Er zijn momenteel 0 gebruikers en 0 gasten online.
Hebben jullie dat ook?
Hebben jullie dat ook.....Dat alles van jullie kant moet komen.
Nooit zal er eens iemand die je graag hebt, van zichzelf jou eens contacteren: hoe het met jullie gaat. Nee het heeft heel mijn leven, zeker bij (ex)partners altijd van mijn kant moeten komen. Het begint me enorm te ergeren, zelfs in die mate dat ik geen vriendschappen wil aanknopen met de andere sexe, omdat ik op voorhand al weet dat het allemaal van mijn kant moet komen. Als ik bij mn vrienden kijk, wel die hebben dat niet. Die worden wel eens spontaan gecontacteerd door hun ex gewoon met de vraag: hoe gaat het met je? Ik nog nooit.
Altijd krijg ik wel de opmerking van vrouwen: dirk, ik vind jou een gentleman, jij bent eerlijk, lief.....maar als puntje bij paaltje komt hoor ik ze nooit meer. Altijd ben ik het die het initiatief moet nemen.
- Dirk30's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Dirk30
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Re:
Kijkje in de keuken?
Je reactie is precies waarom "de kittige katjes" vriendjes willen blijven. Te saai voor meer.
dat is wat je uitstraalt
Als je bij voorbaat al weet dat jij het initiatief moet nemen straal jij die energie dus ook uit. Een ander zal dat dus oppikken als zijnde, ohhh hij zal vanzelf weleens reageren.... En zal dus het initiatief bij jou laten. Als jij dan niets doet zal de ander denker, oh die is helemaal niet geïnteresseerd, nou dan is het maar goed dat ik niet zelf initiatief heb getoond.
Waarom blijf je niet gewoon initiatief tonen? Is toch een mooie eigenschap!
Morgen Jamor
Ik begrijp wat je wilt zeggen jamor. Maar het wordt zo vermoeiend, telkens ik weer. Het is net heel attentvol van die ander om ook eens initiatief te nemen. Weet je, ik ben een grote believer dat het van 2 kanten moet komen. Dat maakt net de relatie tussen 2 mensen net leuk.
Ja, maar......
Op alle (vind ik) vrij zinnige reacties die je tot nu toe hebt gekregen van Jamor reageer je met een 'ja, maar...'
Waarmee je dus eigenlijk aangeeft niet open te staan voor reflectie of een andere kijk op zaken.
betreft voornamelijk exen
Je zegt dat het voornamelijk ex partners betreft en in je laatste bericht duid je op het feit dat voor een relatie leuk zou zijn! Je verwachtingspatroon is dus erg gericht op het krijgen van een relatie, maar dat dien je niet bij ex partners te zoeken, lijkt me. Zoek nieuwe mensen in je omgeving die leuk genoeg zijn om initiatief voor te tonen en kijk of die misschien wel geïnteresseerd zijn.
Hoe meer jij je er druk om maakt des te vermoeiender zal het worden. Accepteer het gewoon.
Ik heb me lang genoeg verbaasd over het feit dat mannen altijd het initiatief moeten nemen, omdat dat "normaal" zou zijn. Maar het schijnt nogal moeilijk te zijn voor vrouwen om eerlijk te zijn over hun gevoelens! En die gevoelens pas activeren en onderkennen als mannen flink duidelijk geweest zijn in hun gevoelens!!
Hoi jamor Voor alle
Hoi jamor
Voor alle duidelijkheid: ik zoek geen relatie bij mn exen hoor. EX is de afkorting van exit en het heeft zo zijn redenen gehad en dat blijft. Maar....ik ben geen haatdragend persoon dwz na een tijdje ben ik altijd wel een beetje nieuwschierig hoe het met hen gaat....zonder meer!!! En dus durf ik hen idd eens contacteren. Maar weet je...ook hier weer van mijn kant. Die aziatische meid die me onlangs had afgewezen.....ook hier weer, ze wil met mij iets gaan drinken (waarover ik me wel heb over verbaasd) maar weer van mijn kant moeten komen. En jah erover nadenken wordt idd vermoeiend, maar het ondergaan ook. Het wordt bijzonder moeilijk om geen pedant en cynisch persoontje te worden. En bijgevolg je open te stellen voor die ander. Na een tijd wordt het heel simpel om "foert" te zeggen.
