Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
Har(d)(t)
En dan probeer je de dag door te komen met onderdrukte tranen en die enorme druk op je borst. Probeer je een hele dag dat verdriet een plaats te geven. Ben je al 7u bezig met jezelf rustig te maken en tegelijk zot omdat je hem niet meer hoort en eigenlijk wil bellen en dan plots telefoon! Zijn nummer, mijn hart slaat over en weet niet wat te doen. Ik laat het bellen. Ik wil hier op het werk niet opnemen. Mijn gsm gaat over en tot mijn grote verbazing wordt er blijkbaar een bericht ingesproken. Ik beslis om er pas thuis (straks dus) naar te luisteren. In mijn vertrouwde omgeving. Mezelf eerst terug wat rustig maken. Als ik er dan naar luister kan ik thuis nog steeds in tranen uitbarsten (indien nodig).
Ondertussen kan ik het afscheid al wat meer plaatsen. Ik kan voor een stuk begrijpen waarom het fout gelopen is tussen ons. Maar de manier waarop hij van me weg is gegaan blijft me pijn en frustraties bezorgen;
Alles leek perfect te zijn. Tot op het de laatste dag dacht ik dat alles goed zat en dat terwijl er blijkbaar al maanden twijfel was. Het gaat er bij mij niet in waarom hij niets gezegd heeft. Waarom hij liet uitschijnen tot op het aller- aller-allerlaatste moment dat alles OK was om dan de dag nadien letterlijk van me weg te lopen…
Ik kan dit niet begrijpen dat als je iemand graag gezien hebt je echt letterlijk weg loopt zonder te praten, zonder iets, zomaar verdwijnen. Geen uitleg…achteraf ja! Hij zegt dat het daarna pas allemaal duidelijk is geworden…dan komt bij mij de vraag ‘als het achteraf pas duidelijk wordt, waarom ga je dan weg van mij zonder te praten?’ Als het niet duidelijk was wat je voelde, dan kan je toch eerst praten en op een ‘normale’ manier uit elkaar gaan. Het doet pijn dat hij wel met zijn vrienden heeft kunnen praten en met mij niet. Ik snap het gewoon niet.
Ik vind het spijtig dat hij onze relatie geen kans gegeven heeft. Geen kans op uitpraten. Hij had zijn beslissing blijkbaar al maanden geleden genomen en er niets over gezegd. Vechten? Pfff laat me niet lachen? Meneer de communicatiespecialist heeft bewezen dat hij blijkbaar toch zo goed niet is in zijn vak. Maar ondertussen blijf ik natuurlijk achter met een diepe wonde en al mijn liefde voor hem. Hoe kan ik ooit nog iemand vertrouwen? Laat staan lief hebben?
- Alexia's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
de manier waarop
Hoi Alexia,
Ook mijn ex was al maanden met zijn scheiding bezig, blijkt achteraf. Hij had alles al uitgestippeld, de alimentatie alles. Hij heeft mij nooit gezegd dat hij niet meer verder wilde. Als ik iets vroeg, kreeg ik geen antwoord. Toen hij anderhalf jaar bij weg was, zei hij dat hij nooit de intentie had gehad om weg te gaan. Wat had ik nu weer fout gedaan??? Achteraf heb ik allemaal verwijten naar mijn hoofd gekregen over dingen die ik niet goed had gedaan. Waarom niet gelijk praten? Hij had signalen gegeven zei hij, die ik blijkbaar niet opgevangen had. Ik zei dan zal mijn antenne wel de andere kant op gestaan hebben. Weer kreeg ik een verwijt dat ik dan wel teveel met mezelf bezig geweest zou zijn. En dat, terwijl ik in mijn ogen altijd voor hem en de kinderen gekozen heb en daarna pas aan mezelf dacht. Wat doet dat zeer zeg. Tot op de dag van vandaag kan ik het allemaal niet plaatsen en niet accepteren. Leef als een zombie. Doe de dingen die ik moet, maar verder.........
J&P@Alexia
tja dat is voor ons de achterblijvers het probleem.
We hebben het vaak niet of gedeeltelijk zien aankomen, maar erover praten kunnen ze niet in dat stadium
De meeste mannen willen eerst er rustig over nadenken en beginnen eigenlijk dan al met afscheid nemen.
