Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
Nieuw geluk, beschadigingen en littekens....
Ik zit nu alweer een paar maanden in een geweldige relatie met mijn prachtige mooie leuke lekkere nieuwe liefde. Ja ik heb de stap "moving on" gezet en ben niet blijven hopen op iets wat ooit wel of niet nog zou kunnen gebeuren met die andere....
Relativeren is zo makkelijk gezegd, maar is zo ontzettend moeilijk te begrijpen voor mensen buiten deze site.
Waarom ben ik nu weer even terug hoor ik menigeen al vragen...?
Ik weet niet of ik er de verlaters mee bereik of dat iemand hier een verlater word of is geweest. Ik wil graag aangeven wat het de ander aandoet, diegene die verlaten is....hoe enorm de beschadiging is en hoe diep de wonden zijn, en het ergste daarvan, volledig onzichtbaar, en zich helen met gigantische soms hele lelijke littekens. Het besef dat zo een actie, zoiets vreselijks met de andere kan doen voor de rest van hun leven is niet te bevatten of te begrijpen tenzij je het zelf hebt meegemaakt.
Zowel ik als mijn nieuwe liefde zijn merkbaar vreselijk beschadigd door verlaters, de wonden zijn lelijk en erg vaak voelbaar. We merken wel dat doordat we alles open en eerlijk tegen elkaar zeggen, er in 1ste instantie veel paniek en angst is en het nu nog alleen in het hoofd impulsieve reactie uitspraken zijn, er enorm veel begrip is en ook veel inzicht. Maar 1 van de grootste nadelen is, ook al zijn we nog zo enorm giga gek op elkaar en voelt alles zo enorm super goed, je blijft elkaar bevestigen...dan weer de ene dan weer de andere...de angst blijft, de beschadigingen zijn er,.......dat nieuwe besef en daar weer mee moeten leren omgaan is zwaar. Erg zwaar! Onze littekens worden maar heeeeeel langzaam mooier, vlakker, maar zijn er en gaan nooit meer weg.
Elkaar vertrouwen is 10000x moeilijker dan daarvoor....elk berichtje wat geappt word of in elk telefoongesprek dat we hebben is er bevestiging nodig naar beide kanten...terwijl we tegelijkertijd beseffen...weten.....dat het absoluut goed zit tussen ons. De gesprekken die we met elkaar voeren, en dat zijn er echt heel veel, die nodig zijn om te onthouden dat we die pijn nooit meer willen voelen en erover willen waken dat we dat nooit meer mogen vergeten. en dan in huilen uitbarsten dat het toch van de zotte is dat we zo angstig zijn geworden door zo een K*....ervaring. en daar dan weer verdriet van hebben. Het blijft giga pijnlijk. Het is frustrerend te beseffen dat het de verlater niks doet. Die vraagt niet hoe gaat het jou, zodat je kan zeggen, Trut of klootzak ik ben enorm beschadigd door jou....en je snapt het niet eens hoe erg.
Het enige waarom het zo ontzettend goed gaat met mijn nieuwe liefde is dat we beide exact hetzelfde hebben meegemaakt, en dus beide absoluut eerlijk tegen elkaar blijven hoe pijnlijk dit ook soms kan zijn. Het is de enige manier waardoor we zo gelukkig met elkaar kunnen zijn.
Verlaters, denk dus eens goed na hoe je afscheid gaat nemen en bedenk wat een enorme schade je de verlatende aandoet. Zeker als er toekomst plannen zijn gemaakt.
Ik ben er zeker van dat deze stap voor mij de beste was, dat ik het pad waar ik nu op zit zo heeft moeten zijn om mijn geluk te vinden. Ik zie heeeel veeeeel dingen door een roze bril, maar ik zie ook dingen relativerend, en soms dingen die mij weer in een neerwaartse spiraal willen brengen. Het is erg moeilijk te bevatten dat niet iedere vrouw hetzelfde is en ook al zie je signalen die bij de 1ne een negatief pad inluidde, dat bij de andere niks te betekenen heeft behalve dat ze weer haar eerlijkheid en openheid toont om maar heel duidelijk te zijn hoeveel ze van mij houdt en dat ik mij nergens zorgen om hoef te maken.