Re:
Het wordt tijd wat zelfkritischer te worden.
Je bent niet wat je denkt te zijn.
Verder sluit ik me bij Torn aan.
En wat denk jij dat ik meen
En wat denk jij dat ik meen te zijn dan? Verklaar je gerust nader.
Durf te contacteren??
Het komt op mij over alsof het meer een spelletje van je is als je zegt ik durf dat te doen. Alsof je de ander wil laten zien, kijk zo simpel is het om een ander te contacteren. Echter volgens mij ga je er dan al vanuit dat de ander dat ook "graag" wil. Echter iemand die je afwijst zal niet zo snel opnieuw contact gaan zoeken. En al helemaal niet als je dan ook nog eens blijft proberen. Dan zal diegene denken, ok, laat ik maar "ja" zeggen op een drankje om van het gezeur af te zijn.
Ik heb het idee dat je te veel probeert te denken voor een ander. Wat diegene zou moeten doen in jouw ogen! Maar JIJ bent niet diegene die bepaalt wat of hoe een ander moet zijn. Dat kun je wel willen, maar dan zul je uiteindelijk een pedant en cynisch persoontje worden.
Misschien is het voor jou interessant om uit te zoeken waarom je zo graag dat contact met een ander wil hebben. Waarom je verwacht dat een ander jou moet contacteren.
Jamor bedankt voor je
Jamor bedankt voor je input.
Voor mij lijkt het iets normaals om die ander te contacteren. Zelf heb ik er nooit problemen mee gehad. Ok je hebt elkaar in het verleden gekend, er is ooit een raakpunt geweest, er bestaat zoiets als gezonde nieuwschierigheid, althans bij mij toch. Ik ben wat dat betreft heel open. Wat is er verkeerd aan te zeggen "hey hoe gaat ie?". Ik heb het altijd zo gek gevonden dat mensen daar zo angstig kunnen over zijn of over doen. En het is ook niet zo dat je elkaar weer moet gaan zien op regelmatige basis, gewoon die kleine attentie, meer niet.
Ik geef toe, ik ben soms een controle persoon. Heb graag mn leven in handen en als er iets daarbuiten gebeurt buiten mn wil, durf ik wel innerlijke angst te hebben. Maar ik denk dat iedereen wel heeft.
Wat dat drankje betreft: zij had het al twee keer aangehaald na de afwijzing in tekstbericht dat ze daar wel voor openstond en dat ze "voor me klaar stond". Ik heb haar ook de duidelijke keuze gegeven en heb vermeld dat ik haar keuze duidelijk respecteer. Ter info: had haar getekst wat het voor haar simpeler trouwens maakt. Nu jah, ik weet ook wel dat ik daar niets moet achter zoeken. Ik heb zeker niet liggen zeuren bij haar en ga haar zeker de komende maand ook niet meer contacteren om mezelf ook een beetje rust te geven. Maar wie weet ga ik met haar niets meer drinken, mss dat ik na een maand (of meer) niet meer wil??. Ik geef mezelf een beetje het voordeel van : "uit het oog, uit het hart". En misschien heb je ook wel gelijk dat ze "ja" heeft gezegd om van mn gezeur vanaf te zijn. Alhoewel ik haar nooit heb lastig gevallen of ben beginnen zeuren. We zullen zien hoe het allemaal uitdraait.
angst of geen behoefte
Er bestaat ook iets als ongezonde nieuwsgierigheid, en er is niets verkeerd aan "hoe gaat het?". Maar nog steeds ga je er dan vanuit dat de behoefte van jou gelijk is aan die van de ander. Dat is nog steeds denken voor een ander. Misschien heeft de ander ook wel geen angst, maar gewoon geen behoefte. Stop met invullen wat een ander denkt, voelt,... Dat weet je pas als je het gevoel van die ander kunt ervaren. En ik kan je vertellen, dat wil je echt niet!! Als je continu voelt wat een ander voelt of denkt moet je stevig in je schoenen staan om daar mee om te gaan.
Laat die controle gewoon los!!!
