Het gaat heel goed met me maar toch betrap ik mezelf erop dat er nog wat woede in me zit. Ik denk dat het getriggered wordt door het feit dat ik mijn ex nu weer 3 keer per week zie. Dit gaat best heel goed, ik negeer haar volledig maar ik merk nu dat alles weer meer in mijn hoofd speelt. Wordt zomaar ineens boos van binnen en krijg de neiging haar te vertellen wat ze me emotioneel ongelooflijk genaaid heeft. Ik doe dit niet omdat ik hier niets mee op schiet. Ik heb een leuk meisje leren kennen maar dat kan ik er plotseling ook helemaal niet bij hebben in mijn hoofd. Wij waren zulke soulmates en dan flikt ze me dit. Zelf is ze zo gelukkig met haar nieuwe vriend (ik geloof er geen zak van)! het is heel goed dat de relatie zoals we die hadden er niet meer is maar waarom alles zo kapot maken? Ik wil wel vrienden zijn, maar dat gaat echt nooit meer lukken want ik heb nu echt een hekel aan haar. Ik schrok laatst van mezelf want toen ze geblesseerd raakte bij het sporten hoopte ik gewoon dat het ernstig was. Terwijl ik nooit dergelijke gedachten heb, bij niemand. Ze haalt nu iets in mij naar boven waar ik niet blij van wordt. Gelukkig zijn het nu wel momentopnames dat ik me klote voel en overheerst het goede gevoel maar toch is dit irritant.

Roberto