Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
dilemma
hallo
ben nieuw hier en wil ook graag even mijn verhaal kwijt...
Ik heb 4 jaar geleden een relatie gekregen met een (veel) jongere vrouw.
We hadden op dat moment allebei een bestaande relatie; ik een met 2 kindjes, en zij stond op het punt te trouwen. Ja, dat begin is al fout, i know, maar het gevoel was zo sterk dat we het niet konden tegenhouden. We vonden iets in elkaar wat we bij onze partners misten.
Anyway, in de afgelopen 4 jaar is er veel gebeurd .. ik weet niet eens waar ik zou moeten beginnen om alles te vertellen, maar belangrijk is dat zij dus getrouwd en 1,5 jaar weer gescheiden is. Ik ben nog steeds bij mijn huidige partner. Tot aan 2 weken geleden hadden wij dus nog steeds een relatie, voor mij dus een geheime affaire, en zij was dus single. Ook kwam zij heel veel bij ons thuis; op belangrijke (feest-)dagen, gewoon in het weekend of door de week, samen activiteiten met de kinderen etc. Ze was behalve mijn geheime liefde dus ook de huisvriend! Populair bij het hele gezin.
Nu heeft ze onverwacht een nieuwe vriend gekregen, stapelverliefd uiteraard.
Ik heb altijd tegen haar gezegd, dat ze niet aan mij moet blijven plakken, maar dat ze zelf weer gelukkig moet worden. Nu is het zover, en heb ik er gewoon buikpijn van.
Van een kant ben ik blij voor haar, gun ik haar geluk omdat ze veel tegenslagen heeft gehad de afgelopen tijd. Maar ik mis ons contact , ik weet niet meer wat ze doet, hoe ze zich voelt, wat haar plannen zijn etc. Ik mis ook de seks die we hadden, maar ik geloof dat dit niet het ergste is.
We deelden de afgelopen 4 jaar alles met elkaar, maar dat heeft ze nu afgebroken omdat ze met een eerlijke start wil beginnen in haar nieuwe relatie en niet steeds op haar geheime email wil kijken. We sms-ten en/of appten elke dag een aantal keer, ook een welterusten -app hoorde daarbij. En dit alles is nu opgehouden, nou ja, ik krijg af en toe smorgens een "goedemorgen - en succes vandaag-"mail.
Ik zit met een dilemma... overal lees ik dat je het contact helemaal moet verbreken.
Maar dat kan eigenlijk niet.. ze kwam hier zo veel over de vloer, dat het vreemd zou zijn als ze opeens niet meer zou komen. Mijn kindjes missen haar ook.
Ik word gek van dat checken op de telefoon en de email of er nog nieuwe berichtjes zijn. Ik wil dolgraag contact met haar, maar zij kan me niet meer bieden wat ik nodig heb. Ik spreek mezelf vermanend toe: blijf vriendelijk naar haar, probeer vrienden te blijven, zeg geen domme dingen waar je later spijt van krijgt etc etc...
Ik moet haar loslaten, maar het gaat zo moeilijk...
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Is het geen optie om te gaan
Is het geen optie om te gaan scheiden?
ja, dat is een optie, maar ik
ja, dat is een optie, maar ik vind het geen goede optie.
Daarmee komt er extra verdriet bij mijn partner en mij, en zijn de kindjes de dupe van een gescheiden gezin.
Ik lees je verhaal nu pas en
Ik lees je verhaal nu pas en heb meer je blogs gelezen en ik wil een brutale vraag stellen als dat mag.
Hou je van je vrouw? Waarom ben je een affaire begonnen?
@trueheart
hoi, allereerst bedankt voor het lezen van mijn stukjes, en voor je interesse.
Ja, ik hou nog van mijn vrouw. Maar wat onze relatie mist is de liefde en de sex. Het is een beetje een liefdeloze relatie geworden.. hoe cliche. Maar goed , we steunen elkaar, we kunnen met elkaar lachen en samen dingen ondernemen. Uiteraard hebben we wel eens meningsverschillen over de opvoeding of over de financien of iets dergelijks, maar dat gaat niet gepaard met schelden, borden gooien, geweld etc.