Ik begrijp echt wel wat je
Ik begrijp echt wel wat je wil zeggen. Ik probeer het systeem van loslaten toe te passen.
Maar ik ben het van mijn kant ook beu om altijd te horen te krijgen: dat ik een gentleman ben, dat ik goed kan luisteren, aangenaam gezelschap ben enz om dan uiteindelijk als ik later mn gevoelens wat bloot leg, een dikke "fuck you" in mn gezicht te krijgen.
compliment
Ik krijg dat ook zo vaak te horen en ik heb ook al zo vaak gehoord dat dames geen relatie willen, maar het doet mij geen pijn. Ik zie mezelf als het cadeautje wat ik soms aanbied om uitgepakt te worden, wil diegene dat niet doen, jammer voor hen!! Dan is dat cadeautje dus niet voor diegene bestemd.
In heel veel gevallen zal de dame in kwestie nu proberen de 'hard to get' style overboord te gooien en proberen alsnog in de gratie te komen. Echter heeft diegene met 'hard to get' eigenlijk al haar eigen glazen ingegooid.
In jouw visie zijn woorden als, je bent een gentleman, je kan goed luisteren, aangenaam gezelschap tekenen dat iemand je leuk genoeg vind om verder mee te gaan. Maar laat die gevoelens nu eens achterwege en wees gewoon een gentleman, aangenaam gezelschap en luister goed wat diegene zegt!
Het idee van het hebben van een relatie is zo erg hard in de maatschappij als de norm gesteld dat bijna iedereen aan DIE norm wil voldoen. Terwijl je uiteindelijk zelf bepaald wat jouw norm is.
Eigenlijk heb je gelijk. Laat
Eigenlijk heb je gelijk. Laat de vrouwen maar eens voor mij moeite doen ipv andersom. Ik ben geen monster, heb goede baan en goede karaktereigenschappen. Mss is dat het wel, dat ik teveel de symphatieke man wil uithangen terwijl dat eigenlijk niet hoeft.
Je begrijpt de boodschap niet
Volgens mij snap je de boodschap van Jamor niet of wil je het gewoon niet snappen......
zoals ik het lees is de boodschap denk ik: blijf die 'goed luisterende gentleman die jij beweert te zijn, stel je verwachtingspatronen t.o.v. van ander mensen (exen ?) bij, accepteer dat mensen anders jij en leer anders omgaan met wat jij ervaart als teleurstellingen......
Door je reacties heen sijpelt de bitterheid die je sinds je breuk van enkele jaren geleden al met je meedraagt. Beetje zonde om jezelf dat aan te doen...
Ik begrijp de boodschap wel
Ik begrijp de boodschap wel Torn. Maar iemand heeft ooit tegen mij gezegd, zeker wat vriendschap met vrouwen betreft: "that is the name of the game". Je vind iemand leuk en dan zijn er drie opties. Je zegt niets om schrik te hebben de vriendschap te verliezen maar zit wel met een grote kwelling zeker als zij iemand anders vindt. Optie 2, je zegt dat je haar leuk vind enzij jou ook. Leuk. Optie 3: je zegt dat je haar leuk vind maar zij jou niet. Resultaat, je hebt een afwijzing gekregen EN en waarschijnlijk haar vriendschap kwijt gespeeld. Indien ze toch vrienden wil blijven zal het nooit meer zijn als tevoren. The name of the game is dat welke actie je ook onderneemt, je de consequentie zal moeten aanvaarden. Punt.Voor mij is dit heeeeeel moeilijk. Ik kan heel moeilijk dingen aanvaarden en zomaar verder gaan alsof er niets gebeurd is, ja ik heb graag dingen onder controle en bij het mislukken wil ik een correctie doorvoeren om het te kunnen herstellen. Ik heb een ontzettende schrik van machteloosheid. Om een voorbeeld te geven: als ik iemand graag heb en stuur haar een bericht, als zij niet reageert word ik innerlijk heel ongerust. Dat uit zich dan in weer een tekstbericht sturen of eens te bellen. Gewoon om mijn innerlijke onrust te verzachten. Ik heb dit altijd gehad in relaties met vrouwen. Geloof me, onder die huid van die "gentleman"
, zit veel onrust en angsten. Angst om te falen, angst om zaken niet onder controle te hebben.