Ik ben zwaar beschadigd maar ik kan daar steeds beter mee leven.
- Ricksterr's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Re:
Pas op met de schuld volledig bij een ander te leggen en jezelf vrij te pleiten en in een "zieligmodus" te kruipen.
Je denkt garanties te vinden, maar die zijn er niet. Degene met wie je nu bent kan morgen ook ineens weg zijn.... Poef!
Rick
Precies.
En ook jij kan haar gaan verlaten omdat het niet meer goed voelt.
Enof!!!!! Daarom raad ik je
Enof!!!!!
Daarom raad ik je aan mn blog van bijna een jaar geleden en de bijkomende reacties eens te lezen:
http://ldvd.nl/alles-is-relatief.
Ik hoop dat de diepe ldvd van je vorige ex ECHT is verdwenen.
Hoi Ricksterr,
Ik ben heel blij voor je dat je een nieuwe liefde gevonden hebt, en het heel goed met haar kunt vinden.
Toch vind ik jouw verhaal een beetje moeilijk. Laat ik beginnen met zeggen dat ik niks af wil doen aan jouw gevoel en jouw beeld hieromheen. Jouw gevoel over jouw situatie staat natuurlijk boven wat ik over jouw situatie wil zeggen.
Verlaters, denk dus eens goed na hoe je afscheid gaat nemen en bedenk wat een enorme schade je de verlatende aandoet. Zeker als er toekomst plannen zijn gemaakt.
Ik weet niet of ik er de verlaters mee bereik of dat iemand hier een verlater word of is geweest. Ik wil graag aangeven wat het de ander aandoet, diegene die verlaten is....hoe enorm de beschadiging is en hoe diep de wonden zijn, en het ergste daarvan, volledig onzichtbaar, en zich helen met gigantische soms hele lelijke littekens. Het besef dat zo een actie, zoiets vreselijks met de andere kan doen voor de rest van hun leven is niet te bevatten of te begrijpen tenzij je het zelf hebt meegemaakt.
Pffft…. dit soort uitspraken vind ik heel erg zwaar. Ik besef heel goed dat anderen, zeker anderen die een belangrijke rol spelen of speelden, van grote invloed kunnen zijn op je welbevinden. Maar volgens mij moet je er in alle omstandigheden rekening mee houden dat anderen weer weg kunnen gaan. Je mag volgens mij dus nooit je volledige hebben en houden in handen leggen van een ander. Hoe eerlijk, oprecht en betrouwbaar die ander ook is, het is een ANDER. Een ander met een ander leven, andere belangen, andere behoeften, en misschien met andere plannen. Die ander ben jij niet, maar die ander is een ander.
Hoe mooi en perfect je relatie ook kan zijn, die ander kan overlijden, of gewoon weggaan. De verantwoording dat je jezelf staande houdt blijft daardoor dus volledig bij jou liggen. Die verantwoording kan je niet uit handen geven, en dat moet je ook niet willen, volgens mij. JIJ zult je leven moeten lijden, moeten leiden. Jij bent uiteindelijk verantwoordelijk voor je eigen geluk. Die ander is uiteindelijk verantwoordelijk voor zijn/haar geluk. Jij bent uiteindelijk voorbijgangertje voor hem/haar, die ander is uiteindelijk voorbijgangertje voor jou. Voor jezelf ben je geen voorbijgangertje, voor jezelf ben jij de enige die er ECHT toe doet. Ik zeg dat steeds, ik wil dat nu ook weer benadrukken. JIJ moet voor jezelf zorgen. IK moet voor mezelf zorgen. In alle omstandigheden.
Jouw uitspraken over ‘verlaten’ maken dat ‘verlaten’ zooooooo zwaar wordt, en dat je de ander daar zooooo mee beschadigt, dat je ‘verlaten’ echt heel erg moet zien te voorkomen. Maaaaaaaarrrrrrrrrrrrr…….. soms zitten er ook iets positievere kanten aan verlaten. Je zit elkaar te veel in de weg, je blokkeert elkaar te veel, de irritaties lopen te hoog op. Je geeft anderen de kans weer hun eigen leven op te pakken. Je geeft jezelf weer de kans om jezelf te wezen….. Je geeft beide mensen weer de kans om een volgende fase van hun leven te beginnen. Je ziet dat niet altijd, je wilt dat niet altijd zien, maar zaakjes zijn altijd relatief, hier.
