Waarom het nu zo'n pijn doet

afbeelding van Alexia

Op 15 jarige leeftijd ben je jong en onbezonnen. Je kunt de hele wereld aan. Ik word verliefd op een jongen van 18. Mijn eerste liefde en dat zit meteen diep. Het eerste jaar verloopt alles vlot tot hij mij bedriegt. Ik ben er kapot van maar mijn liefde voor hem is té groot en ik vergeef hem. Een jaar later doet hij het opnieuw en terug laat ik hem toe in mijn leven. Ik ben dan 19 en denk dat ik niemand anders meer ga vinden. Hij is immers mijn grote liefde. Tot zover ik weet, heeft hij me sindsdien niet meer bedrogen. We zijn samenbleven tot december 2009. In totaal 14 jaar! Maar de relatie heeft de nodige ups en downs gekend. Ik ben gaan studeren waardoor mijn wereld is open gegaan. Hij is zelfstandige geworden waardoor hij dag en nacht aan het werk was. We leefden uiteindelijk naast elkaar. Hij was zeer dominant naar mij toe. Controleerde alles en eigenlijk was hij om alles wat ik deed kwaad. Ik kon amper iets goed doen. Op het werk leerde ik iemand kennen. Iemand die duidelijk een boontje voor me had en graag iets met we wilde beginnen. Ik heb de relatie van 14 jaar verbroken om met hem verder te gaan. Ook al ging het met mijn vorige vriend niet zo goed, het deed pijn om afscheid te nemen. Ik was een hoopje ellende toen ik weg ging van hem om met mijn nieuwe liefde te beginnen. Mijn nieuwe vriend kon dit begrijpen en omringde mij met de nodige zorg en liefde om mij er terug bovenop te krijgen. Ik heb een jaar lang afgezien want blijkbaar lukt het niet zo makkelijk om 14 jaar zomaar naast je neer te leggen. Ik had humeurschommelingen en was zeker en vast niet de leukste persoon om mee om te gaan. Maar mijn nieuwe liefde had dit er voor over want hij bleef me steunen. Nieuwjaar 2011 kreeg ik de laatste zware mokerslag van mijn ex-vriend. 2 weken ben ik er echt niet goed van geweest en toen wist ik dat ik me moest herpakken. Ik had alles wat ik moest hebben; een baan, een leuke thuis en een supervriend. Ik vond terug krachten en wou volledig gaan voor mijn nieuw leven. Mijn nieuwe vriend en ik maakten plannen om op reis te gaan, een huis te kopen en misschien aan kindjes te beginnen. Ik had soms nog moeilijke dagen maar ik voelde me veel beter dan het afgelopen jaar. Tot vorige week…mijn vriend kwam thuis en zei dat hij even bezinningstijd nodig had. Ik wist niet waar ik het had! Wat gebeurde er? Hij is een paar dagen bij zijn ouders gaan slapen en afgelopen maandag heeft hij gezegd dat hij zijn verliefdheid voor een andere vrouw niet meer kan onderdrukken. Hij zei dat hij me nog graag zag maar dat het feit dat hij op iemand anders verliefd is geworden een teken is dat het met ons niet meer goed zat. Mijn wereld is bijna letterlijk ingestort. Ik zie hem écht doodgraag. Ik zou alles voor hem doen. Ik vind het verschrikkelijk dat we nu uit elkaar gaan nadat we zo’n moeilijk periode achter de rug hebben. Ons leven kon eigenlijk nu pas beginnen. Ik heb het gevoel dat ik hem weggejaagd heb doordat ik zo’n lange verwerkingstijd heb nodig gehad. Dat ik zijn geduld te lang op de proef gesteld heb. Misschien teveel op hem gesteund heb? Hij heeft écht zoveel voor mij gedaan en zoveel van mij moeten verdragen. Ik wou dat ik de tijd kon terug draaien en hem laten zien dat ik hem écht, echt graag zie.
We zijn ondertussen donderdag en sinds maandag heb ik niets meer van hem gehoord. Het breekt mijn hart. Het is alsof ik niet meer besta. Vroeger belde hij me minstens 20 keer op een dag en stuurde vaak smsjes en nu niets meer. Ik weet met mezelf geen blijf. Moet ik hem bellen of smsen? Mailen of niet? Ik weet het niet. Het doet zo’n pijn. Ik mis hem zo hard…

afbeelding van patriesje78

herkenbaar

Hey alexia
ik herken je verhaal heel goed. Het leek net alsof ik mijn eigen verhaal las. Bij mij ging het vorige week hetzelfde. hij wilde even rustpauze en afgelopen maandag vertelde hij ik ben verliefd op n ander(waar hij ook al bij was blijven slapen). Hij is mijn buurman en word dus dagelijks geconfronteerd met hem en haar want dinsdag nodigde hij daar ook zijn nieuwe vriendin uit. Ik weet dus goed hoe je je nu voelt.

Hopelijk vinden we steun bij elkaar. Lees mijn blog maar....
sterkte meis
liefs patricia

afbeelding van Petras5

Alexia

Misschien heb je hier iets aan ,om te begrijpen waarom je nu niets hoort .

