Even kort

afbeelding van waterlelie

Had me vandaag ziek gemeld op stage, voel me zo vreselijk moe en pijn in mijn lijf...
Was van plan om naar de huisarts te gaan, maar heb bijna de gehele dag geslapen, was dus te laat om te bellen. Ik was wel dvd/tv aan het kijken in bed, maar steeds viel ik in slaap. Ik droomde dat ik weer samen was met mijn vriendin en alles weer goed was, droomde ook dat ik zelfmoord ging plegen. Toen ik wakker werd, werd ik echt helemaal gek van verdriet, mis haar zo vreselijk, niet te omschrijven.
Heb geen plannen richting zelfmoord, maar als ik me zo blijf voelen, weet ik het eerlijk gezegd ook niet meer.......
Wat moet ik doen? Kan/wil het niet accepteren dat ze me wss niet meer wil, echt niet. Een leven zonder haar, is het niet....

afbeelding van emotional

waterlelie, huisarts

Toch zou ik zo vlug mogelijk de huisarts opzoeken hoor Waterlelie. Dit is nu een tijd van heftig verdriet en ik weet uit eigen ervaring tot hoe diep dat gaan kan. Dus als je er zelf niet uitkomt, tijdig hulp zoeken hoor.
Zelfmoord kan nu nog maar een gevoel 'op zich' zijn, dus dat het verdriet zo erg is..dat het voelt alsof je dood wilt. Dat is heel normaal, maar als het verder gaat en zelfmoord een optie word, dan word het gevaarlijk. Ik weet uit eigen ervaring hoe vlug zelfmoord een optie kan worden, je houd van jezelf en je wilt geen verdriet voelen. Ook wil je niet zonder je liefde of alleen leven, zo kan zelfmoord een optie worden. Tijdig hulp hebben is dan noodzakelijk en bespreek je gevoel ook altijd eerlijk. Ook hier dus.
Nou, dit even over zelfmoord. Is een onderwerp wat me vanwege mijn eigen verleden altijd raakt.
Mijn tip, goed aan jezelf denken, ook aan je rust en als het niet meer lukt de huisarts informeren.
Heel veel sterkte

groetjes van
emotional

afbeelding van waterlelie

@ emotional

Dank je wel, voor je reactie.
Eerlijk gezegd trek ik het gewoon echt niet meer. Ik word gek!!
De avonden zijn het zwaarst...
Nu ik ziek ben kan ik morgen net zo goed naar de ha gaan, ook voor die doorverwijzing van een psycholoog.
Ik durf alleen echt niet, trots en angst..
Zak eigenlijk steeds dieper weg en dat is niet moeilijk aangezien ik bijna niemand om me heen heb.

afbeelding van emotional

waterlelie

Dat gevoel ken ik ook, angst en trots. Maar er is niets om je voor te schamen hoor. Het begin is moeilijk, maar als die eerste stap gezet is valt het reuze mee. Wat ik al schreef, je houd al van jezelf omdat je niet dat verdriet wilt voelen en je graag gelukkig wilt zijn. Probeer dat houden van jezelf nu even te gebruiken om naar de huisarts te gaan en denk..dit is voor mij, omdat het me goed gaat doen. Wees ook geduldig, het duurt allemaal een hele tijd, de hele verwerking. Ook met hulp duurt het nog een hele tijd. Iedereen heeft zijn eigen tempo.
Zoals ik ook al zei, ook hier altijd eerlijk je gevoelens afschrijven, gewoon eerlijk en oprecht..wat je voelt.
Nogmaals, je hoeft niet bang te zijn (wat zou er kunnen gebeuren als je gaat?) en er is niets om voor te schamen.
Veel sterkte en je mag altijd schrijven
Groetjes
emotional

afbeelding van waterlelie

@ emotional

Bedankt voor je lieve bericht!
Ik doe mijn best en hou je op de hoogte!

afbeelding van diep

@ waterlelie

Ik ben wel niet anitasten of looneytuna (die me ook een paar schoppen hebben gegeven) maar het lijkt me nodig om jou eens een schopje te geven

Kijk eens naar de reacties die je kreeg op vorige blogs ?

heb je zelf niet ook eens geschreven dat ze enkel vriendschap wil?

