Liefdesverdriet neemt soms je hele leven in beslag

afbeelding van vraagoverliefde

Jongens en meisjes volgens mij heb ik mij nooit echt goed voorgesteld,
Ik heet Leroy ben 22 jaar oud en woon in 's-Hertogenbosch. Ik lees dat jullie weer een meeting hebben gehad en hoop dat het leuk was? Wat hebben jullie allemaal gedaan tijdens de meeting? Ik was aan het overwegen om ook te komen maar wil juist graag vooruit met men leven. Heb een beetje het gevoel dat ik niet te veel met dit soort dingen bezig moet zijn omdat je er dan niet van afkomt. Ik had allang niet meer op deze site moeten blijven hangen want het neemt echt een soort beslag op me. Elke dag lees ik hier de nieuwe blogs en lees ik wat jullie allemaal doormaken en nog veel belangrijker wat jullie hebben mee gemaakt.
Ik wil jullie graag vertellen dat ik misschien niet de beste raadgever ben (net zoals layla, letje en jufnaatje b.v.) maar dat het me wel wat doet en ik voor iedereen op deze site het beste wens. Ook met jullie komt alles vroeg of laat weer helemaal goed.
Betreft mij: Ik zit nu in zo'n stadium dat ik nauwlijks meer over men ex of liefdesverdriet kan praten. Omdat mensen het nu allemaal wel gehoord hebben en dat ze er nu wel klaar mee zijn. Sinds zo'n 2 a 3 maanden doe ik mij voor of dat het allemaal goed met me gaat! Maar dit valt allemaal best wel mee. Aan de andere kant wil ik dit helemaal niet schrijven hier omdat mensen dan gaan denken dat hun liefdesverdriet ook een jaar of zelfs langer gaat duren. Dit hoeft niet zo te zijn dames en heren. Alleen ook bij mij loopt het soms vol en moet het er uit.
Ik kan haar gewoon niet loslaten, ik denk nog steed te veel aan de goede momenten en mis haar nogsteeds elke dag. Het bijzondere Gelderse meisje dat men hartslag over kon doen laten slaan.
Zo net was ik even op bezoek geweest bij men moeder omstreken 's-Hertogenbosch. Op de weg terug naar huis werd ik door verschillende afzettingen van afslagen zo goed als gedwongen om naar haar toe te reiden. Ik zag haar woonplaats en zat in de auto zoals ik toen altijd naar d'r toe reed. Dit deed me zo ontzettend pijn, de tranen schoten in men ogen. Ik moest mezelf dwingen om de afslag voor haar woonplaats af te slaan en ergens in een dorp om te keren. Ik was al allemaal dingen aan het bedenken om bij haar voor de deur te verschijnen of en drankje te doen in het cafe daar waar ze wel eens komt. Dit doe ik natuurlijk niet en heb ik ook nooit onverwachts gedaan! Alleen de pijn en het verdriet dat je bij iemand wilt zijn die niet bij jou wilt zijn, dat doet echt hartverscheurend veel pijn!
Soms ga ik in de weekende opstap en als ik dan thuis kom word ik emotioneel. Er zijn al meerdere keren geweest dat ik midden in de nacht via fleurop bloemen heb besteld voor d'r. Die ik dan weer de volgende dag met een nuchtere kop moet anuleren bij fleurop. Van het weekend had ik zo'n stomme e-card gemaakt met liedje, tekst, plaatje en alles d'r op en d'r aan. Deze zou ik dan ergens in Mei na haar toe sturen. Deze heb ik via e-mail al twee keer geanuleerd. Krijg maar geen reactie van kaartenhuis.nl. Maar hoop dat ze dit ff anuleren.
De hoop en de drijfveer om haar terug te winnen heb ik vaarwel gezegd, want dit heeft in het verleden alleen maar verkeerd uitgepakt. Als een meisje niet meer wilt dan wilt ze niet en dan kom je over als een stalker ofzo. Ik ben geen stalker hoor even voor de duidelijkheid. De meeste weten wel hoe het voelt om aan de kant gezet te worden en weten dat je dan soms wel eens te veel laat weten van jezef toch?
Wel hoop ik nogsteeds dat er dadelijk in een keer een belletje bij d'r gaat ringen en dat ze weer in eens vaak aan me gaat denken. Dat ze nogsteeds diepliegende gevoelens voor me heeft, die ze nu op dit moment niet ziet. Ik zeg dan ook vaak tegen mezelf, als we voor elkaar bestemd zijn komen we wel weer bij elkaar. Ja ik zou haar zo weer opnieuw terug nemen. Soms zie je in films dat mensen op ten duur weer bij elkaar komen en boeken weggestopt worden zonder dat ze eigenlijk uitgelezen worden. Soms word het lezen van zo'n boek dan weer opgepakt en heeft het onverwachts een Happy-End.
Soms moet ik huilen als ik een romantisch film zie waarbij ze dan weer bij elkaar komen. Oneerlijk hij krijgt het meisje van z'n dromen wel terug. Even later besef ik dat het maar een film is hahaha.
Achja ik kan er ook wel om lachen.
Ik denk dat ik er voor kies, dit verdriet en onze momenten keer op keer voor me te zien.
Ik denk dat ik op haar wil wachten, ik geloof dat wij ooit weer bij elkaar komen

