het is nu dag 3 en een paar van zijn spullen worden vandaag opgehaald, ik moest ze bij elkaar zoeken, ik zit vreselijk te huilen, ik kan dit gewoon niet aan.
gisteren heb ik hele erge huilbuien gehad wat wel opluchte, voor even althans...
heb gesprekken met vriendinnen gehad maar voel me voor iedereen een last en teveel, dus ik weet nu eigenlijk ook niet meer waar ik heen moet om te praten of een beetje begrip en troost te krijgen.
steeds ga ik bijna hyperventileren en heb het gevoel dat ik flauw ga vallen.
Ik wil dit helemaal niet, weet niet hoe ik verder moet, wie kan me helpen?
Ik ben

Weet je ik vraag me af of ik het ooit kan loslaten en accepeteren. Met het bedoel ik de hele situatie. Niet eens hij want op hem ben ik niet eens boos, ik zie hem als een kleine jongen, die niet beter weet. Ben ik zijn moeder geweest of praat ik mezelf maar aan dat hij er niets aan kan doen om hm te beschermen? En waarom wil ik dat dan? Want anderzijds wil ik hem ook gekwetst zien worden en daarna mag hij gelukkig worden, maar niet eerder.

En waarom als er een god is mag dit? Het gaat allemaal te gemakkelijk voor de klootzakken onder ons. En zij waarom flikkert zij niet een end op. Of ze is oerdom en ziet niet wat ze zich op de hals haalt of ze is slim, maar wat moet ze dan met iemand die leeft voor computers, drugs en bier. Maar ja wat moest ik ermee? Dat kun je je afvragen en tot vandaag toe is het me nie gelukt te beantwoorden wat ik zo ontzettend in hem mis, maar ik mis hem. Toch wil ik niet terug. Niet meer zo als het was.

tis maar eventjes wat raad:
ik heb 1.5 jaar mij heel depressief gevoeld en eigenlijk ben ik blij dat ik van Axel af ben. jana mag hem hebben!
ik probeer de hele dag door te glimlachen en ik moet zeggen het helpt echt om dat alles te verwerken. Probeer optimistisch te zijn elke dag. Blijf niet treuren om diegene waarvan je hield. je leeft maar 1maal en het is het allemaal niet waard om te treuren. Dus probeer optimistisch te zijn en wie weet staat er binnekort wel iemand die je nog meeeeer liefheeft dan de vorige!!!!!
doezeks
xxx
lola

We hadden onze toekomst al zo mooi voor ogen, de kinderen waren gek op hem.
na dagenlang praten en maanden voorbij gegaan zijn had ik eindelijk vertrouwen in de relatie, dat hij er ook echt voor zou vechten als het wat minder zou gaan.
vandaag kreeg ik de klap, na niks van hem gehoord te hebben stuurde ik een smsje, ik kreeg een smsje terug met de boodschap dat hij verliefd is geworden op een vroegere vriendin van hem, ook mijn ziekte, waar ik nu weinig last van heb, was hem te zwaar.
Eerder had ik daar nooit wat van gehoord.
Ik heb de hele dag gehuild, kalmeringsmiddelen ingenomen, maar mijn wereld is ingestort. Hoe vertel ik het de kinderen... mijn hart is gebroken.

morgen is het dag 4 en het weekend begint weer!!!! ;-( Ik ben zo bang op dit weekend weer op stap te gaan, ben bang je tegen te komen en weer totaal genegeerd te worden, dan laat je me zo klote voelen!!!
ben zo bang!!!
please someone help me!!

viekebieke
xxxxxxxxxxxxxxxxx...

Vandaag heb ik een betere dag, denk ik????? Vandaag mij wel geamusseerd met vriendinnen maar je was wel niet uit mijn gedachte te krijgen... Waarom kan ik je toch niet vergeten??? ik wil zo graag opniuw gelukkig zijn, zoals jij nu bent!!! ah fuck!!! ik wil gewoon gelukkig zijn, zonder dat jij de godganse dag door mijn hoofd spookt!!!!
ach ja!!!

Dikke zoen viekebieke
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

3 Februari 2005 is een dag die ik nooit meer zal vergeten.
Dit is de dag dat ik erachter kwam dat mijn man mij ontrouw was:
Ik had al weken het gevoel dat er iets niet klopte: kreeg een roos, een duur senseo-apparaat en hij was poeslief, maar vooral erg afwezig.

Wat is er gebeurd?
Een vriend van hem had een meisje (20 jaar!) ontmoet via een autoclub,maar dat meisje bleek nogal een swinger te zijn!
Dus om zijn vriend te beschermen gingen wij maar eens uitzoeken in hoeverre ze te vertrouwen was (via msn): niet dus!!!!! Terwijl ze wist dat ie getrouwd was en 3 kleine kinderen had, ging ze heel erg ver!