Ja het is keihard maar het is de realiteit van vandaag, niet gisteren, niet morgen.

En je zal het moeten aanvaarden of je maakt jezelf KAPOT. Is dat de oplossing?
Gun je jezelf niets leuk meer? vind je jezelf geen leuke meid meer? Stopt de wereld omwille van dit?

iedereen ontmoet mensen in zijn/haar leven en als hij/zij beslist om verder te gaan zonder jou dan is dat hun goed recht zelfs al is het oneerlijk, walgelijk, onaanvaardbaar enzovoort.

Trek je eens op aan een paar positieve puntjes al is het maar één lichtpuntje per dag. Schrijf die dan op en dan zal je zien na een week dat je er toch een aantal hebt gehad en ga dan maar zo door en je zal vaststellen dat dag na dag het beter gaat.

Ik ben ook nog niet "genezen" maar ik moet ook verder.

We zijn hier met VELEN die hetzelfde moeten doen , haal daar dan ook je energie en moed uit.

KOMAAN!!!!
diep

afbeelding van waterlelie

@ deep

Die 2 mensen ken ik niet.
Ze heeft me ongeveer 5x al gezegd dat ze alleen vriendschap wil.
Ik kan/wil dit niet aanvaarden........
Echt niet!!!

afbeelding van diep

@ waterlelie

ga dan best meteen externe hulp zoeken
zet je wekker morgenvroeg en bel de dokter onmiddellijk!!!
diep

afbeelding van waterlelie

@ diep

Ik ga zeker morgenvroeg bellen. Je bedoeld psychoolog zoeken?
Had haar al een aantal weken geleden gemaild dat ik het niet trok. Ze zei mijn mail niet te kunnen beantwoorden, omdat er kosten aan zijn verbonden en ik een doorverwijzing nodig heb. Dus ik dacht mayby kan ik het zelf wel, maar steeds ging het weer niet, zak steeds dieper weg..........

afbeelding van diep

@ waterlelie

Je psy heeft dus eigenlijk al gezegd wat je moet doen : eerst naar de huisarts voor doorverwijzing en dan naar psy. Maak voldoende gebruik van je gesprek met huisarts om raad te krijgen in het geval dat je niet onmiddellijk bij psy terecht kan. Misschien kan huisarts je ook nog andere mensen aanraden.

bel ook terug naar die vriendin waar je mee ging winkelen , die kan je misschien steunen

je had toch ook dat meisje op stage waarbij je naartoe kon; als iemand je zegt (én dat is dus een uitnodiging!) dat je bij haar terecht kan om je hart te luchten : doe het dan (het zijn allemaal stukjes die je helpen)
Doen wat iedereen hier schrijft !!!!
diep

afbeelding van waterlelie

@ diep

Ga ik doen!
Die vriendin waar ik mee ging winkelen, zie ik komende za of zo weer.
dat meisje van stage zei dat ik altijd tegen haar mocht aanlullen en haar zo veel berichtjes mocht sturen als ik wilde. (hyves) Ze woont alleen niet in de buurt, 1,5uur bij mij vandaan en ze is nu 3 weken vrij van haar werk. Ga wel als ik haar weer zie, proberen een luchtige vriendschap op te bouwen.

afbeelding van Letje

Waterlelie

Hier schrik ik toch wel van hoor..Je zit er echt helemaal doorheen hè, je moet doen wat emotional je adviseerd...
Ga hulp zoeken
Letje

afbeelding van waterlelie

@ Letje

Ik ga hulp zoeken, trek het echt niet meer....... Het is op.

afbeelding van Letje

waterlelie

Goed zo, laat je me wel weten hoe het met je gaat, want ik denk aan je, dat weet je....

afbeelding van waterlelie

@ letje

Is goed, je bent lief. :,( Zit ik alweer te janken, alsof ik daar iets mee opschiet!

afbeelding van Letje

Waterlelie

Ja huilen helpt, het is een ontlading van al je emoties, dus laat je maar lekker even gaan hoor!

