Wat is dat liefdesverdriet toch een raar rot gevoel. Je blijft er maar in hangen en het doet veel pijn. Wat toch heel raar is omdat ze je eigenlijk hebt bedrogen door na een lange relatie gelijk naar een ander te gaan, terwijl het echt altijd een super relatie is geweest. Nu wilt ze niets meer van je weten en stel ik niks meer voor haar voor. Alles op de manier waarop het ging, de hele weg naar het moment dat het eindigde ben ik niet boos kunnen worden op haar. Heb alles zo laten gebeuren, van afspreken met elkaar en naar dagelijks heel veel contact via fb whatsapp, dat hij perse moest komen eten(toen ze alleen thuis was, haar ouders kwamen later pas die avond thuis), veel bij hem staan met uitgaan of andere dingen. Alleen maar kortaf zijn tegen me. Ik kon maar niet boos worden, gewoon omdat ik doods bang was dat ze me anders zo verlaten. Ik kon niet voor mezelf opkomen en sterk blijven. Ik liet alles maar gebeuren. Heb alleen telkens laten weten dat ik het echt niet leuk vond en er mee zat. En dat wist ze ook. Maar toch ging het zo. Ik heb niks fout gedaan. Tenminste tot het einde dan, al dat gestalk wat ik daarna dee was heel fout van mij ik ben daarin te ver gegaan. Ik heb daar ook echt spijt van, maar het had so moeten zijn??
Maar tot het einde heeft het aan mij nooit gelegen. Ik heb alles en alles gegeven wat ik had, de hele relatie lang. Misschien wel meer dan dat. En dan word ik zo behandeld en letterlijk keihard gedumpt. Ik zou boos op haar moeten zijn, haar volledig negeren en voormezelf moeten kiezen. Maar inplaats daarvan storte alles in elkaar. Nu krabbel ik langzaam omhoog. Maar toch wil ik haar weer terug, ik weet hoe super en bijzonder dat was. Nog steeds wil ik iemand die mij niet wilt, ik hoop dat ik gauw kan in zien dat ze niets meer voor me voorsteld. Ik verdien beter dan haar, maar toch..
Ik mijn volgende relaties zal ik mezelf niet gaan verliezen, juist sterk zijn en voor mezelf op te komen.

Wat is liefdesverdriet toch een raar rot gevoel