Dat verander je niet zomaar. En jah, ik sta heeeeeel huiverachtig tov vriendschap met vrouwen. Mss moet ik wel accepteren dat ik gewoon niet voor relaties ben weggelegd.
Dirk
Misschien moet je naar en in jezelf kijken.
Er ligt een verborgen claim in jou als je reageert op vrouwen.
Je wilt een reactie en als ze niet reageren zoals jij wenst geeft jou dat onrust.
Als je naar je eigen onrust gaat kijken ipv te vinden dat het van jou uitkomt en niet van de ander.
Zelf heb ik heel veel gehad aan het boek liefdesbang van Hannah Cuppen.
Ze schrijft heel herkenbaar wat wij mensen in relaties doen.
Ze noemt het de dans van verlatings en bindingsangst.
Misschien helpt dit boek jou ook om anders te gaan kijken.
Groet van Mariah
Dag MariahIk denk dat je wel
Dag Mariah
Ik denk dat je wel wat gelijk hebt. Als ik idd geen reactie krijg word ik ongerust en kan beginnen overanalyseren. Mss dat ik het allemaal ook veel te persoonlijk opneem.
Ik zal het boek eens opzoeken.
Tx
Dirk
Gevoel van afwijzing gaan voelen en als iets van mezelf erkennen heeft mij enorm geholpen in het hebben van een fijne relatie.. in de eerste plaats met mezelf.
Ik denk te lezen, dat gevoel van afwijzing bij jou ook parten speelt dat je misschien daarom heel veel initiatief neemt.
En een onbewust bedoelde claim bij de ander neerlegt.
En als de ander niet doet wat je verwacht dan komt dat gevoel van afwijzing en die doet behoorlijk veel onrust geven als je niet erkent en ziet wat er in jou gebeurt.
En dan zeg je zie je wel ik ben alleen maar geldschieter.
Ik word weer afgewezen.
Het is een pittige hoor, niet makkelijk om daar zelf je verantwoordelijkheid voor te nemen. Maar als je het doorziet en erkent in jezelf word het veel leuker is mijn ervaring.
Groet van Mariah
.
.
Re:
Je generaliseert.
Toen ik er nog toe deed waren het juist de dames die de initiatieven namen......
....of ik trek op met de
....of ik trek op met de verkeerde personen.
......lucky you man. En dat
......lucky you man. En dat meen ik echt zonder enige sarcasme.
Hallo mariah
Hallo mariah
Ik denk dat je wel gelijk hebt. Is eigenlijk een constante factor bij mij geweest. Daarom dat ik de vrouw die me heeft afgewezen nu ff met rust laat, gewoon om mijn innerlijke onrust weer tot rust te brengen en weer tot rede te komen. Het moet van innerlijke oceaan overgaan naar een rustig meer. Zoals ik eerder zei, en dit besefte ik eigenlijk gisteren pas: ik neem het allemaal mss wat te persoonlijk. Hetfeit dat ze op onze laatste date zo koel tegen mij deed had mss andere oorzaken dan mezelf. Ik heb eigenlijk nu weer wat bijgeleerd, alleen hoop ik dat bij de volgende vrouw ik het allemaal ook zo ga kunnen bekijken eer die oceaan in mij weer losbarst. En zoals andere posters hier aangaven: probeer weer die man te zijn die attent kan zijn en kan luisteren zonder een verwachtingspatroon te hebben. Stap voor stap, we zijn er heus nog niet.
Vriendschap
Maar iemand heeft ooit tegen mij gezegd, zeker wat vriendschap met vrouwen betreft: "that is the name of the game". Je vind iemand leuk en dan zijn er drie opties. Je zegt niets om schrik te hebben de vriendschap te verliezen maar zit wel met een grote kwelling zeker als zij iemand anders vindt. Optie 2, je zegt dat je haar leuk vind enzij jou ook. Leuk. Optie 3: je zegt dat je haar leuk vind maar zij jou niet. Resultaat, je hebt een afwijzing gekregen EN en waarschijnlijk haar vriendschap kwijt gespeeld.