Dus… in principe ben ik het wel een beetje met je eens. Maar je moet volgens mij proberen niet te zwaar te tillen aan ‘verlaten’. Het gebeurt, het gebeurt vaker dan we zouden willen, maar het gebeurt. Misschien gebeurt het minder dan in sommige gevallen nodig zou zijn, maar het gebeurt…. Je moet je daar dus tegen wapenen. Als je een relatie hebt, prima…. als die uitgaat, nou ja, dan…… Maar je moet doorgaan met je eigen leven leiden.
Ik geloof dat ik dat als nuance op jouw blog wil toevoegen, zonder dat ik afbreuk wil doen aan jouw gevoel van ‘beschadigd zijn’. Wees oprecht in het aangaan van relaties, maar laat elkaar los als dat nodig is…. Zoiets.
Waterman
Jeetje.....ik schrik van jullie reactie maar anders....
Wat een aparte reacties, en eigenlijk kan ik niet anders concluderen dan dat al die reacties voortkomen uit het nog niet afgesloten hebben van de vorige ervaring....ik lees tussen de regels door:
-ik heb muren gebouwd en die gaan niet meer om
-voor mij geen passie meer
-ik ga mij nooit meer overgeven aan de ander.
Vanuit mijn gedachte wereld zie ik dat als dat een nieuwe relatie bij voorbaat geen schijn van kans heeft op slagen. Wanneer je niet instaat bent volledig in het diepe te springen je over te geven aan de ander met al je zwaktes en sterktes en al je andere goede en minder goede karaktereigenschappen,....dan zal de ander dit bemerken en ook afstand gaan bewaren....en zo zijn het 1st nog haarscheurtjes maar gedoemd uit te groeien tot canyons.
Wanneer ik het gevoel krijg dat de ander zich volledig overgeeft aan mij, erop vertrouwd dat ik er alles aan zal doen haar zo min mogelijk of geen pijn te doen(elkaar pijn doen gebeurt toch een keer) en dan bij kracht is te beseffen dat een goed gesprek wonderen doet. Dan ben ik volledig verkeerd bezig wanneer ik niet hetzelfde teruggeef. Dan weet ik bij voorbaat al dat ik de relatie eigenhandig saboteer, en dat het overgaat.
Sorry maar de reacties die ik hier lees zijn van zeer beschadigde mensen nog meer dan ik, die nog steeds niet hebben kunnen loslaten, geen nieuwe sprong in het diepe durven wagen en wellicht nooit meer. Dat vind ik echt zeer verdrietig.
Waarschijnlijk misschien een beetje off-topic, of niet, want LDVD gaat ook om loslaten en verder gaan met je eigen leven(Waterman
), en wanneer je dan iets overkomt op het meest onverwachte moment dat je dan instaat bent om weer maar vooral ook instaat bent nog dieper in je eigen IK te kijken en bij je eigen gevoel te rade gaat en je afvraagt(als dat al nodig is) wat gebeurt hier nu voor moois,...en ben ik er al klaar voor.....maar vooral het allerbelangrijkste.....WTF ik pak dit moment!! en ga er volledig voor....en zie wel of mijn hart breekt of niet...
Ik ben ervan overtuigd dat wanneer je dat overkomt(en wat ik dus heb gezegd) WTF ik zie wel wat er gebeurt maar zoiets moois laat ik niet aan mij voorbij gaan, en dan heb ik het niet over uiterlijk. Ik ben instaat heel diep in mijzelf te kijken en dat kost mij weliswaar heeeel veel moeite en energie maar de beslissingen daaruit zijn waar aan mijzelf. en kan ik oprecht mee leven, of mijn hart nou gebroken word of niet....ik geloof alleen niet dat wanneer je beide zegt WTF ik pak dit moment, het mis kan gaan. Je stelt je beide zo kwetsbaar op naar elkaar dat je samen vergroeit tot iets veel sterkers dan in ons 1tje.
