Allereerst voor eenieder hier op de site de allerbeste wensen voor het jaar 2012! Ik hoop dat dit jaar voor iedereen veel leuke dingen mag brengen. Boven alles staat gezondheid! maar ik hoop dat het voor jullie studie en/of werk ook een succesvol jaar mag worden. Last but not least de liefde, ik hoop dat ook de liefde zijn kop weer eens zal opsteken en leuke, gezellig en intieme momenten brengt.

Het is inmiddels alweer even geleden dat ik hier heb geblogd. Wel heb ik jullie natuurlijk vanaf de zijlijn gevolgd.
Helaas had ik vandaag 2 januari 2012 weer eens de behoefte om van mij af te schrijven.

Morgen is het precies 4 maanden geleden dat mijn relatie tot een einde kwam. Na ruim 4 jaren waarin ik heel veel leuke dingen heb mogen mee maken. Inmiddels heb ik al flink wat stappen gezet in het verwerkingsproces, maar vandaag merk ik heel goed dat ik er zeker nog niet door heen ben. Ik heb mijn berg nog niet beklommen.

Om een kleine samenvatting te maken: 4 maanden geleden maakte mijn ex kenbaar niet meer verliefd te zijn, vrijheid te willen en zich te willen focussen op haarzelf. Dit alles net na de zomervakantie, net nadat wij een romantisch weekend in het buitenland waren geweest. Er was volgens haar geen ander in het spel. Ze wilde vrijheid, tijd voor haar vriendinnen, tijd voor haar studie. Daarbij was ook nog het "probleem" dat ze over een half jaar naar afrika zou gaan om daar stage te lopen.

Iets meer dan een maand na de breuk ontdekte ik dat er (inmiddels) een ander was (een buitenlandse jongen van de zomervakantie). Ik heb haar 3 maanden na onze breuk persoonlijk gevraagd of er (inmiddels al) een nieuwe liefde in haar leven was, maar dit ontkende ze glashard. Ik ging er aan onderdoor. Mijn ex....loog....recht in mijn gezicht...lachte er bij...en zei...'als er een ander was, zou ik het vertellen hoor' (waarom ze dit deed? een vraag die veel door mijn hoofd is gegaan, maar waar ik me inmiddels bij heb neergelegd)

Het meest pijnlijke in de verwerking die ik reeds doorgemaakt heb, en nog wel doormaak is de vergelijking, het besef en de fase van rationaliseren. De vraag, waarom hij wel en ik niet? is een vraag die nooit beantwoord zal worden maar toch heel veel langs is gekomen. Daarbij het overdenken van de relatie...was het wel echte liefde? was het wel zo romantisch als dat ik altijd in mijn hoofd had? Daarbij het vergelijken....mijn ex vliegt nu letterlijk honderden kilometers om bij haar nieuwe liefde te zijn. (ik woon 3x gas geven, aan de andere kant van de stad en heb zeggen en schrijven in 4 jaar tijd nooit een spontane visite gehad, haalde haar nb. op om bij mij te zijn)
Ze is verliefd.....en doet letterlijk alles...voor haar buitenlandse vlam....het pijnlijke.....dit deed ze niet voor mij...afin.
Ook haar plannen zijn inmiddels gewijzigd. Haar buitenlandstage zal niet in afrika zijn....maar daar....waar hij woont. Oef.....

Waarom ik vandaag de behoefte had om van mij af te schrijven?. Gister zag ik op Facebook dat ze kenbaar maakt een relatie te hebben met "de nieuwe jongen" met naam en toenaam. (toen wij iets hadden pronkte ze er niet mee...dit was toch niet nodig..ik hechte er geen waarde aan, zij toen ook niet) Ik wist dit natuurlijk al...maar toch...toch voel je het.

Verder gaat het redelijk tot goed met mij. Het voornemen voor het nieuwe jaar is om aan mijzelf te werken. Ik ben nu al 3 maanden flink aan het sporten, wil medio januari stoppen met roken en op mijn werk heb ik een aantal hele leuke kansen gekregen welke ik met beide handen aan heb gegrepen. v.w.b. een nieuwe liefde: aan de ene kant wil ik rustig gaan daten, maar aan de andere kant wil ik nu ook even lekker tijd voor mijzelf. In mijn oude relatie heb ik mezelf te veel weg gecijferd. Ook geloof ik niet in geforceerd op zoek gaan. Ik heb de hoop in de liefde niet opgegeven en hoop dat het ooit weer, net als bij mijn ex in een onverwachte hoek zit en komt als ik het niet verwacht.

Veel liefs en geniet van 2012! ik zal hier nog wel even rondzwerven, maar wil straks ook echt afscheid nemen.