En jah, ik sta heeeeeel huiverachtig tov vriendschap met vrouwen. Mss moet ik wel accepteren dat ik gewoon niet voor relaties ben weggelegd.
Ik vind het een bijzondere kijk op vriendschappen met vrouwen die deze persoon dan hanteert. Vind jezelf ook niet als je dit zo terugleest? Zoals ik het lees beweert de persoon dus eigenlijk dat het niet mogelijk is om 'gewone' vriendschapsrelaties met vrouwen (vriendinnen, exen, vrouwelijke collega's, buurvrouwen, etc.). Als je met die instelling contacten aangaat met vrouwen kan ik mij wel voorstellend dat je huiverig tov vriendschappen met vrouwen staat en niet instaat bent die onbevangen aan te gaan..
Iemand, een vrouw in dit geval, kan toch ook een prettig persoon zijn waar je het goed mee kan vinden, leuke gesprekken mee kan voeren etc, etc, zonder die verborgen agenda om een relatie ervan te gaan maken?
Ja, 'afwijzingen' zijn altijd onprettig om te ervaren. Of het nou om relaties, familie, werk of wat dan ook gaat. Uiteindelijk gaat het erom hoe je er zelf mee omgaat en wat je ermee doet. En laten we eerlijk zijn, we wijzen zonder er bewust van te zijn zelf ook misschien af. Jij deed dat in feite ook met je laatste vriendin door er niet mee te kunnen omgaan dat zij (vanuit haar achtergrond) anders is dan jij....
Morgen Torn
Misschien heb je wat dat laatste wel gelijk Torn. Als ik mn vorige blog er op na hou, heb ik haar mn onbewust al afgewezen, rationeel dan maar niet emotioneel. Ik geef eerlijk toe: ik heb nooit vriendinnen gehad als een gewone vriendschap. Bij mij was het altijd ofwel een relatie of wel was er niemand, maar ik heb er mij ook nooit aan gestoord. Ik heb altijd een vrouwelijke vriendschap als iets heels complex beschouwd. En jah, ik denk dat ik dit ook doe wat uit zelfbescherming, om heel wat emotionele heisa ( zoals nu) wat te voorkomen. Vandaar dat ik die stelling van die persoon eigenlijk wel wat begrijp. Nu jah goed, mn laatste afwijzing had me al 3 keer aangegeven dat ze voor me klaar staat en met mij gerust iets wil gaan drinken, maar ikzelf sta daar ook weer heel huiverachtig tov. (Ook hier weer een cultuurverschil????). Of was ze gewoon mij aan het lijntje te houden om me wat te troosten, kan ook he. Heb een geweldige schrik dat ze uiteindelijk toch niets wil drinken en daar dan allerlei hande excuses voor gaat geven. Wil mezelf daar voor behoeden.
Ook nu weer word ik weer geconfronteerd met een situatie dat iedereen mij de raad geeft om het los te laten, wat ik goed begrijp. Maar dat "moeten loslaten" blijkt een constante te zijn in mn leven, ik kan dat soms heel moeilijk vatten en toepassen. Onlangs zei iemand tg me:"laat het los". Mijn reactie en gevoel was :"Nog maar eens!!! De zoveelste keer al. Wanneer zit het eens een keer mee, gewoon verdomd 1 keertje. Ik word dit beu!!". Het lijkt wel of het enkel bij mij gebeurd, en er vloek op mij heerst. Ok het lijkt een kinderachtige reactie, maar het is er wel.
Nu jah, ik heb al ietwat geleerd om een afwijzing niet noodzakelijk persoonlijks op te vatten. Er zullen, denk ik, in in mn laatste afwijzing ook nog wel andere elementen hebben meegespeeld, denk ik. Maar dat zal ik nooit weten.
Bedankt Torn.
??
Heb een geweldige schrik dat ze uiteindelijk toch niets wil drinken en daar dan allerlei hande excuses voor gaat geven. Wil mezelf daar voor behoeden.
Wat is de reden dat je überhaupt nog iets met haar wil gaan drinken of contact met haar wil hebben?
In je vorige blog was je er nog stellig van overtuigd dat ze je gebruikte, aan het lijntje hield en je haar jackpot was ?
