vriendschap

afbeelding van brunette

hij wil opeens vrienden zijn en zegt dat hij spijt heeft van alles..
ik weet niet wat ik er mee aan moet, ik kan toch nu niet gelijk vrienden worden?
ik ben bang dat we dan weer een relatie krijgen en dat dan weer fout loopt.
hij zegt dat hij verandert is maar dat kan toch niet binnen twee maanden?
maar goed nu wil hij dus een vriendschap opbouwen maar het lijkt mij erg meoilijk

liefs brunette

afbeelding van zwartgat

vriendschap...

... is zoiets dat de meeste "dumpers" (blijft een akelig woord maar toch) wel zeggen te willen, aangezien je niet voor niets een relatie hebt en meestal niet de ander een duivel vindt waar je nooit meer wat mee te maken wilt hebben. De relatie werkt niet meer dus men verbreekt 'm, maar mist dan toch de goede kanten en denkt die met een "vriendschap" toch te behouden. Ik weet uit ervaring dat een te snel geprobeerde vriendschap al snel een drama kan worden; er gaat echt TIJD overheen en "vriendschap" is mijns inziens pas mogelijk als de frustraties lang en breed over zijn. Dus als jij die nog wel voelt is mijn advies: neem afstand, tijd, rust en dat soort dingen en als hij écht vriendschap wil en nog een beetje van je houdt dan heeft hij dat geduld. Zo niet? Dan mag je achteraf blij zijn dat je het niet hebt geprobeerd...

afbeelding van brunette

@zwartgat

ok bedankt ja ik heb gezegt dat ik tijd nodig heb, hij maakte het namelijk uit.
hij zei dat hij het graag wilde proberen en hij vroeg of ik niet te lang wou wachten..
ik heb hierop gereageert dat ik echt tijd nodg heb.

afbeelding van zwartgat

Goed zo!

Dat klinkt verstandig. Soms draaien de rollen om: krijgt de "dumper" twijfels en gaat jou missen... Kan een enorm drama worden, met chantage/dreiging (zwaar uitgedrukt maar toch) van "als je niet heel snel mijn vriend wordt, dan [bewijs je waarom ik het uit wilde maken] [wil ik je nooit meer zien] [ga ik eens met jouw 'achterban' praten over jou"... Als "gedumpte" kun je beter voor jezelf en voor je eigen rust kiezen. Dat heeft voordelen, zo kun je beter loslaten/tot jezelf komen/je ergens anders mee bezig houden, als je het zo voelt kun je zelfs denken van "dan weet hij/zij tenminste pas echt wat hij weggooit", je kunt ook je eigen beeld van de situatie vormen zonder dat het beïnvloed wordt door hem... Iedereen is het waard om helemaal zichzelf te kunnen zijn zonder invloed van iemand die je net veel pijn heeft gedaan. Of je nou wel of niet hém echt iets kwalijk neemt: het is in beide gevallen goed om tot jezelf te komen en niet meer vanuit "jullie" maar vanuit "jou" het leven te beschouwen.