Ik ben het niet eens met jullie reacties...behalve dan kleine stukjes van Waterman.
Grappig om nu te bemerken hoe ontzettend ik al gegroeid ben...dank jullie wel.
Rick
Zelf ben ik dan weer verbaasd over je geschrokken, verdedigende en defensieve, reactie.
Ik ben wel benieuwd wat er over blijft als de immens heftige emoties wat betreft het verlaten zijn, zijn gaan liggen bij jullie twee.
Natuurlijk is het altijd de vraag hoe twee mensen zich gaan ontwikkelen.
Echter, heftig is zo'n samenkomst gebaseerd op overeenkomstige angsten en emoties wel.
Ik denk ook niet dat je nu moet gaan constateren hoe ver je bent gekomen in je verlatingsproces.
Eerder hoe verschillend iedereen naar een situatie kijkt.
Onthoud dan ook dat jij er midden met je verliefde hart in staat.
En wij met een andere bril je verhaal lezen.
Niet beïnvloed door eventueel verkleurende aspecten.
De dag plukken moet je altijd doen, op alle fronten.
Het what the fuck geniet ervan is iets wat je aan eenieder op alle fronten redelijkerwijs kunt adviseren.
Het leven kan immers immens vluchtig zijn, niet?
Betekend niet dat je als een dolle stier overal in moet duiken.
Soms is dat lekker.
Fuck it.
En soms achteraf destructief.
Ook niet erg.
Zegt alleen niets over of je vooruit komt de ja of de nee.
Dat risico wil je pakken zeg je.
Zeker nu met deze vrouw.
Ik gun je alle goeds.
Lieve Rick,
Ik zit zo je verhaal te lezen en dan denk ik ja het is ook wel de manier waarop iemand verlaten wordt, dat speelt ook wel mee in het verwerkingsproces, ik heb dat ook zo ervaren, dan zou het weleens langer kunnen duren.
Toch weet ik nu na zo een tijd, dat ik altijd van mezelf moet uitgaan.
Wat ik ook ervaar is dat ik nu over die hardnekkige hobbel heen ben met verwerken waar jij misschien nog overheen moet gaan.
Ik ben langer met verwerken dan jij bezig, misschien heeft dat er mee te maken.
Ik had ook heel lang zo een overweldigend gevoel door dit liefdesverdriet.
Op een dag tot mijn verbazing was dat weg, ja echt, ik was zoooo ontzettend blij, het is er niet meer zo heftig! Wat een verschil! Het gaat echt over...het wordt zoveel beter!
Daarom bij jou kan het zo zijn dat je nog even door moet zetten met verwerken. De tijd heelt alle wonden zeggen ze toch? Dan denk je terug en kan je er misschien om lachen. Ik heb dat wel dat ik terug kan kijken ook met een lach, zo van wat deed ik toen vreemd. En ex ook haha. Twee mensen samen en dan al die heftige emoties...
Ik kan je niet genoeg zeggen hoe goed dit voelt dat ik over die hobbel heen ben geklommen en laat dat dan jouw doel ook zijn! Jezelf helemaal terug vinden, dicht bij jezelf zijn, ik ben al zover. Het voelt zo vrij en los en ja ik heb er geen woorden voor.
Wat mij ook heeft geholpen is om het niet te voeden, de gedachtes, eindeloze scenario's in je hoofdje erover, dan maak je het verhaal niet kleiner, nee juist groter. Dan gaat het een eigen leven leiden. Probeer daar een middenweg in te vinden en niet te onderdrukken.
De tijd en ook die handeling gingen mij het steeds minder doen voelen en op een gegeven moment laat het je onverschilliger. Wat een opluchting!
Het kan best lang duren en ook de handelingen van ex naar ons toe. Dat is een stukje van mijn ervaring.
Alles komt wel weer op zijn plekje terecht, uiteindelijk.