Ook als iemand dumpt/verlaat ..er voor kiest om de relatie te verbreken is het niet zo dat diegen een knop omzet en geen gevoelens meer hebt ..........

Maar is wel al veel langer mee bezig geweest ....voor dat tegen de partner verteld word ..de twijfels ...de gevoelens onderzoeken .... alles op een rijtje zetten.... plannen maken voor als diegene het hem/ haar verteld ....
Hij/Zij wil het zeker weten voor het partner verteld word...dus het loslaten is al begonnen of zelfs al flink gevorderd Is alleen maar met zichzelf bezig en hoe men haar/zijn leven weer op kan pakken zonder jou . Soms kan het ook heel plots en snel gaan als je partner je al eerder los is gaan laten en verliefd word op een ander ..blijft altijd moeilijk
Maar diegene heeft er ook al over nagedacht hoe jij zal gaan reageren en wat voor houding men aan gaat nemen ten opzichte van jouw reactie.

Voor de gedumpte/verlate komt de klap hard aan en vooral onbegrip over hoe de persoon reageert ...alsof het allemaal al voorbij is .....wat je ook zegt wat je ook doet alsof je niet bestaat ...alsof de relatie niets voorstelde je loopt tegen een muur op ......en je ex partner lijkt ineens compleet iemand anders ...een ijskast ..je staat er opeens alleen voor voelt je verlaten
Als je later terugdenkt weet je soms al wanneer hij/zij is begonnen met afscheid nemen .
Veranderd niets aan het feit ........je verdriet ....je pijn ..je moet er zelf doorheen ...verder gaan je leven weer oppakken zonder je ex partner.

Het is ook beter om iemand los te laten als hij/zij niet fysiek aanwezig is, dus al zou je een ex partner hebben die je zou willen steunen.....het proces word moeilijker als je iets los moet laten wat nog zo dichtbij is .
Met dichtbij bedoel ik ook virtueel ..msn ..hyves ..facebook ..etc
Liefs Petra

afbeelding van Alexia

@Petra

Dankjewel voor de steun.
Ik weet dat het voor mijn eigen goed is om hem los te laten en hem niet meer te horen of zien. Diep in mijn binnenste hoop ik dat hij me ook mist en onze relatie nog een klans geeft maar ik weet dat ik mezelf kwets met deze gedachten. Hij komt niet meer terug...
Het meest pijnlijke is dat we het de afgelopen weken het eigenlijk zeer goed hadden samen. Hij vertelde me dat hij de verliefdheid heeft afgeblokt omdat hij mij nog graag zag maar dat het gewoon sterker is. Hij zei dat het verlangen naar mij weg was en geen energie meer had om 'er voor te gaan'.
Ik zou zo graag voor hem vechten zoals hij dat destijds voor mij gedaan heeft maar je kan iemand zijn gevoelens natuurlijk niet beïnvloeden. Ik voel me zo alleen. Hij was mijn maatje, mijn alles. Hij stond altijd klaar voor mij. was altijd opgewekt, blij om me te zien...

afbeelding van jacobus

@ alexia

Dat je huidige vriend verliefd is geworden op iemand anders, is steeds mogelijk. Zelfs al zie je je eigen partner nog doodgraag. Het kan je overkomen, zonder er zelf naar op zoek te zijn. Het hoeft daarom zeker niet aan jezelf te liggen. Eigen schuldgevoelens stapelen zich enkel maar op. En je ziet dan enkel nog maar je ex die zich blijkbaar gelukkig voelt bij een ander, terwijl je daar zelf had willen staan.
Als ik je verhaal lees, dan lees ik dat je zelf ook een vorige relatie hebt afgebroken. Iedere relatie heeft zijn ups en downs. En het moment dat het wat minder gaat zou eigenlijk de moment moeten zijn dat je de tv buitengooid, en samen de avond doorbrengt met een wandeling, een babbel, een drankje of etentje in de buurt. Kortom, quality time.
Uw huidige partner zal je altijd hebben willen steunen, en misschien zijn eigen zorgen niet aan je willen of kunnen hebben vertellen om je geen extra last te bezorgen. En misschien kon hij zijn uitlaatklep vinden bij iemand waar hij op het eerste moment niet van had gedacht verliefd op te kunnen worden. Ook hij kon waarschijnlijk met zijn zorgen terecht bij iemand, net zoals jij dat kon toen je hem leerde kennen. Hij zal je waarschijnlijk niet echt pijn willen doen, maar doet dat onbewust toch. Je kan enkel met hem een proberen een oplossing te vinden, maar hou er dan wel rekening mee dat de relatie tussen jullie hier kan eindigen. Het klinkt eenvoudig om te zeggen, geniet van de andere kleine dingen, want meestal komt toch hij weer bovendrijven. Een eerlijk en correct gesprek kan je altijd voeren, en probeer op een rustige manier alles samen te overlopen. Dit is de enige raad die ik je kan geven. Beter een einde in schoonheid, dan één waar je met vragen blijft zitten waardoor je toch maar jezelf de schuld blijft geven.