3 jaar na laatste blog... Nog steeds alleen

afbeelding van isabella86

Hai. 3 jaar geleden schreef ik hier mijn laatste blog. Ik was iets aan het googlen en kwam toen weer op deze site dus dacht hmm misschien kan ik wel weer wat schrijven.
Vermoedelijk (en hopelijk voor hen) zijn hier nog weinig mensen na 3 jaar en dus ook weinig mensen die mijn verhaal kennen.
Als je daarin geinteresseerd bent nodig ik je vooral uit om mijnn blogs door te lezen Knipoog. Maar even in een notendop mijn verhaal:

Isabella. Werkzaam in de jeugdzorg. 4 jaar relatie gehad (18-22). Bleek achteraf een leugenaar en vreemdganger te zijn. Heeft mijn beeld van mannen weinig goed gedaan. Na paar jaar lang leve de lol kwam J. In beeld. (Tevens de reden geweest om me hieraan te melden). J. en ik hebben gezamenlijke vriendengroep en waren scharrels voor zo'n 3 jr. klassieke verhaal: ik werd verliefd op hem, hij niet op mij.
Rond 2014 ging het steeds slechter met me. Probeerde andere mannen te daten, maar mijn zelfbeeld had een knauw.
2015 en 2016 zijn zware jaren geweest. Zus ging emigreren, familieproblemen, zware werk en overlijdens maakte dat het met mij steeds slechter ging.
Qua mannen weinig nieuws. Af en toe een one night stand en dan haakte ik weer af. Vermoedelijk vanuit zelfbescherming; want hee als je niemand toelaat wordt je ook niet gekwetst toch???
2 mannen vinden me nu al een jaar overduidelijk leuk, maar ik ben niet geinteresseerd. Dus het boeit me niet.
Ergens is de angst om alleen te blijven... Voel me mislukt. Iedereen settelt en ik?? Ik blijf dezelfde loser als 6 jaar geleden.
Hulp bij psycholoog gezocht ivm terugkerende probleem met mijn eigen ik. Het helpt wel iets, maar probleem is niet weg.
Nu sinds 2 maanden is er iemand in the picture... En verval ik in mijn patroon. Het is me 3 jaar gelukt iedereen op afstand te houden en de controle te behouden maar nu lijk ik weer verliefd te worden. Op iets wat net Zo weinig kans van slagen heeft als met J....
We hebben elkaar ontmoet met uitgaan. Hij vond me vanaf begin af aan leuk. Ik hield hem op afstand. Kwam hem de week erna weer tegen en toen hadden we gezoend. Week erna weer en toen ging ik dag erna ergens anders heen en daar was hij ook
zo hebben we denk ik elkaar een x of 10 gezien met uitgaan.
Tijdens die avonden is er een soort aantrekkingskracht. We wijken niet van elkaars zijde en hebben veel lol. Ik heb hem bewust niet meegenomen, omdat ik bang was dat er meer Zou kunnen gebeuren.
Inmiddels is hij 3 keer blijven slapen en lijkt het alsof ik verliefd Aan t worden ben....
We hebben eigenlijk Alleen contact in weekend, we appen verder ook niet veel. Hij is veel jonger dan ik en is nog lekker aan t genieten. Ik weet niet waarom ik hem leuk vind... Mogelijk omdat ik weet dat het niets wordt. Maar ja nu ben ik bang voor de afwijzing.
Gisteren een date met een ander gehad. Ik voelde er niks bij.
Ik weet niet zo goed wat ik moet doen? Moet ik het afkappen ivm angst op afwijzing? Of kijken wat er gebeurt aangezien het immers de eerste in 3 jaar tijd is die ik wel leuk vind?
Waar doe ik goed aan? Iemand tips of advies?

afbeelding van Nientjuh1

Isabella

Wow, het grootste deel van jou blog ben ik gewoon. Na mijn vorige ex (nu 1,5 jaar geleden, dus flink wat korter dan bij jou) was niemand de moeite waard om serieus te daten. Wel een aantal mannen die meer wilden, maar ik haakte meteen af op het moment dat het ook maar een ietsie pietsie serieuzer werd. Niemand die leuk genoeg is, waarschijnlijk door mijn ex die mij keihard had afgewezen na een serieuze relatie van 1,5 jaar. Het hele beeld van huisje, boompje, beestje is helemaal weg. Alleen blijven lijkt nu de enige optie.

Ik zal het niet afkappen als ik jou was. Risico op afwijzing is er altijd bij iedereen. Als je om die reden geen stappen durft te nemen schiet het natuurlijk ook niet echt op. Maar doe het alleen als je er echt klaar voor bent. Het is geen schande om een tijd oppervlakkig te daten.