afbeelding van Letje

Waterlelie

Morgen overdag ben ik niet on line maar laat je dan morgenavond even weten hoe heb bij de huisarts was??
Trouwens je hoeft niet op mij te wachten, schrijf, als je zin hebt morgen gewoon hier hoe het met je gaat, dan zie het wel als ik van mijn werk kom!!

afbeelding van waterlelie

@ letje

Schrijf sowieso wel hoe het gaat als ik geweest ben.
Kan het verder toch bij niemand kwijt. Hoop ook dat ik dan meteen met mijn (oude) psychologe kan praten, zij kent mijn achtergrond enzo.......

afbeelding van Letje

Waterlelie

Is goed meid. En ookal heb je morgen zoiets van "zal ik wel bellen"? Ja je pakt de telefoon of gaat er naar toe en je maakt die afspraak, want soms ziet iets de volgende dag er weer anders uit dat je gaat twijfelen maar dat doe je dus niet, afgesproken???

afbeelding van waterlelie

@ letje

Geloof dat je me toch al begint te kennen. Want zo dacht ik dus laatst ook al. Ik ga lekker werken en die huisarts komt wel. Mooi dat ik vrijdag en de overige dagen weer weg zakte... Ook al heb ik wel dingen ondernomen.
Afgesproken!!!

afbeelding van Letje

Waterlelie

EN ik hou je eraan, dus morgen even laten weten hoe het was.....

afbeelding van waterlelie

@ letje

Ja, mam! : )

afbeelding van Letje

Waterlelie

Grote meid!!!!

afbeelding van waterlelie

@ letje

Ja, mams! ; ) Slaap lekker alvast!

afbeelding van emotional

Waterlelie,normaal

Had ik dus vroeger ook, is vrij normaal denk ik. De volgende dag gaat het allemaal weer of hoeft het niet meer zo dringend. Vaak heb je dan ook zoiets van 'laat maar'. Maar op een gegeven moment stel je het zo lang uit en zak je steeds dieper, dat je al helemaal niet meer naar de huisarts wilt of kunt van pure ellende. Zo had ik dat toen.
Veel succes alvast!!
Groetjes
emotional

afbeelding van waterlelie

@ emotional

Dat is idd zo! Maar de eerst volgende keer dat ik weer kan, zijn we ook weer 1 of 2 weken verder!
Had al meteen bij mijn oude psych aan de bel getrokken via mail dat het niet ging. Ze zei dat ze me niet kon antwoorden ivm kosten en om een doorverwijzing moest vragen.
Thanks!

afbeelding van Ann1972

sorry maar welke ingesteldheid was dat???

Als je ten einde raad bij de psycho aanmeld en die maalt om een verwijsbrief of de kosten...
Dit vind ik echt niet kunnen!!!
Ik vind het jammer voor je dat men je toen niet verder hielp.
Of verwacht ik dan teveel van deze mensen?

afbeelding van waterlelie

@ Ann 1972

Zij wil me pas helpen als er een doorverwijzing is, omdat ik anders zelf voor de kosten opdraai en die zijn iets van e156 per gesprek. (ben student)
Had haar wel laten weten dat ik er doorheen zit en het niet meer trek...
Je hebt wel gelijk hoor!