Als je maar helemaal dicht bij jezelf blijft, wat ex doet of niet doet naar ons toe is niet meer van belang.
We doen het zelf de verwerking!
Heeey Rick, ik had mijn reactie al opgelagen op wordpad en zie nu je reactie net...weet niet of jij hier nog iets aan hebt.
Veel liefs!
@Hlim:Concretisering van je reactie
Wat ik ook ervaar is dat ik nu over die hardnekkige hobbel heen ben met verwerken waar jij misschien nog overheen moet gaan.Ik ben langer met verwerken dan jij bezig, misschien heeft dat er mee te maken.
Daarom bij jou kan het zo zijn dat je nog even door moet zetten met verwerken.
Het zou voor Ricksterr wel prettig kunnen zijn als je dan ook aanwijst op basis waarvan jij denkt te lezen dat hij nog een 'stukje' te gaan heeft in zijn verwerking. Het wat concreter maakt gerelateerd aan het verhaal in zijn blog i.p.v, laat ik voorzichtig zijn, wederom een herhaling te geven over die 'hardnekkige hobbel' (dat inmiddels beruchte 'laatste stukje' waar je het al een tijd over hebt) waar je nog over struikelt, hoe lang je overweldigende liefdesverdriet vanwege die veel te grote liefde duurde die je hebt ervaren en het niet voeden van de gedachten/scenario's wat je op ieder blog loslaat.
Haha
Heb jij vandaag weer een bui?
Ga jij nu vragen stellen voor Rick?
Een ontzettend dikke doeiiiii
Buien
Heb jij vandaag weer een bui?
Jazeker....dat zie je toch.
Is geen bui,maar tijd en zin voor maken. Een iets andere basis dan waarvandaan jij schrijft.
Rotbui
Ik heb geen zin in jouw onzuivere gepraat...ontzettend dikke doeiiii.
Doeii!!!
Als ik de enige zou zijn die jouw reactie leest zoals ik m lees dan zou je het misschien wel onzuiver kunnen noemen. Scheelt dat er ook anderen mensen zijn die je reactie met afstand lezen zoals ik m lees.....om weer aan te haken op de inhoud van mijn reactie.
Maar blijf jij het ondertussen maar hebben over buien en doeiien.
Doeiii!!!
Dikke
adiossssssssssssss hahahaha
@Ricksterr: Bijzondere ontwikkeling.
Ik ben zwaar beschadigd maar ik kan daar steeds beter mee leven.
Ik neem even voor het gemak aan dat je dit aan je opgedane LDVD-ervaring relateert ?
Als ik dit nu lees ben ik geneigd te vragen waardoor of wanneer de verandering is ontstaan bij de Ricksterr die enkele maanden geleden zijn ex nog dankbaar was, en dat altijd zou blijven. Een Ricksterr die terugblikte op een relatie waarvan hij inzag dat hij het anders had kunnen doen, teveel verantwoording op zich nam voor de relatiebreuk en langzaam maar zeker toch instaat was dankbaar te zijn voor de opgedane ervaringen en de inzichten die de relatie en daaropvolgende breuk hem hadden gegeven. Die Ricksterr t.o.v. de Ricksterr die zichzelf nu omschrijft als zwaar beschadigd lijkt verdwenen te zijn en de volledige verantwoording bij de 'verlater' lijkt te leggen..
Een bijzondere kanteling en ontwikkeling waarvan het natuurlijk het belangrijkste is dat jij je daar goed bij voelt.
Wat de reacties betreft die je als negatief hebt ervaren kan het schelen om die relativerender en met meer 'afstand' te lezen. Niet iedereen zit waar jij nu ziet, draagt andere ervaringen met zich mee waardoor je met een andere bril leest en reageert op een verhaal wat er geschreven is. Net zoals niet iedere vrouw hetzelfde is.
Even kritisch kijkend naar mijzelf en uit ervaring met anderen weet ik dat het voor kan komen dat een opmerking (reactie), mening of vraagstelling die iets bij je prikkelt of een weerstand oproept soms iets (onderliggends) aanraakt. Wat natuurlijk niet bij jou het geval hoeft te zijn.