Toen ik hier een beetje verhalen aan het lezen was leek het me zelf ook wel lekker mijn verhaal eens op de site te zetten.
Het is mu ongeveer een jaar geleden en mensen hebben dan zoiets van 'hja is nu al een tijd geleden hoor!' Maar ze begrijpen dan soms niet hoeveel invloed het op jezelf als persoon kan hebben.vroeg me af of er hier ook mensen zijn die hetzelfde gevoel hebben. Ookal zie ik hier veel vers verdriet. Voor die personen misschien hebben jullie er iets aan.

Hier komt mijn verhaal:

We hebben een redelijk hechte en grote vriendengroep waar we veel mee ondernamen.Er werd vaak wat georganiseerd en we mochten er graag even op uit gaan. Bij deze vriendengroep zat ook de ex(die volgens hem vreemd was geweest) van mijn inmiddels ex. Opzich kon ik het wel met haar vinden en hij hoorde nu bij mij, het was immers niet voor niks uitgegaan. Zei wilde niet meer omdat hij soms nogal agressief kon zijn. Dit had ik ondertussen ook ondekt maar daarnaast was ook een hele lieve kant. Langzamerhand viel het mij op dat ze op feestjes enz vaak bij elkaar zaten te praten. Nu ben ik totaal niet jarloers maar dit was anders dan gewoon even een praatje. Zelf vertelden ze dat het over vroeger ging en dat ze de wat vreemde breuk tussen hun aan het uitpraten waren. Klaar zou je zeggen. Maar een mens voelt wanneer er iets niet klopt. Ow wat hebben we hier een ruzie's over gehad en maar beloven dan niet zoveel met haar om te gaan als het moeilijk zou zijn. Maar nee er kwam een lang afscheid bij en zo nu en dan een afspraakje. Ik baalde hier behoorlijk van ook omdat je het niet meer onder controle hebt. Zelf werk ik onregelmatig dus wist niet wat hij altijd aan het doen was. Op een gegeven moment was het duidelijk te zien dat ze elkaar gewoon wouden om het zo maar te zeggen. Dit zag ik, haar toenmalige vriend en onze vrienden even goed. Het werd hun ook op de man af gevraagd maar het was alleen maar ontkenning en boze gezichten. Ik heb na een tijdje afstand genomen van haar omdat ik het gewoon niet vertrouwde en niet wilde mocht het zo zijn dat ze schijnheilig met me om zou gaan.

Helaas werden mijn vermoedes bevestigd toen ik het weer eens aan hem vroeg. Ze was bij hem geweest (in ons huis) toen ik een slaapdienst had en het was raak geweest....dit vertelde hij ongeveer 4 weken na de 'daad' Ik was verschrikkelijk verdrietig en moest nog werken...je wil niet weten hoe ik daar heb omgelopen.En ja dat vreemdgaan is nog tot zo ver maar als er een half jaar tegen je gelogen word, ik mailtjes las waar ze het voor mijn gevoel maar wat grappig vonden..dan kun je wel door de grond gaan. Ik moest nadenken en hij wilde nog een kans...dit vond ik ook zo gemeen, hij maakt het stuk en ik moet het oplossen. Heb toen besloten dat wanneer er geen vertrouwen meer in een relatie is er ook geen toekomst kan zijn. Hij is weer naar zn ouders gegaan en haalde in gedeeltes zn spullen enz op. Toen hij de laatste spullen in de auto laade en ik alleen achter bleef...niet te beschrijven.mocht toen nieuwe spullen kopen, alle kosten voor mn eigen rekening nemen. Dit was niet makkelijk. Ben toen erg veel gaan stappen. Dit om niet alleen thuis te hoeven zijn maar ook omdat ik wilde genieten, mezelf weer wilde vinden. Door alles wat er gebeurd was, de onzekerheid, het gekwetst zijn, het vertrouwen je bent jezelf niet meer. Moest er weer opnieuw acher komen wie ik was en wat ik wilde.Nu een jaar later krijg ik bij het zien van mn ex en zn vriendin...Want ze zijn samen verder gegaan nog steeds een rotgevoel. Ik kan ze dan ook niet vergeven dat ze zo hebben gelogen en zo ego konden zijn om niet aan de gevoelens van mij en haar inmiddels ex te kunnen denken. Het had toch wel anders gekund??eerlijker.Want zoals ik al zei het liegen en bedriegen is erger dan dat ik hem kwijt ben..heb er nu een inmiddels veel lievere vriend voor terug gekregen. Deze moest trouwens wel dubbel zo hard bewijzen dat hij te vertrouwen is en dat hij me niet zomaar in de streek laat. Onze vriendengroep heeft toen dit alles speelde een keuze gemaakt en hun laten vallen. Een heel gedonder en het heeft nog steeds gevolgen....

Was wel benieuwd of er ook mensen hier zijn die ook een rotgevoel krijgen als ze de ex of vriendin tegen komen, die ook de nieuwe liefde eerst wilden testen op de vervelendste manieren. Graag jullie reactie, dit is natuurlijk een korte versie dus mocht het niet duidelijk zijn..