afbeelding van mrbean

Mr Bean @waterlelie negatief spiraal

Hoi waterlelie, ik heb het idee dat je steeds verder wegzakt in dat negatieve spiraal. Je kunt er uit komen, alleen wil je dat niet, en je ziet het zelf niet. Daardoor zakt je steeds verder in die poel van ellende, en ga jezelf nog meer als slachtoffer zien. Je moet dat niet echt willen tegenhouden, maar op een gegeven moment, als de tijd rijp is, zul je daar genoeg van hebben, en dan moet je jezelf uit die dal zien te slepen.
Maar voor nu, het is echt alleen maar ellende, pijn en verdriet, ga die pijn ook niet uit de weg, maar voorkom dat je straks geen uitweg meer ziet, omdat je jezelf nu totaal voor alle positieve dingen des levens afsluit. Probeer jezelf dat niet aan te doen, wees lief voor jezelf, verwen jezelf wat meer, zorg goed voor je hartje, want jij bent nu de enige die dat hartje kan beschermen en liefhebben.
En onthoud vooral dat je niet alleen bent, niemand is alleen, het feit dat zoveel lotgenoten de tijd nemen om op jouw blog met liefde te reageren zegt al iets, terwijl wij in feite eigenlijk "vreemden" voor jou zijn. Er zijn op de wereld altijd mensen die erg veel om je geven naast jouw ex, alleen moet je daar wel voor open staan. Mensen zijn niet gemaakt om alleen te zijn, wij lotgenoten begrijpen dat maar al te goed. Dus hoef je dit ook niet alleen verwerken, maar kun je altijd proberen mensen op te zoeken, om jouw verhaal te kunnen vertellen, om jouw pijn en verdriet te kunnen delen.
En ik weet het, het accepteren en loslaten kost enorm veel pijn en verdriet, onmenselijk veel pijn en verdriet, heb ik allemaal meegemaakt, en achteraf weet ik dat er altijd een uitweg is. Achteraf terugkijkend naar toen dacht ik dat mijn leven ten einde was, dat ik niets meer had om voor te leven, dat mijn leven totaal geen zin meer had. Maar nu weet ik wel beter, dus houd vol meid, verdriet hebben mag, je helemaal in een negatief spiraal laten afzakken is ook menselijk, maar laat je niet verleiden tot een uitweg die geen uitweg is, er zijn echte uitwegen, echt waar.

Heel veel sterkte, licht en liefde!

Mr Bean

afbeelding van waterlelie

@ mr bean

Ik wil me echt niet zo k#t voelen en steeds aan haar denken en over haar dromen. Het gaat echt van zelf. Kon ik die 3 jaar maar uitwissen.
Ben ook erg blij met dit forum. Zonder dit forum was ik er denk ik al lang aan onder door gegaan.
Het is ook echt vreselijk zwaar enzo, hoop dat het allemaal op een dag voorbij is. Voorlopig niet, ben ik bang...

afbeelding van mrbean

Mr Bean @waterlelie hartverwarmend

Hé waterlelie, zo zie je maar weer, allemaal hartverwarmende reacties van de lieve lotgenoten hier, en hele goede tips, dat je hulp moet zoeken enzo.
Idd, zonder dit forum had ik veel langer over gedaan om zo ver te komen, of had ik misschien wel iets doms gedaan ondertussen, dus blijf schrijven, praten, hulp zoeken, gewoon blijven doen, krop het niet op, en onderga ook jouw intense pijn, wees daar niet bang voor, je kunt meer hebben dan je denkt, je zegt het zelf al, dat je geen voorstander bent van medicijnen omdat die juist jouw pijn onderdrukt. Nee, die immense pijn voelen is juist goed, dat hoort er allemaal bij, anders heeft jullie relatie toch niet zoveel betekend? Nee, je wilt juist die pijn voelen, ondergaan, dat is erg moedig van je, je bent sterker dan je zelf denkt.
En wel hulp zoeken hè!

Mr Bean

afbeelding van waterlelie

@ mr bean

Voordat ik op deze site kwam, had ik mijn verhaal ook op een forum geplaatst, maar heb daar slechts 3 reacties op gehad. Een reactie was zielige films kijken en chocolade eten. Verdrietig
Had echt niet zoveel reacties en begrip verwacht!
Ik moet wel blijven schrijven, anders word ik gek!
Denk ook domme dingen, dat als ik een ongeluk zou krijgen, ze spijt zou krijgen van haar beslissing en me terug zou willen. Slaat nergens op, is ook een grote warboel in mijn hoofd! Ben echt wanhopig en verzin van alles.
Die relatie heeft ontzettend veel voor me betekend, het was mijn 1e relatie zelfs!!
Heb al heel veel nare en afschuwelijke dingen meegemaakt in mijn leven, maar geloof toch dat lvd nog het meeste pijn doet van dit alles!!!
Ik ga hulp zoeken. Had jij ook hulp nodig bij je lvd?