afbeelding van isabella86

@nientjuh

Hai. Dankjewel voor je reactie. Ik kan er wel mee doorgaan maar ja dan herhaalt de geschiedenis zich alleen maar.
Dus ja wil ik dat mezelf weer aan doen? ( en zou ik op mijn freaking 31e niet beter moeten weten?????!) want ja zolang hij nog bij mij is of soort van af en toe met mij is komt t wel goed.'tot ik word ingeruild voor een ander en dan me weer zo afgewezen voel, depressief raak en weer een k.. Ervaring erbij waardoor ik me ga afsluiten en het de keer erna alleen maar weer nog moeilijker wordt...
Vrienden zeggen stel je open blabla.
Maar ja doorbreek die circel maar eens. Patronen die er al zo lang inzitten. Gevoelens krijgen voor mensen die het niet voor jou voelen. Is niet goed maar mensen die wel gevoelens voor me krijgen vind ik simpelweg niet leuk!!
Ach misschien is liefde gewoon niet weggelegd voor me en moet ik me daar maar eens bij neerleggen..... Zuchtttt

afbeelding van Nientjuh1

Isabella

Op dit moment denk je er zo over en misschien is het dan ook beter om niet achter iets aan te gaan. Ook al zal hij jou niet kwetsen of pijn doen, dan doe je het zelf wel, omdat je nou eenmaal op dit moment zo over jezelf denk. Is ook niet vreemd na de ervaringen die je hebt gehad, maar uiteindelijk moet je dat toch echt doorbreken, anders mis je misschien wel hele mooie dingen.
Een tijdje onzeker zijn en bang voor afwijzing is niet raar als je een aantal grote teleurstellingen hebt meegemaakt. Ik denk dat je vrienden wel gelijk hebben, alleen is het makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Weet wel dat goede vrienden jou in sommige opzichten vaak beter kennen dan jezelf, dus af en toe luisteren naar ze is geen slecht idee. Maar nogmaals, makkelijker gezegd dan gedaan.
Afgewezen worden kan altijd en iedereen kan het overkomen, dat hou je niet tegen. Dat is het risico van relaties, wat voor relaties dan ook. Dat risico moet je kunnen nemen, anders zou je inderdaad nooit meer een relatie kunnen hebben.

afbeelding van isabella86

@ nientjuh

Ja klopt. Ik moet het gaan doorbreken, maar ik weet alleen niet hoe. Het is in ieder geval fijn om het van me af te schrijven en te lezen wat anderen vinden.
Helpt ook om het te ordenen. Dus bedankt voor je reactie.

afbeelding van jamor

geen realtie wel gezelligheid

Waarom wil je zo graag een relatie met hem hebben? Kun je niet gewoon het gezellig hebben en er niet zoveel druk op leggen dat dit je volgende ex wordt. Tenslotte praat je over diegene alsof hij al datgene doet wat al je exen ook gedaan hebben en ben jezelf aan het rondsukkelen over een afwijzing... Wie wijst hier wie af!!!!!!
Kijk naar jezelf en niet naar die ander. Jij houdt de boot af, omdat je bang bent verliefd te worden. Dan moet je niet dat op hem gaan projecteren. Kruip eens uit je slachtofferrol en ga eens leven.
Je klaagt over van alles wat jezelf aanricht!!!

afbeelding van isabella86

@jamor

Bedankt voor je uhm eerlijke reactie? Je mag er alles van vinden en dat ook schrijven. Ik neem het ook zeker mee.
Maar om me nou zo hard te veroordelen zonder dat je me uberhaupt kent?? Is niet mijn stijl, maar ok. Ik ga ervan uit dat het een goedbedoeld advies is dus daar dank ik je voor.
Overigens weet ik heel goed dat het aan mij ligt en volgens mij laat ik ook juist altijd weten in mijn blogs dat dat juist de kern van mijn probleem is.

afbeelding van Okewatnu

Mja

Mja, als je weet dat dit een jongen is die nog wil genieten van zijn vrijheid, dan is het inderdaad niet de vraag of maar wanneer je wordt gekwetst. Als dat zo is, dan zou ik dit inderdaad afkappen. Tenzij je liever nog een tijdje van hem snoept. Ook prima natuurlijk.

Ik kan het mis hebben hoor, maar zoals je schrijft kom je op mij emotioneel niet heel volwassen over. Misschien is dat ook wel de reden dat je je nog zo aangetrokken tot dit jongere exemplaar, die nog niet toe is aan waar jij wel aan toe bent. Settelen. Want die indruk heb ik dan weer wel. Dat je wel volwassen wil worden en het leven dat daarbij hoort wilt leven en op een soort omslagpunt zit.

Die twee mannen die jou overduidelijk leuk vinden, wat is daar de deal mee? Voldoen deze mannen niet aan wat jij zoekt in een potentiële partner? De kans op een vruchtbare relatie is vanzelfsprekend groter met een man die jou leuk om wie je bent als geheel dan met een man die louter seksueel geïnteresseerd is in jou. Maar goed, je moet er wel een truukje op kunnen natuurlijk, dat snap ik dan ook wel weer.

Tja, geen idee wat ik zeggen wil eigenlijk. Foute en spannende mannen zijn heel aantrekkelijk, maar gaan jou niet het leven geven dat je graag voor jezelf ziet. Ja, tijdelijk misschien, totdat ze er weer genoeg van hebben en de volgende zich aandient. En nogmaals, als je daar oké mee bent is het ook prima hoor. Het is jouw leven. Maar als dat niet is wat je wil, wellicht overwegen eens kijken naar iets degelijker mannen, waarbij je soms misschien even iets beter moet kijken hoe aantrekkelijk bijzonder ze zijn, maar waar je vaak op langere termijn ook nog van kunt genieten.

Waar je ook voor kiest, ik hoop dat het goed uit zal pakken voor je.