Het is nu al bijna 2 wk uit en ik begin nu echt alle gewoonte dingen te missen. Samen bij mij thuis zitten, samen wakker worden, samen op stap enzo. Ik ben mijn maatje kwijt. De ene persoon waar ik altijd vanuit kon gaan dat hij er was. Ik kan niet van vrienden verwachten dat ze er altijd voor me zijn. Dat kon ik van hem wel. Ik heb nu al 2 dagen niets anders dan depri gevoel. Wanneer houd het op. Hoe kan ik dat gemis kwijtraken. Ik wil me zo niet voelen. Het doet veel te veel pijn. Het stomme is nog dat ik hem niet zozeer mis maar gewoon zijn aanwezigheid. Hij heeft veel dingen geflikt en ik wil hem niet terug maar ik ben wel zijn aanwezigheid kwijt en ik voel me dus echt eenzaam. Het zal wel weer goedkomen maar op dit moment zie ik dat even niet zitten. Ik krijg veel kracht uit de verhalen, dagboeken en reacties van jullie dus bedankt daarvoor maar ik zal de rest toch zelf moeten doen. Hoe kan het dat je zo afhankelijk van al die dingen wordt. Hoe kan het dat je dat als gewoon ervaart. Nou ik ga gewoon weer verder met leven voor zover als het gaat en ik zie het allemaal wel.