Waar ik na 1.5 week mijn gevoelens onder controlle dacht te hebben had ik het mis. Het ging redelijk als ik zou zeggen het ging goed dan zou ik liegen. Maar de afgelopen 2 dagen waren weer een ramp, je heb je telefoon in je hand en je wil bellen maar je weet dat het geen zin meer heeft, je wil een sms sturen maar je weet dat je toch niks terug zal krijgen.

Van familie van haar krijg je te horen dat ze wat jongens mee naar huis had genomen, en dat ze in de avonden niet thuis meer is. Dingen die je niet maar stiekem ook wel wil weten, verstandig is iets heel anders.

Je gevoel is weg en je heb gewoon geen puf meer ook de blik in mijn ogen is van zelfverzekerd overgegaan in een gevoel ergens diep in mijn lichaam.

Waar ik als zelfverzekerde jongeman altijd erg stevig in mijn schoenen stond en vol energie de dag tegemoed ging.Waar ik iedere dag zonder diepte punten een geweldige prestatie kon neerzetten... is nu enkel en alleen een automatische piloot aangegaan welke de handelingen doet volgens de procedure.

Ik probeer meer onder de mensen te komen ( Lees: Nieuwe mensen ) de huidige vriendengroep is niet meer wat het vroeger was, samenwonen, vriendin , werk , sport , en andere bezigheden waardoor vele niet of bijna niet de tijd hebben.

Van de week gezellig met een groep weer wat gedronken en gepraat ik heb me vermaakt dat is wat ik leuk vind. De overige avonden zit je thuis op de bank een dvd te kijken en de tijd te tellen zodat je weer wat uren kan slapen. Ook enkele avonden uitgeweest voldoende aandacht gekregen maar net niet van de mensen waar ik me in zou kunnen vinden...

Een dame bleek te werken bij teasers in amsterdam, leuk als je er voorbij loopt om even te kijken echter niet mijn smaak. De andere deed een wel erg direct voorstel om een trio te gaan doen, waar iedere man van zou dromen echter bleek ze ook niet vies van een XTC pilletje, iets waar ik vel tegen ben...

Ik ben dan ook weer erg benieuwd hoe de komende week zal gaan worden, zal het weer beter gaan ? of heb ik weer de momenten waar je het contact mist ? ... dat laatste zal er zeker zijn al hoop ik dat ik het heel heel heel diep van binnen kan begraven en er vrede mee kan hebben. Maar de vrede heb ik op dit moment nog niet kunnen toekennen aan dit verhaal voor mijn gevoel voel ik me nog steeds behoorlijk in de maling genomen en gebruikt. Ze zal zelf zeggen dat het niet waar is en dat ze het echt niet zo bedoelde maar het doet zo gigantisch pijn.

Weer een week te gaan, we zullen zien.. we zullen zien