Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Ik zit kapot
Sinds ik haar gesproken heb zit ik echt helemaal kapot. Gisteravond wezen stappen maar ik was niet bepaald gezellig. Ik ben ook zo stom geweest om daarna nog wat sms contact met haar te hebben en ik ben niet zo vriendelijk geweest. Op zich heel terecht, maar ik schiet er niets mee op. Ik schrik van mezelf op dit moment. Ik voel zo verschrikkelijk veel woede. Nu hoorde ik van haar broer dat ze etentje hebben gehad met de familie voor het slagen van haar studie. Haar nieuwe vriend had ze gezellig meegenomen. Haar hele studie heb ik haar geholpen met opdrachten, printen op mijn werk, copieren enz enz. Op het heugelijke feest heeft ze me doodleuk vervangen. Ik ga echt kapot van binnen hierdoor. Ik hoopte dat ik het al wat losgelaten had maar dit is echt niet normaal. Ik kan alleen maar janken, janken en janken. Ik voel me ook alleen in mijn verdriet want iedereen om mij heen wordt ondertussen gek van het feit dat ik er zo vaak over praat, maar ik kan niet anders. De meeste hebben zo iets van, nu weer door met je leven, over. Maar het is niet over, het is bij lange na niet over. In mijn hoofd spelen allerlei wraak mogelijkheden, ik wil het niet maar ik verzin ze vanzelf. Dat xtc verhaal heb ik nu uit de eerste hand en het is zelfs zo erg dat ze anderhalve pil heeft genomen en totaal out is gegaan. Wat een domme trut zeg.
Roberto
- Roberto's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Roberto
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
niet alleen
Hey Roberto,
Je bent echt niet alleen dat moet je niet denken er zijn hier altijd mensen die je willen helpen al duurt het nog zo lang. Ik ken het gevoel als je weer contact hebt gehad, komt het verdriet in alle hevigheid weer terug. Andere mensen kunnen zo makkelijk praten totdat ze zelf in die positie zitten
Maar kies nu voor jezelf en probeer afleiding te zoeken en vooral geen contact meer opnemen en ja dat is verdomd moeilijk. Ik heb nu al 2 weken geen contact met mijn ex op mijn verzoek. Ik moet mezelf ook bedwingen om geen contact te zoeken op welke manier dan ook. en net wat je zelf ook bij mij hebt gezegd als ze je echt willen, komen ze wel weer terug. Als ze beseft dat je verder gaat en niets meer van je laat horen, schrikt ze mss wel en als dat niet zo is, was het niet de persoon voor jou. dat voelt kl**te en doet zo'n verschrikkelijk veel pijn. Ik merk nu dat de pijn minder schrijnend is omdat ik hem niet zie maar ik mis hem nog steeds verschrikkelijk maar als hij niet kan/wil moet ik proberen verder te gaan en de pijn moet slijten maar dat kan het beste zonder hem te zien.
Je weet het je bent niet alleen in je verdriet en ik hoop dat ik je hiermee een btje heb kunnen helpen. Kop op Roberto heel veel sterkte en liefde en steun.
Liefs Goedgelovig
Hoi Roberto, zoals
Hoi Roberto,
zoals Goedgelovig al zei, je bent niet alleen. Cker niet.
Op deze site maakt het niet uit hoe lang het duurt voordat t over is.
Het is per mens verschillend. Zelf ben ik heel moeilijk in het loslaten van mensen en telkens als ik weer dingen ovr hem hoor of hem zie ben ik kapot.
Vooral omdat we nu om elkaar heen circelen, alhoewel dat steeds minder word.
Hij glijd weg, hij is steeds verder weg. Dat doet pijn. Soms is hij nog nieuwsgierig naar mij, ik wil hem zo graag zien. Ik wil onze vonken weer over laten springen zoals dat altijd is als we bij elkaar zijn.
Ik mis hem nog steeds, ik had het gisteren vooral moeilijk.
Als ze de juiste persoon voor je waren komen ze terug, daar geloof ik op zich wel in. Probeer verder te gaan, het komt allemaal wel weer goed. Er komt een dag dat het je niks meer kan schelen. Je moet gewoon volhouden!
Liefs,
Dearest...
tja
Gelukkig ga ik volgende week op vakantie. Probleem is dat ik na die vakantie haar niet meer kan ontlopen om dat we bij dezelfde vereniging sporten. Bovendien heb ik deze week een bruiloft waar ik haar weer tegen ga komen en ik wil me echt niet laten wegjagen. Dat is zo klote aan de hele situatie.
niet weg laten jagen
Ja, je wilt je ook niet weg laten jagen h?ɬ©?
Heb ik ook. Ben uitgenodig door zijn beste vriend om op zijn feest te komen die hij geeft. Nouja, mn ex is daar natuurlijk ook!
Dus soms denk ik: moet ik nou wel gaan? Ken er waarschijnlijk haast niemand enzo. Wil ik me nog wel pijn laten doen? De laatste x dat we elkaar zagen was misschien wel een mooie afsluiting. Want ik wil verder, wel met hem maar als dat niet gaat lukken? Dan kan je niet anders.
Arghh..die rotfeesten ook
bedankt
o ja, wel bedankt voor je steunbetuiging met dit mooie weer
)
laat je wegjagen!!!!
niet doen hoor. feesten en sporten waar je de ex niet kan vermijden. Als je niet eens de indruk hebt dat het je soepel af zal gaan, doe het dan gewoon echt niet.
Probeer een andere sportclub. Ga niet naar het feest (zorg wel dat je iets anders te doen hebt die dag).
Doe het niet.
Je bent er niet klaar voor, en dat is alleen maar trauma later. Zie mijn blog over "het feest". En dat terwijl ik dacht dat het wel zou meevallen....
Je moet gewoon je wonden likken, en net als katten doe je dat op een stil donker plekje achter de schutting uit het zicht.
Er valt niets te overwinnen, er valt niets te bewijzen. Je moet gewoon voor jezelf zorgen dus ga weg, eerst je vakantie en daarna hoef je je ook voor niets of niemand te melden. Als die trouwerij van goede vrienden is, bel ze even op, leg de zaak voor, en ze begrijpen dat vast wel.
Een trouwerij is sowieso not the place to be voor jou nu.
Liefs
Pipster
thanks
Ik heb het opgelost door een goed gesprek met mijn ex aan te gaan. Het onbegrip is nu weg waardoor ik het aankan. Haar nieuwe vriend komt niet dus dat scheelt.
Roberto