Een korte rekensom :

na ruim een jaar de 1e breakup
2 mnd later ...yeeeaaah we zijn weer bijelkaar
3 maanden verder... time put voor 3 maanden
3 maanden later ...yeeaaahhh we zijn weer bijelklaar..
2 maanden later 2e breakup...
1 jaar en 3 maanden later...contact verbroker ...pffff

Noem het maar eigenwijs, dom, tegen beter weten in etc etc… toch door blijven modderen, want….echte liefde roest niet …toch…?

Ook veel gehoord, gelezen etc etc etc: het is veel beter om direct de lijnen door te knippen…pffff
Enfin bijna 1,5 jaar nadat het uit is, gisteren alsnog aangegeven geen contact meer te willen.
Het contact werd al moeizamer , minder vaak etc etc
Als we in gesprek waren ging al snel over dat wat ik verkeerd had gedaan, wanneer ik haar wees op haar uitdagingen dan was dat iets heel anders of een logisch gevolg van…..
Of ik er nu goed aan heb gedaan weet ik niet, had het anders gekund..? vast wel.. ik heb gekozen om het op mijn manier te doen en niet weer in gesprek te gaan ( geen zin meer in op dit moment)
Nu maar zorgen dat ik mijn rust in het koppie terug krijg en beseffen wat ik zelf graag wel ben en wil.

Als dan blijkt dat er nog weer een mogelijkheid in zit zien we wel weer, maar je zou zeggen dat je met 54 jaar toch wel iets anders in je vel zit dan met bv 24… …hmmm niet dus..
De rust gaat iig terugkomen en ik voel dat ik er goed aan heb gedaan, blij mee..? nee totaal niet, ze is voor mij beslist heel erg de moeite waard om voor te gaan, ook nu nog…!
Maar ik heb beseft dat ik er niet gelukkiger van werd zoals het ging, als blijkt dat we domweg niet (meer) bijelkaar pasten dan heb ik er heel erg veel van geleerd over mijzelf en relaties ed..
Dat koester ik enorm en ben daarom niet boos maar gewoon beetje verdrietig….
Dat mag want ik ben mens, ik wordt er veel sterker van en een fijner mens.