er was eens een vlieg, die werd geboren, hij kon al heel snel vliegen, hij groeide ongeveer in 12 uur uit tot een jonge volwassen vlieg, hij leerde ongelooflijk veel, had snel een paar vriendjes en vriendinnetjes zodat hij het nest kon verlaten...hij wilde snel de wereld gaan ontdekken, dus stopte met school en ging zonder zijn ouders dat te vertellen op de vlucht....na deze 12 uur ...hij vloog zover als hij kon, wilde nauwelijks rusten..hij ontweek een heleboel klappen van dikke kranten...en kreeg na een uur of 4 gevlogen te hebben kwam er bericht van thuis of hij met spoed thuis wilde komen, het ging niet goed met zijn vader....hij deed het niet...en ging verder nog 2 uur vliegen....in een ver land aangekomen ruste hij even uit bij de plaatselijke bakker...en wie kwam daar aan ? de mooiste meisjesvlieg die hij ooit had gezien....zij ging naast hem zitten...zij spraken lang in een taal die alleen zij beiden konden verstaan......na 2 uur gepraat te hebben met de liefde van zijn leven hadden zij het al over trouwen, over kinderen krijgen....maar ja zij was niet van dezelfde soort als de eendagsvlieg en daarbij moest de eendagsvlieg nog naar huis.....en toen....liet hij haar alleen op weg naar pa en ma......niet wetend dat die al heen waren gegaan...hoe snel hij ook vloog hij kon de tijd niet meer inhalen..hij kon niet sneller vliegen hoe hij ook zijn best deed.......na 3 uur vliegen werd hij steeds moedelozer, hij begon in te zien wat er was gebeurd...hij had zijn ouders in de steek gelaten, net als zijn vrienden en vriendinnen van school, hij was de mooiste meisjesvlieg tegen gekomen die hij ooit had gezien, zij was alleen niet van hetzelfde soort en hij kon dus niet met haar trouwen........hij storte neer ter aarde van verdriet....hij is kruipend verder gegaan, wilde niet meer eten, niet meer drinken en kon alleen nog maar huilen........hij was te moe om te vliegen, te zwak om verder te gaan...hij kon alleen nog maar liggen en huilen.in de diepe kuil waar in hij terecht wat gekomen........rond hem heen ontstond een heel bad van tranen.......hij was bang, heel erg bang om alleen te blijven.....de kuil vulde zich met zijn tranen , daardoor kwam hij steeds hoger te liggen, werd hij steeds verder opgetild..zo hoog dat hij uit de kuil spoelde op de weg.......hij hoorde een luid getoeter......en vervolgens zag hij een heel mooi fel licht..hij werd helemaal rustig......vanuit de verte hoorde hij een stem.......de stem van de mooiste meisjesvlieg die hij ooit had gezien...zij riep hem...en hij ging..........

dus : het leven gaat door ook als het gestopt is ! wees positief en je zult het positieve tegen komen. het leven biedt je veel kansen, het is aan jou welke je er pakt !
het is aan jou hoe je er mee om wilt gaan ! en het is ook aan jou hoe je dingen afsluit !

groetjes
bjm