Tja het is niet eerlijk maar volgens mij doen veel mannen maar ook veel vrouwen dat
Want we weten dat als het er eenmaal uitkomt dat er dan geen weg terug is en we weten al vaak niet op dat moment of dat is wat we willen.
Mijn ex maakte het notabene op valentijnsdag uit...nee ik denk niet dat het zijn bedoeling was geweest, maar hard was het wel.
En hier hetzelfde, je omdraaien en weglopen..een sms-je kreeg ik nog op mijn verjaardag 4 dagen later.
Best een aardig sms-je maar mijn hart draaide zich drie keer om.
Het is naar om je te realiseren dat iemand beslissingen kan nemen over een relatie waar je met zijn tweeen in zit zonder dat je daar inspraak over hebt, dat is ook hetgene wat pijn doet
Want opbouwen doe je wel degelijk met zijn tweeen, hoe raar dan eigenlijk dat afbouwen een solo aangelegenheid is.
Ik vind je wel heel sterk, dat je het afluisteren kan laten wachten tot je thuis bent, het zal niet makkelijk zijn geweest maar toch...klasse.
Ik hoop wel dat de voicemail je niet al te veel van streek brengt...... veel sterkte!!
@J&P
bedankt voor je reactie. Het is inderdaad zo dat de achterblijvers het niet zien aankomen wanneer een relatie op zijn einde loopt. Het is hard om een relatie te zien eindigen waar je dacht dat je met 2 dezelfde gevoelens had maar uiteindelijk niet zo is/was.
Uitmaken op Valentijnsdag is hard, hoe je het ook draait of keert. Ik hoop dat je alles ondertussen al wat hebt kunnen plaatsen en verder gaat met je leven?
De voicemail van gisteren was nogal tegenstrijdig. Niets negatief in eerste instantie, hij vroeg hoe het met me was. Daarna liet hij weten dat ik hem 's avonds kon bellen. Toen ik hem daarna sms'te wanneer hij bereikbaar was, zei hij dat het 's avonds niet lukte om te telefoneren...tja, wat doe je ermee? Eens goed uithuilen en daarna loslaten.
Ik ben het zo beu om me slecht te voelen omdat iemand beslist heeft niet meer van me te houden. Ja ik zie hem nog graag maar wat ben je ermee als het niet wederzijds is.
Tijd brengt raad? Ik hoop dat alles goed gaat met jou.
Veel sterkte!
Liefs
Alexia
praten
Beste Alexia,
Mijn ex partner is het voorbije weekend ook ineens met een heel verhaal afgekomen dat er al lang (zelfs 3 jaar geleden) geen gevoelens meer waren van zijn kant en dat hij twijfelde enz... Maar hij heeft er ook nooit iets van gezegd omdat ik er volgens hem toch niks kon aan doen.... Maar alles bleef gewoon doorlopen onder mijn onvoorwaardelijke liefde voor hem TOT hij iemand anders had leren kennen en daar een verhouding mee is begonnen en toen ik daar achter gekomen was uiteindelijk gekozen heeft voor die andere zonder onze relatie van 10 j een kans te geven om er nog samen uit te komen. Zijn nieuwe verhaal echter stelt dat hij niet gelukkig was en hetgeen gebeurd was met die andere nu niet zo belangrijk is en dat hij zogezegd niet weet wat daar verder mee zal gebeuren... Ik voel me verraden, bedrogen maar vooral belogen... hij wil nog steeds vrienden blijven maar toch zit ie gewoon nog steeds te liegen en het ergste is dat hij het nog zelf gelooft ook. Ik begrijp zelf niet dat ik nog zoveel van hem houd en zoveel om hem geef na dit alles... en toch ben ik er nog steeds helemaal kapot van... sterkte!
@JohanC
Ik heb ondertussen ook al verschillende redenen/verwijten gekregen van zijn kant waarom hij is weggegaan – ook verhalen die tot een jaar terug gaan. Het zijn allemaal dingen die achteraf “duidelijk” zijn geworden bij hem. Hij heeft bij sommige dingen wel een punt maar dan blijft de vraag waarom hij op het moment zelf niets gezegd heeft. Zeer frustrerend.
Het gevoel van verraden, bedrogen en belogen ken ik maar al te goed. Het doet absoluut pijn als iemand je verlaat alsof je niets betekent voor hem. Dat liegen is er echt het ergste aan. Je weet niet meer wat je kan/mag geloven. Hoelang was het al bezig, die vraag blijft door mijn hoofd spoken.
