Start › Blogs › Alexia's blog

een toekomst die uit elkaar spat

afbeelding van Alexia
Zon, 10/04/2011 - 12:19 — Alexia

De weekdagen zijn hard maar de weekends zijn des te harder. Ik haat de zon die schijnt op dit moment. ik voel me leeg en eenzaam. Ik mis hem zo hard. Wat doe je als je rots in de branding plots weg is. Als degene waar je al je liefde en zorg insteekt beslist om van iemand anders te gaan houden? Hoe kom je dit te boven? Hoe kan je ooit je liefde nog aan iemand anders geven? We hebben samen zo hard gevochten om wat we hadden. Ik zag het helemaal voor mij. Een leven spat uit elkaar. Mijn hart breekt bijna letterlijk. Het doet zo’n pijn. Pijn en verdriet is het enige wat ik voel. Ik verlang zo hard naar hem. Ik mis hem als zot. Ik zie hem doodgraag.

Zon, 10/04/2011 - 12:26 — vrouwtjee
afbeelding van vrouwtjee

Ik sluit mij geheel bij je

Ik sluit mij geheel bij je aan.
Wat jij voelt zo voel ik mij ook.

Sterkte x

Zon, 10/04/2011 - 14:17 — philosu
afbeelding van philosu

Hi alexia

Hi there Alexia

Ja,die lentezon hey.Werkt allemaal niet zo mee hey!
Gisteren op het terras,het leek wel of er alleen gelukkige,verliefde stelletjes om mij heen zaten.
Achter mij een vrouw die konstant de arm van haar geliefde kriebelde.Heb m'n stoel omgedraaid,richting de fontein...Kon mij wel vereenzelvigen met al dat water...zoveel stroomden de afgelopen maanden ook over mijn wangen!
Nee inderdaad,zoals onze Peet ook vaak zegt...je bent ECHT niet alleen in die gevoelens...ECHT NIET!

Kracht en troost
Liefs van Philosu

Zon, 10/04/2011 - 17:55 — philosu
afbeelding van philosu

hi daar alexia

Ik las net nog jouw reaktie met het kopje 'Troost'
Al die vragen die ronddwarrelen in je hoofd.Ook dat je dan zo weinig waard bent.Ook deze gedachte is heel herkenbaar.Eerst wordt je behandeld als het meest kostbare wat er bestaat en dan van de een op andere dag(of in de loop van de tijd)wordt je als een nietszeggend kruimeltje van de tafel geveegd.
Althans,die exen kunnen ons dat gevoel wel geven..maar het zegt meer iets van hun karakter dan onze waarde.Jij bent en blijft van waarde...jij bent en blijft,ook wij,het meest kostbare wat er bestaat.En in mijn ogen zou je ook zo behandeld moeten worden.
Maar helaas,we leven in een 'snelle' egoistische,consumptie-maatschappij.Snel uitgekeken op dingen,snelle vernieuwingen,noem maar op....
Helaas ook effect op onderlinge relaties.

Maar ik begrijp 't, ook al weet je dat jouw waarde en jouw uniekheid niet afhangt van afwijzing.Een niet gewilde verbroken relatie is en voelt gewoon waardeloos!

Ook jij komt hier nog mooier en sterker uit!!!!
Een schouderklop voor jou alexia,doeiiiii van Philosu

Zon, 10/04/2011 - 19:26 — vrouwtjee
afbeelding van vrouwtjee

Precies wat je noemt.Eerst

Precies wat je noemt.

Eerst word je behandeld als het meest kostbare wat er bestaat en dan vegen ze als een nietzeggende kruimel van tafel.
Mooie woorden, trap daar niet meer in.

Zo is het.
Slappe zakken.

x