We zijn al meer dan 25 jaar bij elkaar en we hebben pas heel laat kinderen gekregen. Sinds de geboorte van de 2e, nu iets meer dan 4 jaar geleden hebben we geen sex meer gehad.
Dit in combinatie met het overlijden van mijn vader, een nieuwe baan in een nieuwe streek in nederland, we hadden geen woonruimte en moesten bij de schoonouders bivakkeren, heeft er destijds voor gezorgd dat ik volledig in de ban raakte van mijn ex-vriendinnetje. Zij gaf mij alles wat ik miste in mijn relatie; liefde en sex en iemand om al mijn frustraties bij kwijt te kunnen.
Zij, zat ook in de knoop met zichzelf, haar toekomstige man en haar werk, en vond bij mij ook een soulmate.
Ik wil het ook allemaal niet goed praten, maar het is nu eenmaal zo gelopen. Mijn liefje is dus de afgelopen 4 jaar uitgegroeid tot mijn beste vriend, mijn lover, de huisvriend van het hele gezin, mijn kinderen en mijn partner (we zijn niet getrouwd) . En zoals ze tot 6 weken geleden bijna elk weekend bij ons was, vaak hier deed mee-eten, erbij was met kerstmis, oud en nieuw , kermis etc etc, zo zie ik haar dus nu nog 1 keer per 3 weken, en is ons mailcontact gereduceerd tot vrijwel nul.
Dus , hoewel het een affaire was, heb ik toch gewoon last van ldvd. Net zoals bijna ieder ander hier. Ze was/is tenslotte toch ook gewoon mijn beste vriend , die ik kwijtgeraakt ben.
1008
Ik vind dit zo moeilijk...om hier iets over te zeggen. Want hoe dan ook heb ik ook de neiging om mijn gevoel richting je vrouw te plaatsen....
Ik heb eigenlijk meer met je verhaal dat het meer vragen oproept dan er aan antwoorden zijn
Begrijp wel je pijn en je verdriet maar ergens denk ik dan ook weer, en nu ?? niet dat ik er op vooruit wil lopen,omdat je nu in je ldvd zit , maar zou je het aankunnen om nu volledig en alleen met je vrouw verder te gaan
ja, en nu? (thanx voor je
ja, en nu? (thanx voor je eerlijke reactie, hortensia)
Stappenplan wat ik me heb voorgenomen:
- lvdv verwerken
- op een goede en fijne manier met ex kunnen omgaan - vrienden blijven dus.
alleen op een ander nivo als het was.
- relatie met partner verbeteren. Liefdevoller met elkaar omgaan, toenadering zoeken om weer fysiek met elkaar om te gaan. Meer tijd samen besteden aan knuffelige dingetjes...
Mocht de derde stap niet slagen, ja, dan weet ik het eigenlijk ook niet. Onze kindjes zijn nog jong en ik wil ze geen gescheiden ouders geven.
@1008
Heel verstandig lijkt me , nu je relatie met je vriendin is verbroken heb je mss ook meer "oog" voor je vrouw weer. Ik weet natuurlijk niet en dat gaat me ook niets aan of je haar het opbiechten wilt dat je een affaire hebt gehad ...wat is wijsheid.
Ik snap helemaal dat je je kinderen geen scheiding aan wilt doen, dat zouden alle ouders hun kinderen wel willen besparen....maar zover is het ook nog niet.
Het wordt hard werken voor je
nee, ik ga het niet
nee, ik ga het niet opbiechten.
Maar het word inderdaad hard werken voor mij (en mijn partner).
thanx hortensia!
Re:
Geen goed uitgangspunt voor een stabiele relatie....
De waarheid komt altijd boven, biecht het op en accepteer de consequenties, anders is er geen toekomst voor jullie...
Beetje kort door de bocht....
re
mee eens,dan heeft je vrouw ook een keuze dat had ze eerder niet.
Ik heb het hier moeilijk
Ik heb het hier moeilijk mee....ik veroordeel niemand want ik ken jou niet en je persoonlijke situatie maar als jk jou verhaal lees mag ik zeggen dat ik het heb meegemaakt....als het kind. Ik was dan wel al een stuk ouder dan jouw kinderen, ik was 19 en mijn broertje was 18. Maar de ellende begon al toen ik 16 was en mijn broertje 14.
