Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
is het over...
Ik heb mijn "inmiddels" ex een jaar geleden ontmoet. We hebben het heel leuk gehad maar daarna ging het mis.
Ik heb een hechtingsprobleem waardoor ik mensen moeilijk toelaat, hem was het aardig gelukt dacht ik. Vervolgens merkte ik bij hem ook dat hij zijn onzekerheden heeft. Dit botste heel erg.
Op een afstand en door middel van therapie kan ik de dingen wel plaatsen en als we het goed hebben lijkt alles ideaal, maar andersom kunnen we elkaar heel erg triggeren in onze angsten en ineens halen we elkaar flink onderuit.
Maar goed...
Na een paar keer flinke ruzie en toch weer bij elkaar gekomen te zijn omdat de liefde heel sterk is geweest is onze laatste ruzie flink uit de hand gelopen. We zijn in een negatieve spiraal terecht gekomen en hele gemene dingen gezegd tegen elkaar. Ik heb hem geblokkeerd kon het niet meer aan.
We hebben 3 weken geen contact gehad.
Vervolgens heb ik hem met oud en nieuw ( op aandringen van vrienden en omdat ik hem miste) een bericht gestuurd.
Hierop heeft hij gereageerd, maar anders dan normaal. Hij zei dank je wel, maar wil je me niet meer schrijven.
Ik was geschokt en zei oke dan wis ik je nummer wel, ik zal je niet meer schrijven.
Nu zijn we bijna een maand verder en het voelt heel gek, ik bel hem niet zal ik ook niet meer kunnen na zijn bericht, maar het voelde altijd heel goed en ik heb geloofd dat we er uit konden komen samen.
Ik weet nu niet meer wat ik moet denken of doen. In de eerste instantie wilde ik het de tijd geven, maar een maand later geef ik de hoop wel een beetje op. Hij heeft niets meer laten horen, dus ik begin overtuigd te raken dat hij het echt heeft gemeend, zijn bericht. Het was niet uit boosheid.
Aan de ene kant denk ik accepteren en laten gaan, aan de andere kant voelt het alsof het in de lucht is blijven hangen. Het voelt niet goed dat het zo eindigt.
Ik moest even mijn verhaal kwijt fijn dat het hier kan.
- Gast's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Er schieten mij enkele vragen
Er schieten mij enkele vragen door het hoofd:
- Heb je voor jezelf duidelijk wat je wilt
en
- heb je dat ook aan hem duidelijk gemaakt
Is hij misschien gekwetst door iets wat je hebt gedaan of gezegd. Is dat mogelijk?
is het over...
Dag VooruitKijken,
Bedankt voor je reactie.
Ja ik weet wat ik wil, ik wilde vanaf het begin van deze relatie dat ik het niet ging verpesten ben zelfs een therapie traject aangegaan (wat ik overigens moest doen voor mijzelf, maar heb versneld om de relatie).
Ik word bang op de momenten dat we ruzie hebben en ga weg omdat ik overtuigd ben dat het niet werkt en vervolgens als ik weer bij bezinning ben merk ik dat ik hem mis en dat we het wel goed hebben eigenlijk en dat ik van hem hou.
Dit proces houdt stand door wederzijds op dezelfde manier handelen.
We hebben dan hele goede gesprekken en komen er uit samen, maken afspraken, zien onze valkuilen en beloven dat we het niet meer zover laten komen bij een discussie.
Toch raken we de controle kwijt en loopt het uit de hand.
Met uit de hand lopen bedoel ik geen fysieke agressie of schelden of dingen kapot slaan. Door mijn jeugd heb ik daar een hekel aan, maar we doen elkaar pijn met gemene dingen zeggen.
Dus tot slot ja hij is gekwetst door mijn gedrag en ik door zijn gedrag.
Is het boek uit dan?
Ik wil niet direct de pessimist uithangen, maar een maand kan vrij kort zijn natuurlijk. Het is maar net hoe iemand ermee omgaat. Als ik naar mezelf kijk, dan vind ik een maand ook vrij lang omdat ik er continue mee bezig ben geweest en direct aan de slag ben gegaan ermee, maar als ik dan naar m'n ex kijk, dan zie ik bij haar een heel ander patroon. Die is op een heel andere manier met verwerken bezig en die gaat juist leuke dingen doen, en gaat daarna als ze zichzelf er toe klaar voor acht mee aan de gang (ok, ik heb inmiddels wel wat ervaring met haar in dit opzicht, dus helemaal eerlijk is dat niet). Dat kan soms wel een maand of 4 duren voordat die überhaupt gaat nadenken over de tijd die we samen hadden en er soort van "actief" mee aan de slag gaat. Iedereen verwerkt het op zijn of haar eigen manier, op zijn of haar eigen tempo.