Grote kans wanneer ze positief op je uitnodiging reageert dat jij weer de paymaster kan spelen. Is het dan geen probleem meer voor je?
Het ontgaat mij een beetje hoe het komt dat jij je nu zo 'hard afgewezen' voelt door iemand van wie jij het gevoel hebt dat ze je alleen maar gebruikte.
Goedenavond Torn. Ik begrijp
Goedenavond Torn.
Ik begrijp hetzelf ook niet goed. Ik denk dat ik toen enorm emotioneel was. Ik heb nu ff geen contact meer gehad met haar en voel mij nu veel rustiger en minder gestresseerd. Ik moet eerlijk toegeven, als ik met mn werk bezig ben, denk ik zelfs niet meer aan haar. Ik betrap mezelf erop als ik aan haar denk komen er idd vragen op en wil ik antwoorden met als gevolg dat de stress weer opkomt. Ik merk nu dat ik toen ook veel stress had gewoon omwille van het feit dat ze soms niet reageerde op mn tekstberichten, dus het geeft toch aan dat ik er toen (nog maar 3 a 4 weken geleden) er enorm mee bezig was.
Nu kan ik alles beter bekijken en mss was ik wel fout om te beweren dat ik de paymaster was. Tja, zij komt van het platteland van Thailand en ze is heel conservatief. Maar nu ik me rustig voel, lijkt het loslaten wat gemakkelijker te gaan. En ik check zelfs mn mobiel niet meer op berichten.
Hoedanook, ik twijfel er wel aan of ik met haar nog wel iets wil gaan drinken. Ik vrees dat mn mentale rust weer eens gebroken zou kunnen worden. Het water tussen ons veel te diep. Mn plagerijen en mopjes snapte ze zelfs niet, wat er voor zorgde dat er ook niet veel spontaniteit was. En dat laatste vind ik net zo belangrijk. Maar ik heb ook geleerd uit deze ervaring. Geen verwachtingen meer creeren!
"Verliefd" noemen ze dat.
Het ontgaat mij een beetje hoe het komt dat jij je nu zo 'hard afgewezen' voelt door iemand van wie jij het gevoel hebt dat ze je alleen maar gebruikte.
Dat noemen ze verliefdheid Torn.????
Verliefdheid
Dat kan, maar als jij die verliefde gevoelens hebt dan is toch logisch dat er achter achter een vriendschap contact van jouw kant op dit moment nog bijbedoelingen zullen zitten? Verder vind ik het van haar kant vrij respectvol naar jou toe dat zij niet uit zichzelf (de kern waar dit blog toch omdraait) nu al contact met jou zoekt.
Morgen Torn
Mijn enigste reden waarom ik met haar ik zou willen drinken is om eens aan face to face gesprek te hebben ipv al dat eindeloos te teksten.
Nee zij zoekt geen contact met mij. Maar 2 weken na haar verdict had ik eens een bericht gestuurd of ze met mij nog eens iets wilde gaan drinken en had haar aangegeven dat omwille van de omstandigheden ze perfect mocht weigeren en dat ik dat dus ook zou respecteren. Daarop antwoordde ze dat we gerust samen iets konden gaan drinken. Eerder kort na haar verdict had ze al eens gezegd dat ze voor klaar stond mocht ik haar willen zien of iets gn drinken. Maar goed mss wist ze toen niet goed wat zeggen. Maar contact zoeken moet ik zelf doen.
Kleine t ;-)
Mijn enigste reden waarom ik met haar ik zou willen drinken is om eens aan face to face gesprek te hebben ipv al dat eindeloos te teksten.
Als jij die behoefte hebt wie ben ik of anderen dan om te gaan roeptoeteren dat je het niet moet doen? Iedereen heeft recht op zijn eigen leermomenten en ervaringen in het leven. Kan zijn dat een gesprek helend voor werkt, kan zijn dat je op je bakkes gaat als je haar vraagt, geen idee.
Je kan jezelf afvragen of het wel wijs is om contact te willen als je nog verliefde gevoelens voor haar hebt en moeilijk met teleurstellingen kan omgaan. Nog belangrijker lijkt mij om jezelf af te vragen wat echte reden is dat je contact met haar wil.
