Hey,
Ik wil je best een beetje virtuele vriendschap en aandacht doorsturen
Niet makkelijk hé!Dat alleen eten is helemaal niet gezellig hé!Wat mij erg hielp was dat ik enkel kookte wat ik dan echt super lekker vond!!En ja, de eenzaamheid,we moeten er allemaal door hé,...
Ik herken heel erg wat je zegt dat de mensen het na een aantal weken nog raag vinden dat je er nog niet over bent.Dat zijn dan mensen die nooit echt zelf erg diep hebben mogen voelen denk ik dan dan.Ze zijn emotioneel arm,wat natuurlijk onze pijn niet verzacht,...Waarom voel je je opgesloten in jezelf?Ik herken waar je door moet,maar het gaat elke dag een klein beetje beter,geloof me,ben er ook geweest,...Probeer dag per dag te bekijken,niet te ver vooruit,...Je bent heus geen zeur of claimend,je echte vrienden zullen er zeker op elk moment voor je willen zijn en anders claim je mij maar,hihi,...Hou je goed X

Na een paar weken lijkt het inderdaad alsof de wereld doordraait en mensen niet zo meer bezig zijn met jouw verdriet en pijn. Het is helemaal niet zielig wat je schrijft. Ik denk dat velen hier zich zo voelen. Ik word zelf ook een beetje gek van de routine. Werken, thuiskomen, niemand die vraagt hoe je dag is geweest dus ga je zelf maar mensen bellen of mailen of smsen...maar al die mensen bij elkaar geven jou toch niet het gevoel dat slechts een paar woorden van hem jou zou geven. Het is moeilijk maar uiteindelijk slijt het gevoel. Ik ben nu ook een paar weken verder en het gevoel is nu eindelijk een beetje aan het wegslijten. Het wordt echt beter. En je zal echt wel iemand vinden die je wel ziet staan! Ik denk alleen niet dat je hem zo snel op een datingsite gaat vinden...Doorbijten meid! Je komt er wel. En anders heb je hier altijd een luisterend oor!