afbeelding van mrbean

Mr Bean @waterlelie herkenbare dingen

Hé waterlelie, je schrijft wel hele herkenbare dingen, die ik in het begin ook had. Ik moest in het begin ook enorm veel schrijven, anders had ik het gevoel dat ik ging ontploffen!
En die domme dingen had ik idd ook, wat ze dan zou doen als ik dood zou gaan, of als de wereld zou vergaan, dat soort dingen, of ze dan wel terug bij me zou komen, ik bleef maar hopen. Ik was in het begin ook erg wanhopig, maar had door veel steun en begrip op deze site meer een meer uit de dal kunnen klimmen. En bij mij was het ook zo, deze breuk is de ergste pijn die ik ooit heb gehad, dus daarom was ik ook helemaal van slag, terwijl ik dacht dat ik zo sterk en onkwetsbaar was, maar ben tenslotte ook maar een mens, met al mijn zwakheden.
Ik wou ook hulp zoeken, totdat ik merkte dat ik daar steeds minder behoefte aan had, nadat ik enorm veel pijn en verdriet hier heb kunnen delen. En ook een beetje laksheid, maar door deze site en een aantal vrienden heb ik toch nog zonder hulp kunnen redden, sterker nog, deze site is mijn grootste hulp geweest, ben daar nog erg dankbaar voor, voor de vele lotgenoten die ondanks hun eigen problemen jou toch doorheen hebben gesleept, erg ontroerend.

Alvast welterusten, moet morgen vroeg op, en vergeet je wekker niet te zetten om afspraak met de huisarts te maken!

Groetjes,

Mr Bean

afbeelding van waterlelie

@ mr bean

Je bent ook zo veel aan het piekeren en al die waarom vragen, dat je het gewoon kwijt moet.
Ook toevallig dat je een beetje de zelfde dingen als mij had!
Ik blijf ook maar hopen, omdat ik de keiharde waarheid (nu) nog niet aan kan.
Ben normaal ook heel sterk, maar dit heeft me helemaal kapot gemaakt. Zoveel pijn, lijkt alsof het nooit stopt!
Ben ook dankbaar voor deze site. Hulpverlening zal ik zeker nodig hebben ter ondersteuning, maar denk dat ik toch het meeste aan jullie heb!
Wel fijn, dat je het zonder hulp hebt kunnen redden.
Nooit geweten dat liefdesverdiet zo inmens, verscheurend pijn kon doen. Als ik dat geweten had...
Jij ook welterusten en bedankt he!!
Groetjes, WL

afbeelding van Ann1972

@ bean & Waterlelie

Man man, weet je nog Beantje waar wij enkele maanden geleden stonden?
Waterlelie, ik voel zo je pijn maar je moet echt rotsvast geloven dat dit tijdelijk is!!! Echt, de meesten van ons herkennen dit stadium... die emense hartepijn, er volledig door zitten...
Bean, jij weet wel van hoever ik kom hé... en kijk mij nu hier zitten...
Maar ik begrijp best dat je daar nu geen boodschap aan hebt.
En inderdaad het is dan beter dat je wat ondersteuning krijgt van psycho en medicatie... dat is zeker geen schande!!! Ik heb mij daar nooit voor geschaamd! Wat wij meemaken is niet niks en het vraagt zijn tijd om dit te verwerken!

Dus Waterlelie, kop op jong, wees niet zo hard voor jezelf en geef jezelf de ruimte en tijd om dit te plaatsen en te verwerken!

geef jou ook hierbij een welgemeende virtuele energieknuffel
toi toi
Ann

afbeelding van waterlelie

@ ann1972

Hoop dan dat het snel voorbij is!!!
Droomde je ook veel over je ex en word dit echt minder? Wil helemaal niet over haar dromen, doet nog meer pijn, dan ik al heb.....
Maar je beschrijft het gevoel goed.....
Ik hoef echt geen medicatie, heb vroeger wel medicatie gehad, maar vond het niks. Slikte anti depressiva en je gevoelens worden daar zo mee afgezwakt dat je niet eens kunt huilen als je je verdrietig voelt. Had ook slaapmedicatie, nou je reactievermogen wordt daar zo ernstig mee vertraagd dat je gewoon 3 bussen voorbij laat komen, die je nodig hebt!!
Slaapmedicatie krijg ik sowieso niet, want hij is daar geen voorstander van. Heb het al een aantal keren gevraagd namelijk in het verleden.
Ik ben een meisje he, maar maakt niet uit. Glimlach
Knuf terug!

afbeelding van Ann1972

@waterlelie

Echt geloof me vrij, ik droomde ook en dan is de dag al verprutst voordat hij begonnen is, dan werd ik zo slecht wakker "echt lichamelijk slecht voelen bedoel ik dan wel hé!!!"

