Meestal 99,99% kon ik alles goed bespreekbaar maken, er over praten; eigenlijk over van alles wat vreselijk belangrijk is in een serieuse,bloeiende intieme relatie met HAAR . Over wederzijdse angsten bijvoorbeeld. Dingen die we als "gevaar,bedreigend, onrust" ervaarden. Vaak genoeg hierover gesproken.Het ging steeds beter.Ook dat beaamde ze.Je zou denken..PRACHTIG.,zo een relatie zou toch moeten slagen en werken op den duur??
Nou helaas niet bij ons. Praten vind ik vreselijk belangrijk. Op vakantie waar we samen naar verlangden en uiteindelijk ook een reis boekten, is uitgedraaid op een drama. Ik wilde praten op een ochtend,lekker bij het ontbijt over iets wat me al een paar dagen bezig hield,maar zij niet. Als je van elkaar houdt sta je voor elkaar klaar,ongeacht tijdstip,situatie. Zeker als je 1 jaar al intiem,serieus bij elkaar,samen met elkaar bezig bent.
Bij terugkomst naar Nederland (dezelfde avond)heeft ze het uitgemaakt per brief,bij mij in de brievenbus gedeponeerd.. Geen sms,geen mail,niet bellen en niet pogen langs te komen was haar verzoek.Ik was boos hierover,maar respecteerde haar wens. Het is beter zo. Niet makkelijk geweest,maar..tijd geeft ongemerkt
"antwoorden, energie en visie" .Er is altijd hoop, dus..!!!