Het is nu alweer 9 maanden geleden dat ik definitief voor mezelf koos, dat ik de laatste keer bij hem was, in zijn woonplaats, bij hem geslapen had en dat ik echt inzag dat er teveel veranderd was voor mijn liefde en wilskracht om nog goed te maken. Liefde overwint alles zeggen ze, maar dat gaat alleen op wanneer beide partijen er nog voor willen vechten en ''alles'' samen willen overwinnen. Want, loving someone don't make them love you.

I see lovers in the street
walking without a car, and laughing out loud
like there's something in the air
Oh, well I don't care

They're treading lightly
No, they don't sink in
There's no tracks to follow
They don't care where they're going

And if they're lucky
they'll , they'll get to see
And if they really, really lucky
they'll get to feel

And it kicks so hard, it breaks your bones
Cut so deep, it hits your soul
Tears your skin, and makes your blood flow
It's better that you know, that love is hard

Love takes hostages
And gives them pain
Give someone the power

Ik voel me zo.. Stom. En in de war, ik baal echt als 20 stekkers.
Het ging ein de lijk weer echt een stuk beter met me, mede door een reading die ik had gehad van een vrouw die aura's leest etc(ik weet niet hoe je zo iemand noemt). Het is voor mij geen kwestie van erin geloven, want ik ben 3 keer in mijn leven bij haar geweest en alle 3 de keren heeft ze me echt een stuk meer balans teruggegeven(nee, geen placebo effect).

Pff.. Vandaag de begrafenis gehad van de moeder van 1 van mijn beste vriendinnen. Ze is veel te jong gestorven(zie vorige blog)en laat een heel verdrietig gezin achter bestaande uit 3 meiden en 1 papa. Daarvan woonde alleen mijn vriendinnetje nog thuis.
Wat ongelofelijk moeilijk om dit mee te maken, nog vele malen moeilijker dan ik ooit had gedacht. En wat zijn zij sterk!
Het was erg mooi, 4 hele mooie nummers en prachtige speeches waaronder 1 van mijn vriendinnetje. Foto's werden er constant afgespeeld, en een overvloed aan rode rozen; want daar hield ze zo van.

Hoe stil is een vogel
Met zijn verdriet
Hoe stil zijn mijn tranen
Die niemand ziet
Hoelang raast die orkaan
Dwars door mij geest
Hoelang duurt mijn onmacht
Wat voel ik het meest?
Hoe ver gaat de pijn
Dwars door mn hart
Hoe ver moet het gaan
Verder dan de start ?
Hoeveel moet ik voelen
Is dit niet genoeg
Hoeveel moest ik weten
Toen jij me vroeg ;
Hoe ver gaat jou liefde ?
Ik kon toch niet weten
Hoeveel ik nu weet
En hoe weinig ik ben vergeten

hoeveel pijn kan een hart verdragen
hoeveel ellende kan je doorstaan
hoeveel rampen, hoeveel tegenslagen

Misschien is het praten achteraf, en is alles achteraf duidelijker en makkelijker gezegd.
En meerdere mensen hebben tegen mij gezegd dat, wat ik ook denk geleerd te hebben van dit alles, je weer terugvalt in je oude patroon zodra je alles weer terughebt. Dat je denkt dat je veranderd bent, dat je nu na alles echt wel weet hoe het moet. Maar dat je dat na 2 maanden weer compleet vergeten bent, en het weer het oude liedje is.

Als ik weer wakker word in diepe nacht
En weer de droom de dag niet heeft verzacht
Kijk ik in halfslaap stiekem toch opzij
En denk je hier bij mij

Of als ik wakker word, nat van paniek
Dat ik niet weet meer waar ik ben zo ziek
Dan denk ik hoe het was, het was toen jij
En ik denk je hier bij mij

Of in de auto urenlang alleen
Urenlang op weg naar nergens heen
Dan weet ik dat ik uit 't verleden leen
Als ik jou denk bij mij

Wie in bed stapt met beschadigd hart
Geeft aan zijn droom al snel een slechte start
Maar soms drink ik mezelf zo schadevrij
Dat ik jou denk bij mij