Mijn ouders zijn 27 jaar samen geweest....en ik denk dat het bij mijn vader ineens mis is gegaan, midlife crisis noemen ze dat (niet dat ik zeg dat jij dat hebt hoor). Maar mijn vader had met zijn issues ook ineens de drang on het ergens anders te zoeken. Als je verliefd wordt op een ander terwijl je in een relatie zit dat zit er al iets niet goed....ik vraag me alleen af. Als je vriendin geen vriendje had gekregen, was je er dan mee verder gegaan?
Ik mis in je verhaal enorm je huidige partner terug komen. Je kijkt teruf naar een fantasie, die even heeft mogen leven maar je hebt toch altijd wel geweten dat jullie elkaars uitlaatklep waren? Je hebt je 100% gestort op haar en nu ze weg is schrik je ineens van je ldvd want die had je (zoals ik t lees) niet echt aan zien komen. Ik vind het alleen zo jammer dat je die uitklaapklep niet hebt gebruikt om de relatie met je partner te versterken. Hoe zou zij zich voelen als ze het zou weten van al het bedrog? Zoals ik jouw antwoorden hierboven lees heb ik wel het idee dat je er bewust van bent dat het allemaal niet goed is.
Wat doe je er vaak aan? Het gebeurt steeds vaker dat als een relatie niet meer goed voelt of we zitten met onszelf jn de knoop dat we afstand gaan nemen van diegene van wie we houden en onze steun zouden moeten zoeken en als dat niet makkeljjk gebeurt zoeken we het ergens anders...
Ik weet het niet misschien zou ik het zelf eens hard moeten meemaken. Mijn ex doet het in weze ook gewoon. Als een gevoel naar je partner wegtrekt of de relatie loopt niet goed. Verbeter het dan, ren niet gelijk weg.....
Dat is iets wat ik zo jammer vind vaak...
Ik hoop dat je er met je partner uit kan komen, voor je gezin maar ook voor jezelf
het is een lastige situatie,
het is een lastige situatie, dat is ook waarom ik ergens in een van mijn blogs schreef dat ik bang ben voor de reacties hier op mijn verhaal.
Ja, ik weet wel degelijk dat het niet goed is wat ik heb gedaan. Ik wil dat ook niet goed gaan praten.
Ja, midlife crisis is mogelijk; het was ook een samenloop van omstandigheden waardoor er iets ontstond... tja, is het dat eigenlijk niet altijd? Het was zeker een uitlaatklep, voor allebei.
Uiteraard wist ik dat het niet eeuwig zou blijven zoals het was, en heb ik altijd wel geweten dat er een nieuw vriendje zou komen. Ik ben inderdaad geschrokken van de heftige gevoelens die bij mij boven kwamen toen het eindigde. Maar daar kun je je toch niet op voorbereiden?
Mijn insteek is nu ook om echt te gaan proberen om met partner weer opnieuw een liefdevolle en intieme relatie op te bouwen. Dat is eigenlijk het enige wat hier in huis mist. Maar dat zal toch ook echt van 2 kanten moeten komen. Niet om mezelf vrij te pleiten, maar mijn vrouw is wat meer afstandelijker en heeft misschien wat meer moeite met intimiteit en het tonen van liefde. In de afgelopen jaren heeft zij geen enkele toenadering naar mij gedaan voor het hebben van seks. Ik ben altijd diegene die het initiatief moet nemen.
Maar goed, zoals ik eerder heb gemeld, het ex-liefje heeft zich hier in huis heel erg geliefd gemaakt bij iedereen en is een graag geziene gast. Dat moet ik toch proberen om in stand te houden? Dat wil ze zelf graag ook. Uiteraard alleen nu nog maar vriendschappelijk , en in veel mindere mate als voorheen. Daar moet ik nu aan wennen, en dat is moeilijk. Ik heb dezelfde ldvd gevoelens als ieder ander hier.
Vanavond komt ze dus met haar nieuwe vriend hier.. ik heb al de hele dag een knoop in mijn maag. Ik zeg tegen mezelf dat ik me niet moet aanstellen en blij moet zijn dat ze komt, maar ik ben zenuwachtig en rusteloos..