Afz. Leroy

afbeelding van Layla

@ vraagoverliefde

Hey Leroy,

Hoe de meeting was, weet ik helaas niet omdat ik er wegens privé omstandigheden niet bij kon zijn.
Maar hopelijk krijg je nog reaktie van iemand die wel bij de meeting was.
Ldvd slijt maar de herinnering blijft, waardoor er toch een klein stukje met je mee zal gaan, je leven lang.
Sommige mensen blijven één persoon heel erg missen, omdat juist die persoon iets in ze heeft losgemaakt, chemie tussen twee mensen kan voortduren, een leven lang zelfs.
Hoe vaak lees je niet, dat mensen elkaar jaren niet hebben gezien en gesproken (elkaar uit het oog verloren) en ieder een eigen weg gingen, en wanneer ze elkaar dan na jaren weer zien, schijnt de liefde nog steeds aanwezig te zijn.
Houden van ... en toch niet bij elkaar kunnen zijn, niet met elkaar kunnen leven, ook dat komt voor.
Liefde kan heel erg mooi zijn, maar ook wreed, als ik dat zo mag zeggen.
Vooral als jou liefde niet meer beantwoord wordt, hoe de toekomst gaat zijn weet niemand, sommige oud geliefden vinden elkaar weer terug, anderen vinden nieuw geluk.
Ik roep ook vaak na het zien van een mooie film, kon dit maar in werkelijkheid zo een happy end! Glimlach
Een happy end waarin ze altijd krijgen wie ze willen, ze vliegen elkaar in de armen en leven nog lang en gelukkig.
Behalve dan in de film de Titanic waar Jack de ramp niet overleefd maar waar Rose haar hele leven van hem blijft houden.
Liefde moet van 2 kanten komen, anders heeft het geen zin, dat is wat ik de afgelopen 2 jaar geleerd heb.
Ook ik heb zo mijn pogingen gedaan, om te laten weten dat ik nog aan hem dacht, maar ben daar al snel mee gestopt maar ik herken je pogingen zeker. (bloemen, kaartjes, de neiging om langs te rijden enz.)
Ik heb toen zoveel smsjes gemaakt en toch niet verstuurd, mails geschreven en weer gedelete, het had geen enkele zin en dat wist ik. Maar emoties doen veel met een mens.
Ik ben van mening als de ander mij de moeite waard vind, hij dit ook kan laten merken.
Liefde kunnen voelen voor iemand, is prachtig.
Ik leef per dag en zie wel waar het schip strand, ik wens je liefs toe.
Groetjes Layla

afbeelding van vraagoverliefde

Bedankt layla

Bedankt layla,
i.d.d. het verdriet gaat weg en de herinnering blijft. Alleen dan krijg je weer verdriet omdat die persoon dan langzaam vervaagt. Je kijkt naar haar foto en ook voor jou word ze steeds meer een onbekende. Als je er over nadenkt is ze al weer 1 jaar ouder en jij ook. Het leven gaat door als een snel trein, het kan niet even terug om iets op te halen. Achja zo is het leven.
layla, als ik jou naam lees moet ik altijd denken aan Eric Clapton - Layla

Dit vind ik echt een ontzettend gaaf nummer, men ex en ik luisterde altijd naar dit soort muziek. eric clapton, joe cocker, dire straits etc. We hadden dat betref de zelfde smaak.
Layla, hoelang heb jij je ex niet meer gesproken? Mis je hem? En een stomme vraag maar mag ik vragen hoe oud je bent?

Jij ook heel veel liefs en bedankt voor je lieve/leuke reactie.

Leroy

afbeelding van Layla

@ vraagoverliefde

Ik ga je vragen later even beantwoorden, moet nu heeeeeeel snel de deur uit Knipoog anders kom ik telaat voor een afspraak.
Ik kom er later op terug! thanks en greetz Layla

afbeelding van Letje

@vraagoverliefde

Die ups en downs gaan bij iedereen anders! Ik ben ook al een jaar bezig en ondanks dat de pijn en het verdriet een stuk minder is,heb ik soms nog wel de behoefte om contact te zoeken, nee geen bloemen...
Bij mij is het meer de vraag, of hij nog vader wil zijn voor de kinderen, dus vanuit een andere hoek dan jij,
als hij nu voor de deur zou staan en terug zou willen komen, zal ik hem niet direct in de armen vallen.
Hoe raar kan het leven lopen.....
Wel fijn dat je af en toe al wat realistischer kan kijken op het leven, hoop doet leven maar laat het je leven niet gaan beheersen!
En lachen is gezond Knipoog
Groetjes Letje