3 maanden verder

afbeelding van bloemetje80

Het is nu ruim 3 maanden geleden dat mijn ex mij als donderslag bij heldere hemel heeft verlaten. Ruim 10 jaar zijn we samen geweest en hebben we het altijd erg goed gehad. We waren geliefden maar ook soulmates. Hij was lief, zorgzaam en sociaal. Daarnaast had ik de ilusie dat we altijd goed met elkaar konden praten. We deden heel veel samen. Ik dacht echt dat ik mijn droomman had gevonden, de man met wie ik oud zou worden en kinderen zou krijgen. Nooit hebben we relatieproblemen gehad en we zijn altijd zeer respectvol met elkaar omgegaan.
Maar hoe anders bleek hij te zijn..... 3 maanden geleden is hij van de 1 op de andere dag bij me weggelopen en bij een vriend ingetrokken. Inmiddels heeft hij al een andere woning.
Vanaf het moment dat hij met het nieuws kwam dat hij me ging verlaten is hij veranderd in een ander persoon. het is net alsof ik jaren met een vreemde heb samen geleefd. Hij had alles ook goed voorbereid. binnen 1 uur heeft hij al zijn spullen gepakt en is vertrokken zonder ook nog maar 1 woord te zeggen.
De weken daarna heeft hij me behoorlijk onder druk gezet om alles in no time financieel af te handelen, voor zover mogelijk en heeft me daarmee verschrikkelijk gekrenkt.
Tot nu toe heb ik eigenlijk totaal geen idee waarom hij mij heeft verlaten. En ik weet ook dat ik dat antwoord nooit zal krijgen.... Ik weet eigenlijk wel zeker dat er een ander in het spel is... Maar daar zal ik nooit een antwoord op krijgen, hij weigert tekst en uitleg te geven. Maar juist zijn gedrag nu, ontwijkend, krenkend, keihard, alle confrontatie uit de weg gaan, geeft voor mij wel aan dat er iemand anders moet zijn. Waarom moest alles anders zo snel worden geregeld....
Inmiddels ben ik 3 maanden verder en nog steeds kapot van verdriet. Heb het nooit zien aankomen. Hij heeft nooit aangegeven dat hij niet lekker in zijn vel zat of wat dan ook.... Wist ik maar wat er aan de hand was. Je geeft jezelf nu de schuld van alles en blijft jezelf verwijten maken terwijl het eigenlijk totaal geen zin heeft omdat ik niet weet waarom hij is weg gegaan....
Je vraagt je wel eens af, kom ik hier ooit weer uit. Ik genoot verschrikkelijk van het leven; nu is het voor mij een hel geworden!

afbeelding van tilliebillie

Na 10 jaar zo'n einde, wat

Na 10 jaar zo'n einde, wat vreselijk! Dat een partner besluit niet verder te willen is nog tot daar aan toe, maar je ex met zoveel vragen achterlaten, dat vind ik wreed! Wellicht krijg je na verloop van tijd nog antwoorden op je vragen, dat hoop ik voor je.

Sterkte!

afbeelding van EricO

Vreselijk moeilijk lijkt me

Vreselijk moeilijk lijkt me dat voor je, en dat het allemaal ook zo onverwacht kwam, dat je in de veronderstelling was dat het goed ging, en nu met deze ongelofelijk harde kater zit....leef met je mee. Ik hoop net als de anderen dat je alsnog je antwoorden krijgt. Probeer jezelf niet teveel de schuld van alles te geven, je zegt zelf dat jullie altijd met respect naar elkaar zijn omgegaan, hij heeft duidelijk dat patroon verbroken, niet jij...
Zoals tillie zegt, een relatie beëindigen omdat je er niet meer in gelooft oké, maar niet op zo'n respectloze manier...
Ik denk wel dat je gelijk hebt vwb die ander, een nieuwe relatie zou dat afstandelijke en onbegrijpelijke gedrag kunnen verklaren...
Heel veel sterkte!!

afbeelding van sunny1

Wat verschrikkelijk!! Ja,

Wat verschrikkelijk!! Ja, mensen bedonderen elkaar, dat is een feit. Maar dat je geen uitleg krijgt, dat vind ik het allerergste!! Dat kun je wel eisen vind ik, dan kan je ook verder (hoe moeilijk ook.) Dat helpt bij de verwerking. Heel veel sterkte.

gr Sunny

afbeelding van bloemetje80

Ik zou dat heel graag willen

Hoi Sunny,
Ik had dit graag gewild, maar dat kan niet want hij heeft al het contact verbroken.... Ik heb ook geen zin om ook nog als "stalker" betiteld te worden... Ik vrees dat ik nooit een antwoord zal krijgen. Dat zal denk ik nog wel even aan me blijven "vreten"....

afbeelding van bloemetje80

Dank je wel

Klopt.... Sinds hij met me gebroken heeft herken ik hem niet meer, het is net alsof het iemand anders is...

afbeelding van Binas

Goh wat een nare situatie.

Goh wat een nare situatie. Zeker als hij alles al zo van te voren gepland lijkt te hebben. Hebben jullie totaal geen gesprek gehad over het hoe en waarom? Ook niet toen hij net de relatie verbrak?
Zo zonder uitleg naar 10 jaar is inderdaad heel wreed en respectloos. Niet te bevatten.
Kan mij voorstellen dat hij nu een vreemde lijkt. Hopelijk vind je hier wat steun in deze ellende. En ik hoop ook heel erg voor jou dat je nog antwoorden krijgt, want dat verdien je, zeker na 10 jaar!!!!

