Ik zie het heel simpel. Ik ken genoeg mensen die leuk, lief, aardig, grappig, sexy en goed in bed zijn, maar daar hoef ik geen relatie mee. Als dat de vereisten zijn voor een relatie dan zijn er natuurlijk legio opties. Wat mij voornamelijk zorgen baart in dit verhaal is dat het voor jouw DE vereisten zijn.
Sorry maar deze vrouw is heel hard bezig je te gebruiken. Tuurlijk zegt ze dit allemaal over jou, zolang jij haar niet dumpt en dat vreemdgaan gewoon toe laat..... Ze weet dat je toch wel weer voor haar kiest als ze daar weer zin in heeft. Dat blijkt wel heel duidelijk uit je laatste zin.

"Wat als ze over een week of 4 voor mijn deur staat? Want ik heb zo ontzettend veel gedaan voor haar."

Ik heb ook heel veel voor ex vriendinnetjes gedaan, daarvoor waren ze toentertijd nog geen EX, maar vriendin. Maar dat is geen reden om haar weer binnen te laten. Ze heeft volgens mij ook een heleboel NIET voor je gedaan. Misschien moet je daar eerst eens naar kijken.

Hey Jonne,

( Altijd lastig om het openingswoord hier te vinden. Want, hoe begin je hé?)

Ik sluit me aan bij de reactie die je kreeg van Jamor. Niet alleen omdat het nu je ex is en je haar dus niets meer verplicht bent máár ook omdat de hele relatie in mijn ogen niet gebaseerd was op een solide basis. Na 4 maanden al uit elkaar gaan onder het mom '' als ik niet bij je ben dan twijfel ik niet máár als ik wél bij je ben dan twijfel ik wel''. Kan dit meisje niet zo goed tegen alleen zijn? ( straight forward question I know.)

Ikzelf ben een meid van 31 jaar en kan me totaal niet vinden in het soort liefde dat zij voor je voelt. Deze zou onvoorwaardelijk moeten zijn, en niet gebaseerd zijn op ''leuk, lief, aardig, grappig, sexy en goed in bed.'' Waar is het onderdeel '' diepgang, vertrouwen, veiligheid en beste vriend '' in dit verhaal? Zoals ik het lees ben je een beest dat de vleeskeuring doorgekomen is, erg oppervlakkig. Wil je op die basis überhaupt wel verder met dit meisje? Ik hou ook van schoenen kopen, want die vind ik ook leuk, sexy en staan tof naast mijn bed, maar ik wil er niet mee trouwen. Schoenen zijn namelijk vervangbaar, zodra ik toffere zie koop ik dat paar en gaan de oude de gang in. ( En soms wil ik er nog wel een korte wandel mee maken naar de supermarkt, maar ik pronk er niet meer mee.) Wil jij net als de schoenen in dit verhaal zo nu en dan een wandeltje maken, in de wetenschap dat je weer de gang in gegooid wordt?

Snap je waar ik naartoe wil met dit verhaal? Zo te lezen ben jij je hart verloren aan een meisje dat diezelfde diepe gevoelens niet voor jou koestert. Hoe hard dit ook mag weglezen, want ik wil je alles behalve nog rottiger doen voelen als dat je je al voelt. Ik ben alleen bang dat als je hiermee door gaat zij jouw grenzen gaat blijven verleggen, in haar ogen accepteer je dan dat zij jou bedonderd heeft. En wanneer je dát goedkeurt dan kan je ervan uit gaan dat ook zij begrijpt dat ze je alles kan flikken wat zijzelf zou willen. En dáár moet je jezelf toch écht te leuk voor vinden. Geen enkel woord, geen enkel excuus praat goed wat zij heeft gedaan. Alcohol mag nimmer een reden zijn om met een ander het bed in te duiken anders dan je eigen partner. Doe je dit wel dan voel je niet genoeg voor je partner en dan doe je er het beste aan gewoon de stekker eruit te trekken.

Wellicht dat de sleutels nog niet zijn gewisseld en de status op Facebook nog niet gewijzigd omdat zij voelt dat jij de deur nog op een kier houdt. Ze weet dat je terugkomt wanneer zij dit zou willen. Als je écht advies wil hebben, vraag je sleutels terug, verander je relatie status, gooi haar van Facebook, blokkeer haar van Whatsapp en gooi die deur pot dicht. Anders laat je toe dat dit een gebed zonder eind gaat worden. En dat is voor beide partijen niet het juiste. Ik spreek uit ervaring, na een jaar was ik nog niet los van mijn ex. Uiteindelijk ging die knop om en kwam ik los, ik zag namelijk in dat ik beter verdiende dan een tweede keuze, iemand om op terug te vallen als er even geen andere visjes in de zee zwemmen die toehappen.

Neem maar van mij aan dat je je daarna echt veel gelukkiger gaat voelen. Dit verdriet slijt, echt waar. Misschien niet nu, misschien niet volgende maand en misschien over 3 maanden nog niet, maar het slijt. En dan zal je iemand tegen komen die jouw waarde wél kan inschatten en de wereld met je aan wil gaan. Maar dit, zoals jij de situatie omschrijft, heeft geen toekomst en daar moet je niet eens een toekomst mee willen hebben.

Heel veel wijsheid, kracht en sterkte toegewenst. Hopelijk voel je je gauw wat beter!

Groetjes,
P.