ppff ik heb een beetje een zware dag vandaag...

ik weet waar mijn ex is.. hij heeft een festival om te doen.. ik weet dat hij het goed zal doen en hoe hij het zal doen.. zijn kleine dingetjes en woordjes...

ik weet niet precies waarom ik het zwaar heb vandaag... heel irritant..

8 weken geleden belde hij... gewoon uit het niets... godver.. ik weet dat we elkaar weer zullen zien...
ik heb ook vanaf dag 1 gezegd dat hij me zou bellen als hij terug was met een domme reden en ik had weer gelijk...

ik moet gewoon nog steeds verder gaan met mijn leven en "wachten" tot hij weer op mijn pad komt.. (wachten doe ik niet.. maar toch stiekem denk je eraan.. wachten doe ik zeker niet.. ik onderneem alleen geen actie..)
want op mijn pas komen zal hij..

ik zeg niet dat we weer samen komen... maar ik voel en weet met elke zenuw in mijn lichaam dat hij me niet vergeten is en me ook geeft gemist..

klootzak.. ik zou hem willen slaan schoppen en slopen en hem dan kussen en vertellen hoe erg ik hem heb gemist en hoe veel ik van hem gehouden heb...

bij mijn vrienden durf ik geen steun meer te zoeken... ze horen me al een jaar aan...

bij wie kan ik nou terecht en praten?

bedankt voor het lezen van mijn hersen spinsels.....
als je dit leest hoop ik dat jij een betere dag hebt dan ik

xxx