En die medicatie ja het laat je relatieveringsvermogen minder werken... je laat gelijk meer de dingen gevoelloos door je gaan...
Ik had ze al overboord gegooid voordat ik op deze site begon te schrijven! Ik was gewoon boos op mezelf, ik wou en zou mijn leven weer in handen nemen!!! En voila, dat lukt me enkele maanden verder vrij aardig.

Echt waar, ik weet (zoals iedereen hier) waarover we spreken...
Gun jezelf de rust... en probeer je gedachten te verzetten, hoe moeilijk ook... maar verwerk bewust elke emotie!

Der komt een betere tijd aan... maar zoals ik zei, geef jezelf de tijd!
toi toi

afbeelding van waterlelie

@ ann1972

Ja, ik herken wat je schrijft! Het doet echt zo hartverscheurend veel pijn, niet te omschrijven!!
Er zijn bij mij net 5 weken voorbij en het lijkt net of het steeds meer pijn begint te doen......
Wel fijn voor je, dat het na enkele maanden weer wat beter met je ging.
Is moeilijk hoor om mijn gedachten te verzetten, doe wel andere dingen maar was 24/7 in gedachten bij haar en na de breuk nog steeds. Can't help it...
Hoop ook dat ik me snel beter ga voelen!

afbeelding van Ann1972

@waterlelie

Ik weet het, we kunnen nu makkelijk praten maar als je er middenin zit is dit niet zo evident.
Mijn ex zat ook 24 op 24 in mijn hoofd... hij liep op die manier met zoveel energie weg en ik bleef met een pak negatieve energie zitten.

Daar heb ik nu heel veel uit geleerd! Elke dag gaan mijn gedachten nog wel eens naar hem uit maar ik laat mij niet meer met negatieve energie opzadelen (dat is uiteindelijk iets wat we onszelf aandoen) Maar dat zal je later nog wel inzien... nu is dat nog veel te vroeg, daarvoor doet alles nu nog veel te veel pijn.
Mag ik je nog één raad geven (die ik nu zelf ook even niet opvolg)
Neem voldoende nachtrust... dat is het begin van alles... Als we moe lopen kunnen we veel minder aan.
Maar ik ondervind ook dat het een tweestrijd is... hier op de site met anderen schrijven of alleen in dat bedje.
De tijd gaat veel te vlug als je aan de pc zit... aan de ene kant goed maar dan ook weer niet... begrijp je mij nog?

Allé ik ga jou en de anderen alvast een welverdiende nachtrust toewensen... en voor jou enen zonder dromen!!!
kop op hé...

afbeelding van waterlelie

@ Ann1972

Ik begrijp heel goed wat je bedoeld.
De avonden en nachten zijn het ergste! Heb tot nu toe heel weinig goede nachten gehad, helass. Hoop wel dat dit beter gaat worden. ben wel al de nodige kilo's kwijtgeraakt van verdriet. Eetlust is natuurlijk ook gedaald naar het minimale...
Op dit moment heb ik intense haatgevoelens en wrok naar mijn ex toe. Maar dat heb ik ook vooral omdat het niet in goed overleg is gegaan. Eerste keer via mail gedumpt en 2e keer op straat, heel tactvol!! Verdrietig
Tijd gaat zeker vlug achter de pc, ik ken het!!
Jij ook welterusten!

afbeelding van mrbean

Mr Bean @Ann1972 & waterlelie pijn en angst

Hoi Anntje, idd, we hadden niet echt uitzicht op betere tijden, zo wanhopig als we waren, echt ongelooflijk als je weer terugkijkt naar onze oude blogs, maar we hadden steun aan elkaar, aan de vele lotgenoten hier, en we zijn uiteindelijk veel sterker uitgekomen. Die immense pijn, had hartkloppingen, dacht dat ik echt dood aan kon gaan, alsof je hart doormidden is gescheurd, wist niet dat ldvd zoooo erg veel pijn kon doen, krijg er weer tranen van als ik aan toen terugdenk, je gunt je zelfs je ergste vijanden dit niet.