Van hem houden dat zal nog een tijdje duren. Dat is normaal na zo’n lange relatie. Hij zit in jouw hart. Maar bedenk eens of je echt met hem terug verder zou willen? Zou je hem kunnen vertrouwen na alles wat er gebeurd? Ik weet het, het zijn harde woorden. Maar je moet aan jezelf denken op dit moment. Je bent zoveel veel meer waard dan het bedrog en die leugens!
Ik wens je heel veel strekte in deze moeilijke tijd!
Take care
@ alexia
och man die dagen doorkomen is echt een slopende bezigheid! altijd maar die tranen die staan te springen om je ogen uit te rollen, en altijd maar proberen om ergens anders aan te denken dan aan haar!
ik had precies hetzelfde als jij! echt alles leek perfect te zijn tot op de laatste dag van onze relatie! we waren de hele dag bij elkaar, en ik ging met een goed gevoel naar huis. even later stuurt ze me een sms dat ze slecht nieuws heeft. en dat ze het uit maakt! (via telefoon)
blijkbaar zat ze al veel langer met die gedachte in haar hoofd, want een week later had ze al een nieuwe vriend!!!
maar echt onvoorstelbaar he, hoe jij denkt dat de relatie perfect in elkaar zit, en je opeens met lege handen zit! waarom zeggen ze niks of willen ze er niet over praten??? neeh hoor, ik los het zelf wel op denken ze.. en dan sluipt de gedachte van het uitmaken steeds meer in je hoofd! en plots is het over! PRAAT ER VERDORIE ES OVER! je kan toch in een relatie over alle dingen praten, dus ook als je in een fase zit dat je wat minder 'verliefd' bent! want die fases zitten in elke relatie, ook als de relatie perfect lijkt! maar het is juist hoe je met zulke dipjes omgaat! je hebt zoveel met diegene meegemaakt, zoveel plezier en samen gelachen! zou je dat willen opgeven voor een ander?
helaas is dat tegenwoordig wel zo ja. als de roze wolk van de 1 wegtrekt dan is de nieuwe roze wolk wel aantrekkelijk!! maar ook die roze wolk trekt na een periode weer weg! en dan? dan ga je weer naar de volgende roze wolk?
het is zeker spijtig voor ons dat onze exen onze relatie geen kans wilden of hebben gegeven. geen kans op uitpraten! neeh hoor want ik voel toch wat minder voor jou op het moment? dan zullen we wel niet voor elkaar gemaakt zijn, en hup naar de volgende roze wolk!
(k*tmaatschappij)
@Bedumcity
Ik had mijn gevoel niet beter kunnen verwoorden zoals jij hierboven. Het is o zo makkelijk om weg te stappen ipv eens te praten en misschien die relatie nog een kans te geven. Blijkbaar is praten voor sommige mensen toch wel een groot obstakel waar wij de dupe van zijn! Moeilijke momenten worden niet meer besproken, het is makkelijker om gewoon weg te gaan. Wat de andere dan nog voelt, is van geen belang maar.
Eigenlijk zijn onze exen het niet waard dat er over hen hier wordt geschreven....maar het gevoel blijft ons achtervolgen hé. Dat gevoel van onvoorwaardelijk liefde dat we voor hen hadden...ons hart dat voor altijd bij hen wou zijn is nu veranderd in een diepe krater.
We zouden moeten kwaad zijn en deze k*tmaatschappij vervloeken maar het heeft geen zin. De liefde blijft. En maar goed ook want dat wil zeggen dat we in staat zijn om nog steeds liefde te geven en te onvangen.
"the heart that hurts, is a heart that beats"
Houd je sterk!
Liefs
A.
@ alexia
jah blijkbaar is praten moeilijker geworden de afgelopen tijd.. want tegenwoordig praat niemand meer met de partner over de dipjes in een relatie of het verdriet waar ze mee zitten... het is toch veel makkelijker om lekker weg te gaan en een nieuwe roze wolk te zoeken dan om de problemen op te moeten lossen?
tuurlijk zijn onze exen het niet waard, zij hebben waarschijnlijk allang geen verdriet meer. maar het gevoel blijft ons idd achtervolgen! wij zitten met de gebakken peren....... was het maar gebakken lucht!
gelukkig zijn we nog in staat om liefde te geven en hopelijk te ontvangen!
sterkte Alexia!