel bij elkaar blijven

Misschien hebben meerdere van jullie ook dit wel zo ervaren. Kan soms wat rust geven.