2008...

afbeelding van David1979

Bij deze voor iedereen de beste wensen.....dat het leed minder mag worden en ieder van ons er het beste uit zal kunnen halen.

Ik heb veel tijd genomen om tot mezelf te komen.
Uiteraard heb ik de berichten gevolgd en er veel herkening in gezien...
Ondanks dat het beter gaat heb ik nog steeds vaak ups en downs.
en soms moet ik mij letterlijk een trap voor mijn kont verkopen anders kom ik mijn bed niet uit en blijf ik gewoon doorslapen.
is opzich niet erg maar ik zit nog steeds in een soort van dip merk ik.

Ik doe veel leuke dingen en zie weer veel mensen die ik lang niet heb gesproken maar toch kom je alleen thuis.
en hoe alles ook is vergaan.......
ik mis haar best wel vaak.... ook al weet ik dat het een personage is die ik mis aangezien ik haar van een zeer andere kant heb leren kennen.
toch mis ik haar en dan ook voornamelijk haar aanwezigheid om mij heen.

ik weet dat het goed zal komen maar toch merk ik dat ik onbewust ook last van ldvd heb en de verwerking in mijn slaap doorwerkt.
ben nu al een paar keer zeiknat wakker geworden en helemaal bezweet... of gedroomt dat we het hadden goedgemaakt.
echt vreselijk vind ik zoiets......
Zoveel van iemand houden die je toch moet loslaten omdat het niks meer zal of kan worden.

wel merk ik dat ik ook veel meer goede momenten heb.
zolang ik maar niet te veel alleen in het huis zit want dat is niet gezond... gewoon leuke dingen ondernemen en bezig zijn met mezelf en werken aan mijzelf om weer gelukkig te worden.

Het rare is dat ik niet eens weet of ik haar wel terug zou willen....want ik weet dat het niet gezond zal zijn om samen te zijn.
eigenlijk zou ik boos moeten zijn of ziedend..... maar ik ben het niet.
ik hoop dat ze echt geluk is of het zal worden en of dat ze haar geluk misschien al wel gevonden heeft.
het is de teleurstelling die je krenkt: dat je vermoedelijk toch niet de ware was....
dat jou liefde anders was dan van je partner jegens jou.

ik heb geleerd dat wij echt teveel verwachten van mensen...
en dat leid tot teleurstelling:
ik weet dat ik voor mijn ex letterlijk in het vuur zou springen...maar of zij dat voor mij zou doen?
weet bijna wel zeker van niet.

Wij verwachten de liefde te ontvangen die wij voor een ander voelen en zo ook de bereidwilligheid om ervoor te vechten............daarom worden we teleurgesteld.

het knauwende gevoel blijft toch wel aanwezig al heb ik er beter controle over dan voorheen... ik kan me gedachten tenminste verzeten als het plotseling weer de overhand neemt.
de tijd moet het hart helen en het gezonde rationele verstand moet eerst sterker worden.

zoals sommige weten zat ik in zware ellende.... de rechter heeft mij vrijgesproken (godszijdank!!!!) en ik kan een nieuwe start maken.
ben echt alles kwijt geraakt en ben goed verneukt door de hele situatie.
maar ik vecht ervoor en begin mijzelf terug te vinden en de kracht en geluk uit mijzelf te halen.
mijn naasten merkten grote veranderingen en zeggen dat ik weer veel lijk op de oude ik die ik voorheen was..
gezellig,lekker lachen, leuke dingen doen noem maar op.

ik heb aanvaard dat ik mijn fouten heb begaan en dat ik misschien de relatie had kunnen redden....maar daar zijn wel 2 partijen voor nodig.
daarnaast ben ik er van overtuigd dat god hele andere plannen voor mij heeft en dat dit zo had moeten zijn.
onze liefde was kennelijk toch niet bestemd al zou ik het anders willen.

3 maanden lang heb ik mijn leven overdacht en mijn zonde beleden.
ieder mens maakt fouten en draagt die met zich mee.... wel ben ik blij dat ik uit de ellende begin te raken.
materiaal had ik altijd alles voor elkaar en dat was ik opeens ook kwijt.
ik moest zelfs mijn auto verkopen zo zwaar in de shit zat ik....dit terwijl ik samen met mijn ex in mei nog lekker luxe op vakantie in mexico ben geweest.
echt bizar de contrasten!

hoe dan ook na 3 maanden naar mijn werk te hebben gelopen (1,5 uur reistijd per dag)
heb ik op de 31e weer een auto kunnen kopen.
ik ben zo BLIJ!!!!! ik heb meerdere autos gehad waarvan sommige echt wel luxe waren maar ik ben nog nooit zo blij geweest met een auto als vandaag.
als je bagger meemaakt en je gaat goed op je bek dan ga je de kleine dingen in het leven pas echt waarderen.
ik rijd nu in een kever uit 1973 zonder verwarming hahaha
maar hij rijd wel en ik betaal geen wegenbelasting en de verzekering kost 100 euro per jaar

het is in iedergeval weer een begin.
Hoe dan ook: ik was liever alles materieel kwijtgeweest dan ook mijn ex.... ik denk het daarom mij ook niet meer deerde dat alles nog slechter en slechter ging.
het bedrog noem maar op....het hindert niet meer.

sterkte allemaal!
X
David

afbeelding van Aubrey

Pluim!

Echt geweldig zoals jij met je situatie bent omgegaan, heb echt bewondering voor je doorzettingsvermogen. Heb al je blogs gelezen en ik vind dat je in die drie maanden al ver bent gekomen. Super dat je nu ook weer een auto hebt! Succes in ieder geval voor de dipjes die je nog wel hebt, you 'll manage Glimlach

Groetjes,

Aubrey

afbeelding van Jack - inactief

Re: 2008

Hee, weet wat je voelt. Heb zelf ook uit het dal moeten kruipen en dat geeft je zo een voorsprong op mensen die niks meegemaakt hebben. Ik sta 's ochtends lachend mijn ruiten te krabben, terwijl de buurman loopt te vloeken..

Laat mij maar intens geluk en intens verdriet meemaken in mijn leven, in plaats van altijd een beetje in de midden te hangen.

Eerste deel van je verhaal had ik geschreven kunnen hebben (maar niet zo duidelijk verwoord dan Glimlach).

Top man, ga zo door!

Jack
-change is inevitable-