Veel sterkte.

afbeelding van HugoBos

@bloemetje80

Vreselijk als je je zo in een ander kan vergissen. Dan wel dat de ander plots(?) zo verandert, dat het niet meer dan een vreemde lijkt te zijn. Ik heb zelf ook aan de lijve moge ondervinden dat Ziel en Zelf niet altijd harmonieus samengaan. In mijn geval was de liefde er nog wel maar de wil niet meer. De vrijheid lonkte te hard. In mijn geval kreeg ik dan wel de antwoorden, maar omdat die klik er nog zo was, kon ik het alsnog geen plek geven. Antwoorden brengen niet altijd rust,
al snap ik dat t in jouw geval verschrikkelijk is om met al die vragen te moeten zitten. En na al die jaren.

Maar als iemand nu zo doet tegen je, dan denk ik niet dat die persoon in staat is nu om jou antwoorden te geven waar je wat mee kan. Dat hij zich eerder defensief zal blijven opstellen, dan dat er een open dialoog ontstaat.
Maar hoe dan ook ontzettend rot voor je. Hoe bedoel je cold turkey? Verward

Ik denk niet dat het je nu zal helpen, maar je gaat hieruit komen. Of de pijn en het verdriet worden mettertijd draaglijker (zoals bij mij), of je komt een ander tegen, waarvan ik voor je hoop dat die persoon zoveel leuker is en zoveel beter bij je past, dat je je met terugwerkende kracht afvraagt waarom je je destijds zo druk hebt gemaakt.
Take care for now.

afbeelding van bloemetje80

Dank je wel

Hee HugoBos,
Ik denk inderdaad dat ik op dit moment van hem geen eerlijk antwoord van hem zou kunnen krijgen. Ik vraag me soms wel eens af of hij het zelf wel weet. De reden dat hij mij niet wil spreken, me naar behandeld is denk ik dat er toch nog heel diep van binnen bij hem een stukje schuldgevoel zit.......Maar goed ik weet dat ik verder moet en dat het geen zin heeft om te treuren om iets wat niet meer terug komt... Maar dat is zo verdomde lastig. Ik zou de knop zo graag omdraaien!

afbeelding van Carlita 1950

wat erg

Wat erg zeg, ik begrijp je helemaal. Het is echt ongelooflijk wat er met je kan gebeuren in dit leven.
Jij bent van de een op de andere dag in een heel diep zwart gat gevallen.
Hoe hard en meedogenloos kunnen mensen zijn, en niet alleen mannen hoor, ook vrouwen kunnen keihard over je gevoel heen trappen.
Ik heb er heel veel ervaring mee.
Was het maar waar dat ik je kon troosten, helaas moet je hier helemaal alleen doorheen.
Als je wilt kun je me altijd een privebericht sturen, ik heb ook dit alles meegemaakt, van de ene op de andere dag verlaten te zijn.
liefs
Carlita 1950

afbeelding van Lorrie

Hoe herkenbaar en ..........vergelijkbaar met mijn situatie.

ON-GE_LOOF-LIJK hoeveel gelijkenis met mijn situatie, alhoewel wij 35 jaar samen zijn geweest waarvan 28 jaar huwelijk. De mijne heeft inderdaad wel een ander en al inmiddels 7 maanden ondertussen, en ook ik werd 3 maanden geleden overvallen door een Tsunami! Toch ben ik nu een stuk sterker en mis ik hem nog steeds, maar hoef niet meer om hem te huilen, mede dankzij de begripvolle reaties van de mensen op deze site, maar ook van mijn vrienden, familie en collegaé, ja zelfs van ouders van mijn leerlingen en bv Carlita. Ik ben gelukkig een prater en een van me af schrijfster, mssichien dat je iets aan deze tips hebt.Ik heb wel nog contact met mijn a.s ex, vanwege de kinderen en we willen beiden dat onze scheiding vreedzaam verloopt, tot nu toe lukt dat behoorlijk goed. Veel kracht en wijsheid toegewenst......en ook ik geloofde niet dat ik ooit over deze hartverscheurende pijn heen kwam, tot ik op een goede dag heb gedacht: Ik wil niet 2 jaar in de kreukels liggen voor een onbeantwoorde liefde...........laat hem zijn ding doen, hij komt er op een dag wel achter dat hij de verkeerde keuze heeft gemaakt en dan...........dan ben ik waarschijnlijk gelukkiger dan ooit! want ik geloof nog steeds in het gezegde: Eerlijkheid duurt het langst xxx Lorrie

afbeelding van bloemetje80

fijn dat ik niet de enige ben

Het doet me goed om te horen dat ik niet de enige ben.... Toch zit ik dit alweer met tranen in de ogen te lezen. Inmiddels is het ruim 3 maanden geleden. Er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik niet heb moeten huilen en me niet alleen heb gevoeld...
Ik weet wel dat ik het helemaal zelf moet doen, maar ik ben zo bang dat ik hier nooit weer uit kom!

afbeelding van Hetlevenismooi

@bloemetje80

Lieverd, je komt er echt uit, het is nog zo vers. Elke dag een stapje vooruit. Tijd heelt echt alle wonden, elke dag een beetje sterker en meer kracht, het komt echt!! Probeer je kracht al te voelen!! Een nieuw begin!! Heel veel liefs van mij.Glimlach xxx

afbeelding van bloemetje80

thanks!

Bedankt voor je lieve woorden!
Liefs Bloemetje80