Welkom terug Ann, blij je weer te zien, en dat het inmiddels veel beter met je gaat!

En waterlelie, idd nergens voor schamen, gooi je angst overboord, maar dat doe je al door open en eerlijk hier over jouw gevoelens te bloggen, is alleen maar een goed teken.

Mr Bean

afbeelding van waterlelie

@ Mr Bean-Ann 1972

Fijn, dat jullie toendertijd zoveel steun aan elkaar hebben gehad.
Zijn jullie over het lvd heen en heeft het erg lang geduurd?
Ik kan niet geloven dat de pijn ooit minder of weg zal gaan, echt niet!!!
Ben blij dat ik hier lekker alles kwijt kan!

afbeelding van mrbean

Mr Bean @waterlelie het kan

Ja, waterlelie, het kan, ik ben zo goed als over mij ldvd heen, af en toe een dipje, maar niet meer noemenswaardig. Het gaat met golven, ik had het sinds medio mei, de ene keer gewoon boos, nee woedend, andere keer wilde ik haar terug, en deed ik erg lief. Ik zat in een achtbaan zonder dat ik daar echt erg in had, de ene keer boos en verdrietig, andere keer blij, soms weer gevoelloos, allerlei verschillende emoties wisselden elkaar in een hoog tempo af, maar die golven van emoties werden steeds minder sterk, totdat je bijna helemaal normaal kan functioneren zonder te snakken naar muziek of een mooie omgeving om uit te blazen, om uit te huilen, om jouw verdriet kwijt te kunnen. Wat nog wel gebleven is is contact met deze site, dat zal wel een tijdje blijven, vooral vanwege de sfeer en de mensen hier.

Dus, JA, het kan! De pijn wordt echt steeds minder en minder, maar heeft wel tijd nodig, veel tijd, dus heb geduld met jezelf, onderga de pijn, vlucht er niet voor, het hoort er helaas bij, bij ldvd. Schreeuw die pijn uit, deel die met de hele wereld, veel uithuilen, dan zul je merken dat het een stukje verlichting kan geven.

Nu echt welterusten!

Mr Bean

afbeelding van waterlelie

@ Mr Bean

Pfft, al die verschillende gevoelens, wordt je echt gek van!!
Lijk wel een labiele idioot!!
De sfeer op deze site is erg goed, had ik zeker niet verwacht. Maar jij kent sommige mensen van deze site toch ook irl?
Maar je had dus sinds mei lvd, dan is het ook snel minder/voorbij!! What's your secret?
Durf je in de toekomst nog wel een nieuwe relatie aan? Ik moet daar idg nog even helemaal niet aan denken, hou nog hoop, dat is het enige wat me nog enigzins een beetje overeind houd.
Bedankt mr Bean en nou hollen naar je bedje!!