1008
Ergens snap ik het wel, van heel nabij, ook zo een zelfde verhaal op de affaire na dan..apart slapen, vriendschap etc .
Het is makkelijk om te oordelen , vind ik moeilijk om te doen ...want wie zegt dat je vrouw niet hetzelfde doet waar jij geen weet van hebt.
Waar het aan ligt dat zij zo'n afstand van je heeft genomen, of dat er altijd al een afstand was, ze het moeilijk vind het te tonen, liefde en genegenheid...ik heb ook geen idee.
Praat er over met haar , dat lijkt me gewoon het allerbeste en wie weet heeft ze het mss al de tijd wel doorgehad dat je een affaire had.
Dat je exvriendin langs komt met haar nieuwe vriend...tsjaaa , je maakt keuzes, alhoewel ik het een beetje een rare situatie vind. Ook voor het beetje respect naar je vrouw toe .
Ik zal niet zeggen dat ik
Ik zal niet zeggen dat ik alles weet hoor hoe je het moet oplossen en zoals ik als zei ik veroordeel niemand gezien ik niet weet hoe jouw leven eruit ziet. Kan alleen mijn eigen input geven van wat ik lees....
Als ik het zo lees is jouw huidige partner ook al flink op afstand en absoluut dat moet van 2 kanten komen, je vecht samen voor jullie liefde, niet één persoon. Dat gaat niet.
Nu ben ik een gevoelig mens en ben ik absoluut geen 25 jaar samen. Maar is communiceren niet het best? Gewoon duidelijk zeggen WAT je voelt tegen haar. Want dat is iets wat ik mis. Miste ik ook bij mijn ex! Hd gezegd dat je je ongelukkig voelde dan hadden we kunnen vecht. In plaats daarvan houdt iedereen tegenwoordig zijn mond tegen elkaar en gaan we afstandelijk doen, daar groeien we uit elkaar.
Situaties die jullie samen hebben doorgemaakt had jullie ook sterker kunnen maken, maar goed we zijn allemaal gewoon mensen he...ik communiceer misschien wel maar of het op de juiste manier is...
Iedere persoon is anders, iedere relatie is anders en geen ene relatie gaat over rozengeur en maneschijn!
Ik hoop oprecht dat je eruit kan komen met je partner en ook dat je snel over je ldvd heen bent want het zijn lastige emoties
Trueheart
ik vind eigenlijk wel dat je een heel goed punt hebt !
Het is een hele lastige
Het is een hele lastige situatie. Zoals Hortensia al eerder zij, Nu heb je wel meer oog voor je vrouw. Misschien dat het wel weer op een positieve manier overslaat. Probeer sterk te zijn met het verwerken van je ldvd, verlies je zelf niet.
@Trueheart, ik vind dat je hele wijze worden zegt in je reacties op deze blog:) Ze zetten me goed aan het denken!
Sterkte!
@Krijgah & @hortensia
Thanks.....
Advies geven is altijd beter aan een ander dan aan jezelf he pfff
Ik heb nog een ander brutaal
Ik heb nog een ander brutaal vraagje....
WAT ALS.....en dat is een linke weg om te bewandelen....
Wat als....zij geen vriendje had gekregen.
- Waren jullie dan nog samen geweest?
- Hoelang denk je de affaire te hebben volgehouden?
- Hoe had je het ingezien met je vrouw?
Ergens weet ik dat je die vraag niet KAN beantwoorden want niemand kan dat beantwoorden.....
Of is het nu bij jou zo dat je op het moment van de affaire geen idee had dat je eigenlijk stapelverliefd was op haar en dat pas nu ziet, nu je ldvd hebt?
als ... dan hadden wij nog zo
als ... dan hadden wij nog zo doorgehobbeld zoals het was...
Ik wist dat ze heel erg belangrijk was voor me, ik wist ook dat de affaire niet voor altijd zou duren, maar ik heb totaal onderschat wat de impact op mij zou zijn als het uit zou raken.
Ik baal ervan dat ik dit soort dingen niet vooraf doorzie, dat ik nu niet bij machte ben om controle te krijgen over mijn gevoelens..