Morgen Torn
Kleine t graag.
@torn
@Hortensia: Haaaiiii!!
Haaaiiii Hortje-girl!
@torn
Haaaaayy schat !!
Ze zegt schat tegen mij
Ik voel me mu net dat kleine jongetje uit die McDonalds reclame, alleen zeg je geen meneer maar schat tegen mij.
@torn
En wil je al iets bestellen of kijk je nog even rond?
@Hortensia: Keuzes
Ik kijk nog rustig even rond. Al die keuzes altijd.
Vind je?
Verder vind ik het van haar kant vrij respectvol naar jou toe dat zij niet uit zichzelf (de kern waar dit blog toch omdraait) nu al contact met jou zoekt.
Vind je dat dan? Ik heb zoiets eerder: "spijtig voor hem maar voor mij is het iets heel ongemakkeljk en is het gemakkelijker dat ik geen contact meer met hem heb/zoek."
Verschil
Dat zou kunnen.......
Als deze gedachtes helend voor je werken en je staande houden is dat toch prima?
Kan ook zijn dat je met deze gedachtegang iets van jezelf op haar aan het projecteren bent.
Al met al zou deze houding en manier van denken die je laat zien wel eens het verschil kunnen zijn tussen Dirk die nooit spontaan benaderd wordt door exen en zijn vrienden die dat wel hebben.....
Ik weet het niet, vraag ze eens wat zij anders doen dan jij.
Morgen torn
Zo heb ik het eigenlijk nog nooit bekeken: mn gedachten op anderen projecteren. Maar mss houdt me dit wel staande. Op dit eigenste moment geen contact meer met haar gehad en ik voel me stukken beter en rustig. Heb ook wat opzoekwerk gedaan mbt verschil tss westerse en aziatische cultuur met name relaties, en relatie tss beide is gewoon niet evident. Ik probeer het nu meer op die rationele manier te benaderen en dit geeft me wat meer kracht. Besef ook dat stilte tss haar en mij eigenlijk mss niet zo slecht is.
@Dirk30
Haaay allemaal ,
Heb even snel meegelezen , maar wat ik me in eerste instantie afvroeg toen ik de intro las: Jeetje Dirk hoe kom je op die gedachte ? Vond het iets verbitterd klinken en dat mag je natuurlijk zijn hoor , maar ik vroeg me af , hoe groot is jou wereld? misschien is dit wat kort door de bocht van mij , maar is werkelijk wat ik me afvroeg . Ik bedoel er ook mee, maakt het je werkelijk lichtelijk nerveus wanneer een ex of een andere vrouw die niet met enige regelmaat laat weten hoe het met haar gaat ,maakt dat dat het de kwaliteiten van je sociale contacten in twijfel getrokken moet worden? Ik denk juist als je luchtig omgaat met sociale contacten het meer oplevert dan dat het afstoot .
Hallo Hortensia Als ik iemand
Hallo Hortensia
Als ik iemand graag heb en hoor daar niets van word ik idd nerveus. Dit creeert onrust in mezelf. Ik blijf er ook bij: dat het altijd van mijn kant moet komen, zeker als het om iemand gaat die ik net graag heb. En jah ik ben het echt beu. Als ik merk dat het alleen van mij kant moet komen, moet het niet meer voor mij. Dan liever geen vriendschap dan ipv achter iemand te moeten aanhollen.
@Dirk30
Verwachtingen tav een ander misschien? maakt het voor jou een verschil , een "gewone " vriendschap , of een vriendschap waar diepere gevoelens in meespelen ? heb je bij beide die onrust?
Persoonlijk denk ik dat het nooit handig is om achter iemand aan te moeten hollen, ik vind dat vriendschappen gaan zoals ze gaan , zonder iets te forceren qua contact willen houden. Niet iedereen heeft dezelfde behoefte om te investeren erin, wat niet zegt dat de ander je niet graag ziet . Echter denk ik , als er andere gevoelens meespelen het iets meer beladen wordt en persoonlijk, ik als vrouw , zou het lastig vinden als iemand achter me aan holt als ik niet dezelfde gevoelens deel .