Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
I knew it
Ik wist het wel. Hij voelt het ook. Dat wat wij hebben - de spanning- is bij allebei! Mn vriendin zei vandaag ik moest gister zo lachen. Dus ik vraag waarom? Zegt ze J stond zo jaloers te kijken!
Sowieso keek hij de hele tijd naar je...
Wat ik hiermee op schiet? Weinig tot niets. Maar wel een klein momentje van geluk, want ik voel me nu niet meer zo waardeloos. Hih vindt me wel leuk. Punt. Het gaat niks worden, maar er is wel iets.
- isabella86's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van isabella86
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
"Iets"
Tuurlijk.. Anders hadden jullie nooit iets samen gestart?
Blijft lastig..
Wel spanning
Wel liefde..
Geen relatie..
Soms onbegrijpbaar.
Je hebt er niks aan.
Hij is er niet.
@brabbel
Klopt helemaal! Maar het is toch goed om te wetem dat het niet alleen maar eenzijdig vanuit mij is? Is misschien slecht maar t geeft mij wel een positieve boost voor mijn eigen ego. Ik schiet er ook niks mee op; meer gaat het niet worden, maar het voelt gewoon goed om te weten dat hij er ook moeite mee heeft. I know heel egoistisch van me, maar wel de realiteit (voor nu).
isabella86
Ik lees je blogs en ik had ze zelf kunnen schrijven. .
Ook ik heb dat kijken en de spanning al drie jaar lang.
Maar na het afgelopen weekend waar het ook telkens weer zo ging ben ik er wel klaar mee!
Of hij hetzelfde voelt? Ook bij mij lijkt dat zo te zijn maar aangezien ik geen gedachten kan lezen is dit nooit zeker.
Want wat hebben we er aan?
Het lijkt een soort verslaving te zijn. .steeds de bevestiging te willen hebben van...yeah. .hij vind mij nog steeds leuk!
En dan..dan ga ik me voor even weer goed voelen ..nou wauw echt dat duurt maar eventjes. .
Belangijker is dat ik mezelf leuk vind want ik ben er altijd nl!
En hij niet dus....
Heel veel sterkte meid ik begrijp je echt helemaal hoor!
Liefs Jeannette
@jeanette
Jeetje wat grappig en tegelijkertijd vervelend dat jij hetzelfde meemaakt. En het klopt het is een verslaving...Het voelt gewoon vertrouwd en er komt voor even een rust over me heen, want tja dan hoef ik nog niet los te laten he? En kan ik het goed praten als er toch wat zou gebeuren eventueel in de toekomst... Triest maar waar. En dat wil ik dus niet meer he? Maar ja ik ben wel heel even van dat rotgevoel af! En dat heb ik nu even nodig.
Het belangrijkste is sowieso dat we onszelf weer leuk gaan vinden (voor zover ik dat ooit gevonden heb) en weer ga genieten van ons eigen leven!! Want bij mij is hij er bijna nooit hoor! Al is dat sinds ie vrijgezel is ineens weer veel vaker.
Ik weet ook niet wat hij denkt. Maar ik voel wel dat er iets is. En zoals brabbelbrabbel zegt dat is ook logisch. Maar zolang dat er bij beiden is voel ik me beter. Want nu kan ik degene zijn die over HEM heen raakt..
Hoe? Geen idee. Maar punt is dat ik me (voor even) weer ok voel. En dat is voor mij nu het belangrijkste
competitie
Hallo Isabella,
als ik je blog en je reacties zo lees ben je bezig met een soort van competitie om je rotgevoel opzij te krijgen. Ik kan je vertellen dat liefde en competitie niet samen gaan. Hierdoor zal dat rotgevoel even plaats maken voor je overwinning op hem (je beter voelen dan dat hij zich voelt), maar hiermee zal dat rotgevoel telkens een stukje groeien wanneer het weer terugkomt. Liefde is geen competitie, je bent niet beter dan hem en ik vraag me af of je je echt beter voelt erna, of dat je jezelf dat alleen maar wijs probeert te maken door het hier op te schrijven. Je zegt zelf al "voor even", is het niet het belangrijkste dat dat voor altijd is!! Succes iig!
spanning en continu aan haar denken
isabelle,
jouw verhaal zo gelijkaardig als het mijne.
2 jaar geleden verliefd geworden op een collega en zij op mij. Beide een gezin dus onmogelijk. We hebben beide beslist om voor ons gezin te gaan, vermits we nog veel houden van onze partners. Lichamelijk hebben we echter nooit een bepaalde grens overschreden.
Maar na 2 jaar houden we nog steeds van elkaar en is zij nog zeer veel in mijn gedachten als we niet bij elkaar zijn. Ik had gehoopt dat na 2 jaar ik niets meer voor haar zou voelen, en niet meer aan haar zou denken. Dus wanneer houdt dit op? En vermits we collega's zijn, zien we elkaar elke werkdag. Dit is soms zo moeilijk....
@frank77
Ja dat is inderdaad moeilijk! Ik merk wel dat ik als ik hem een tijd niet zie dat ik me dan weer wat rustiger voel, dus kan me voorstellen hoe moeilijk het is als je haar continu moet zien. De spanning blijft ook he? Ook toen hij een relatie had was er constante spanning tussen ons, alleen wist ik dat ik niets hoefde te analyseren of me af te vragen of whatever: het gaf rust. Nu denk ik weer stel nou dat hij weer iemand tegen het lijf loopt? Hoe zal ik me dan voelen? Of stel nou dat hij nog lang vrijgezel blijft? Zullen we dan toch weer samen komen? Kortom het is weer onrustig. Juist terwijl ik dat niet wil... Ik wil gewoon dat hij uit mijn hoofd gaat maar ja hoe dan? Ik had het gister met een vriendin erover en die heeft een soortgelijk iets, zij zei: mannen (of in jouw geval vrouwen) vertroebelen je hoofd. Uiteindelijk doe je dat zelf maar zo voelt het wel...
Continu analyses maken over dat wat nog moet komen( of juist niet), constante onzekerheid, constant twijfelen aan jezelf...
Zo vermoeiend en dus ook niet de ware! Want bij de ware moet je op zijn minst een veilig basisgevoel hebben.
Verstandelijk allemaal zo goed te beredeneren maar nu het gevoel nog!
Sterkte! X
@isabella86
en weet je wat er soms zo moeilijk is: als ik onrustig ben of ik heb het moeilijk met de situatie, mag en kan ik nooit thuis iets laten werken., ik moet mijn gevoelens en gedachten dan maar inwendig verteren...En ik kan er ook met bijna niemand over babbelen, want ze snappen het toch niet helemaal. Ik ben zeker dat ze dan denken: zo'n mooi leven, zo'n mooi gezin, waar maak jij je nu druk over????
Stel dat je eens in het echt wilt afspreken om te babbelen, stuur me dan maar een prive berichtje