wat een situatie zeg

afbeelding van woeiwoei

Mijn situatie heeft niks met liefdesverdriet te maken en toch wil ik van me afschrijven.
Ik voel me rot. Wij zijn al 2 jaar uit elkaar, we hebben samen een kind. Kort door de bocht, ik probeer eerlijk en transparant te zijn, hij doet alles achter mijn rug om. We hebben maatschappelijk werk gedaan, daarin bleef hij maar verwijten en veroordelen en deze vrouw was niet in staat dit te remmen, ik ben er mee gestopt. Hij wil graag met mij praten maar nadat hij me bedreigd heeft en ik daar een melding van gemaakt heb bij de politie wil ik nergens meer over praten. Ik mail hem nog wel als ik vind dat hij te ver gaat of bv vakantieplanning. Nu gaat hij een zorgmelding doen (heb ik via hele betrouwbare bronnen vernomen) Ik kan je zeggen ik ben een hardwerkende succesvolle (voor mijn dochter dan hihi) moeder die de boel goed op een rij heeft. Wij zijn gelukkig en ik zorg goed voor mezelf en voor haar. Nu heb ik enorme pijn in mijn maag omdat ik bang word. Ik ben bang voor wat er gaat komen. Iemand ervaring met een ex die kost wat kost doorgaat? Ik heb het gevoel dat deze man doorgaat totdat ik kapot ben. Ik heb al contact met mijn advocaat gehad, mijn hulptroepen heb ik aangewend en ik heb vandaag mijn huis goed opgeruimd, geen flauw idee wanneer ze dan komen op huisbezoek en wie er uberhaupt komt! Ik weet dat ik niks te verbergen heb, maar door mijn werk ben ik regelmatig in contact gekomen met kinderbescherming en is dit een naar proces, en waar gezocht wordt, wordt ook gevonden. Ook voel ik me verdrietig dat mijn ex niet wil dat zijn dochter gelukkig is. Door mij zo te behandelen, de moeder van zijn kind, dat is toch ook ontzettend naar voor zijn dochter want ik word daar toch ook ongelukkig van? En hoe komt dit ten goede van onze dochter? Ook begrijp ik niet dat je iemand zoiets aan wilt doen. Zoveel onrechtvaardigheden, en het voelt heel onveilig.
Iedereen zegt, jij bent een fantastisch moeder, als ik ooit kom te overlijden dan gaat mijn kind naar jou (hihi) maar toch ben ik zo ontzettend bang. Kan iemand mij dingen van de zakelijke kant laten bekijken? Ik snap dat ik erboven moet staan enzenz maar misschien wat rationele feedback is misschien beter. Hoe kan ik mezelf sterk gaan maken en goed gegrond dit proces in gaan. Wat staat mij te wachten?
Groetjes WoeiWoei!

afbeelding van mrpither

Re:

Angst is een slechte raadgever.
Als alles klopt wat je zegt zou ik me niet al teveel zorgen maken.
Zorg wel voor dossieropbouw.
De rechters kijken vooral naar wat het beste voor een kind is, afhankelijk van de leeftijd zal er een persoonlijk gesprek plaatsvinden.
Voor het kind is het toch erg lastig, het dwingen tot een keuze is heel slecht.
Nogmaals, als jij de goede moeder bent zoals je beweert zou ik me geen zorgen maken.

Sterkte!

afbeelding van waterman

HoiHoi Woeiwoei

Sterkte vandaag!

Ga het proces rationeel in. Even geen paniek, maar ook vooral feiten. Uitleggen hoe het er voor staat, uitleggen dat jij de zaakjes op orde hebt, uitleggen, verklaren, uitleggen. Even geen paniek, je niet mee laten voeren door paniek en emoties. Laten zien dat je er staat, laten zien dat dit je raakt, maar vooral ook laten zien dat je er boven staat, en je niet van de wijs laat brengen. Niet door zijn verwijten. Laten zien dat je een hart hebt, maar zeker ook een verstand. En rustig blijven, ook dat Knipoog.

Maar je kan dit! Je bent hier sterk genoeg voor! Ook al proberen anderen de grond onder je voeten weg te spoelen, je kunt dit! Vertrouw op jezelf, dat is het enige wat je kunt doen. En je bent toch de moeite waard om te vertrouwen? Dus vanwaar de onrust? Die is toch niet nodig?

Nogmaals sterkte!
Waterman