Wat ik bedoel te zeggen is dat de handdoek gooien na een maand misschien te vroeg is. Als je ervan overtuigd bent dat het boek nog niet uit is, sla het boek dan ook nog niet dicht. Leg het even weg, ga wat anders doen, en pak het boek weer op zodra het weer van toepassing wordt. Wanneer dat is? Dat zie je wel... Ga door met leven, en als het er nog eens van komt, dan merk je dat vanzelf. En als je over een maand of 2, 3 of 4 of wanneer jij wilt alsnog het boek dicht wilt slaan, dan kan dat altijd nog dan, maar sluit het af op het moment dat jij klaar bent om het af te sluiten.
Maar goed, dat is slechts mijn mening natuurlijk voor wat het waard is.
is het over...
Dag kroegtijger,
Bedankt voor je reactie.
Ik snap wat je bedoelt. Dat probeer ik ook te doen maar mijn hechtingsprobleem zit me nog altijd in de weg. Ik ben inmiddels zover dat ik het kan beredeneren achteraf, maar op het moment zelf word ik overspoeld door emoties en angst en mijn eerste reactie is weglopen en mezelf in bescherming nemen.
maar goed, je hebt gelijk. Ik moet het ook even loslaten misschien.
Als je probleem je in de weg zit...
Als je hecthingsprobleem je in de weg zit, waarom ga je je daar dan niet op richten? Als ik je goed begrijp is dat een probleem waar je zelf mee worstelt, en zolang dat in de weg zit, zal geen enkele relatie waarschijnlijk stand houden. Ongeacht met wie. Dus als je daar wat aan kan en wil doen, dan lijkt dit me een uitgelezen moment.
Als je denkt er niet alleen uit te kunnen komen, dan kan je ook hulp zoeken daarbij natuurlijk. Er zijn legio mogelijkheden op dat gebied, variërend van zelf aan de slag gaan ermee tot professionele hulp van bijvoorbeeld een psycholoog of een coach. Misschien is het iets om die mogelijkheden eens te onderzoeken? Mocht je nou niet weten waar je je zoektocht dan moet beginnen, dan kan je natuurlijk hier altijd vragen. Er zijn hier genoeg mensen met de nodige kennis en informatie van waar je terecht kan, maar je kan bijvoorbeeld het ook eens bij je huisarts neerleggen. Die weet ook de wegen die daarvoor beschikbaar zijn.
Het is denk ik zinloos om weer in een relatie te stappen, ongeacht met wie, als je eigenlijk al van tevoren van jezelf weet dat het mis gaat lopen dan. Oftewel, los eerst je eigen problemen op en kijk dan eens verder. Misschien dat hij dan ook weer er anders tegenaan kijkt, en misschien wel niet, maar dan heb je ten minste wel de mogelijkheid om tot een goede relatie te komen, anders is het keer op keer hetzelfde verhaaltje aan het worden, en ik geloof niet dat je daar dan gelukkiger van wordt toch?
Het spreekwoord is niet voor
Het spreekwoord is niet voor niets " bezint eer ge begint"
In deze context gaat het erg snel op is mijn ervaring.
Dat komt vooral door de emoties, dat zijn hele slechte raadgevers vaak...
Misschien kun je voor jezelf nog eens eea op papier zetten , wat voel je.. Hoe komt het dat je dat voelt, is het trecht dat je die gedachten hebt...zou je het ook anders kunnen doen...
Misschien denk je dan heel anders,
Succes
is het over...
Dag Pba1211,
Bedankt voor je reactie.
Je zegt het goed, maar helaas.
9 van de 10 x lukt het wel maar dat ene keer is gelijk heel heftig.
Ik wil dat het weer goedkomt en dat we samen een manier vinden om onze angsten onder controle te krijgen en manieren vinden om ermee om te gaan, maar goed ik weet niet of hij het nu uit boosheid heeft gezegd of dat hij er nu echt klaar mee is.