afbeelding van mrbean

Mr Bean @waterlelie geheim van de smid

Hoi waterlelie, er is niet echt een geheim, ik schreef als een gek op deze site, daarnaast veel muziek luisteren, een ldvd selectie gemaakt, liedjes die niets meer met haar te maken heeft, verder veel nieuwe dingen doen, nieuwe hobby's, nieuwe sport, nieuwe baan. Verder moest ik wel, ik had net mijn baan opgezegd en net begonnen met freelancen, ik moest wel knokken voor mijn kids, anders was alles helemaal in de soep gelopen. Ik heb 4 kinderen, dat heeft mij ook op de been gehouden, ik moest wel knokken voor hen, in mijn eentje werk, het huishouden en voor hen gezorgd, daarnaast ondertussen mijn ldvd verwerken, vooral 's avonds en 's nachts. Met mij werk loopt het uitstekend, mijn ldvd is grotendeels voorbij, er zullen nog wel wat dipjes komen door de papieren scheiding, mijn familie en kinderen weten het allemaal al van ons af, mijn kids zijn grotendeels weer opgebeurd en beginnen weer te stralen, ik heb hen ook veel geknuffeld en met hen gepraat. Daarnaast heb ik de familie ook min of meer getroost, ze beginnen net met verwerken, weten het pas sinds een paar weken. Ze zijn nog erg boos en verdrietig, terwijl ik en de kids alleen maar van het leven proberen te genieten, echt tegenstrijdig, zij zien ons als zielig, maar we voelen onszelf inmiddels niet meer zo.
Wat ook geholpen heeft is dat ik mij al sinds lang bezighoud met mindfulness, filosofie, Taoïsme en diverse levenswijsheden en stromingen, doe zelf al jarenlang aan martial arts en ook Tai Chi, is erg goed geweest voor mijn mentale weerbaarheid, goed voor lichaam en geest.
En ja, sommigen heb ik ook in het echt ontmoet, zoals bij die ldvd meeting laatst bij Anitasten. Verder drink ik af en toe wat met een aantal lotgenoten, als ze niet te ver van mij wonen. Met anderen mail ik af en toe. En allemaal hele lieve mensen, vandaar dat ik voor een hele lange tijd hier zal blijven rondhangen.
Voorlopig denk ik nog niet aan een nieuwe relatie, heb voldoende aan vriendschap, hoe erg ik me nu ook daarnaar verlang, ik weet dat ik eerst nog tijd en rust nodig heb voordat ik daar aan toe ben. Maar ik weet van mezelf dat ik niet voor eeuwig alleen zal blijven, dus als ik zie wel wanneer ik er klaar voor ben, of als ik iemand ontmoet, dat heb ik denk ik niet zelf in de hand. Hoop heb ik allang niet meer, die valse hoop is ook pijnlijk, het suddert maar door, maar ik was veel banger voor de pijn van haar loslaten, dus die valse hoop is soms wel lekker veilig, maar uiteindelijk moet je ook die hoop laten varen, hoe pijnlijk het ook is.

Nu echt, echt welterusten!

Mr Bean

afbeelding van waterlelie

@ Mr Bean

Bedankt voor je verhaal!
Het schrijven lucht mij ook erg op. Super, dat je blijft hangen op deze site!
Heb toch al het gevoel dat ik al een band met jullie heb, ook al kom ik hier nog maar een paar weken.
Wat gaaf, dat jullie een LVd-meeting hebben gehad! Lijkt mij ook erg leuk om een keer te meeten, mits hete een beetje in de buurt is.
Al die dingen heeft iets met spiritualiteit te maken toch?Zegt me even niks, maar wel interessant.
Jeetje, zorg je alleen voor 4 kids, dat is niet mis! Had je die kinderen uit een eerder huwelijk of met je laatste ex? Lijkt me erg pijnlijk als er ook nog kids bij zijn betrokken.
Vind het knap van je dat je in de toekomst open zult staan voor een nieuwe relatie.
Op dit moment is het enige waar ik aan kan denken dat ik haar terug wil. Kan het niet helpen. Had in het verleden wel regelmatig ruzie met haar en in mijn boosheid zei ik vaak haar nooit meer te willen zien. Ze ging nooit weg en later was het altijd wel weer goed. Juist omdat we zo vaak ruzie hebben gehad en het na een breuk toch nog was goed gekomen, hoopte ik het deze keer nog steeds. En nog steeds eigenlijk. Ze mailde me al eerder dat ze alleen vriendschap wil, maar wel hoopt me als vriendin te houden omdat haar hart me vreselijk zou missen en het pijn zou doen enzo. Denk dat het wel zal meevallen, ze heeft echte vrienden om zich heen, waar ze altijd terecht kan. Ik heb 3 oppervlakkige vriendschappen, maar zit er niet mee. Deze periode mis ik wel erg vaak die schouder om op uit te huilen, puur omdat ik die niet heb. Misschien krijg ik in de toekomst nog zo'n vriendschap.
Echt leuk en gezellig, dat je sommigen nog ziet/mailt.
Mijn bedje roept, dus ga nu echt slapen!
Jij ook van die pc af, nu is het genoeg!! : ) :0 ; )