Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
5 maanden verder
Ik ben nu 5 maanden verder nadat mijn vriend onze relatie na 7 jaar v/d ene op de andere verbrak omdat hij verliefd was op een andere meid.
hij probeerde wel antwoord te geven op mijn 1000en vragen maar ik begreep en begrijp het nog steeds niet.
alle contact wat we hadden toen maakte me overstuur, het was zo ongelijkwaardig! want hij bleef bij zijn beslissing. De wereld verging voor mij
ik heb toen alle contact verbroken, dat was 19 oktober 2010. Zelfs facebook geblokkeerd.
hij stuurde nog een mailtje rond kerst "hoe het met me was" wat hij afsloot met "groeten J."
Zo afstandelijk! ik was/ben zo boos hierom! Hoe kun je me groeten sturen nadat we 7jaar elkaars beste maatjes waren en zielsveel van elkaar hielden...??? Ik wilde 1000den nare verwensingen naar hem mailen, maar heb tot op heden niks geantwoord. Omdat alles zo tegenstrijdig voelt, nog steeds. Ik houd van hem en haat hem omdat hij mij v de ene op andere dag gedumpt heeft na 7 jaar.
Bovenal mis ik hem elke dag nog vreselijk. Wanneer gaat dit over??
eerlijkheid gebied me te zeggen dat deze complete verbreking van het contact wel het beste voor mij is en heeft gemaakt dat het sommige weken best okay met me gaat. Ik haal veel afleiding uit mijn werk. Ik lach ook weer en ik heb zelfs een scharrel waar ik af en toe mee afspreek. Soms is dat heerlijk, iemand die me wel leuk en mooi vindt en bij me wil zijn, maar het is ook verraderlijk; ik merk dat ik hem ga vergelijken met mijn ex en dan haalt hij het daar niet bij... en mis ik mijn ex extra
Nu heb ik het even heel moeilijk. Ik voel me zo eenzaam....en het voelt alsof ik nooit kan accepteren dat mijn ex me verlaten heeft voor iemand anders. Ik mis hem zo....
ik moet alleen blijven bij geen contact denk ik, want zijn afstandelijkheid als ik wel contact zoek zal me alleen maar overstuur maken, denk ik.
en ik weet via via dat hij nu een nieuwe relatie heeft met de vrouw waar hij verliefd op was en ik kan het niet aan hier verder iets over te horen....
o wat is het moeilijk. Zal ik ooit hem kunnen loslaten? ik weet het echt niet. ik was/ben zo gek op hem
- fay82's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Moeilijk
Ik weet precies hoe jij je voelt. Mijn relatie is ongeveer 4 maanden geleden uitgegaan en waarschijnlijk heb je er niet zoveel aan als ik je zeg ik voel het zelfde, maar bijna alles wat je hier typt (hoe je je voelt) kon ik wel geweest zijn.
IK had/heb nog zoveel vragen, vreselijk, tis zo onbegrijpelijk!!
En inderdaad zo ontzettend afstandelijk, hoe kan dat na zoveel jaar, waarin je lief en leed gedeeld hebt
Ik kan alleen maar zeggen: sterkte! Het doet pijn., en ik kan je niet vertellen hoe je iemand waar je van houdt los kunt los laten, ik zit er zelf in en kan mezelf ook geen advies geven... Het is zo moeilijk!
re
bedankt!! ik heb er wel wat aan, wat ik ook al eerder schreef; het is juist zo troostend en goed te lezen dat ik niet de enige ben met zulke gevoelens. ik voel me al zo eenzaam en verlaten, maar blijkbaar ben ik zo raar nog niet met al deze tegenstrijdige gevoelens over mijn ex
Dit klinkt ook nog steeds zo raar. Het klopt gewoon niet, ex. En dan roep ik mezelf meteen weer tot de orde, maar het is 5 maanden uit! hij heeft een ander!
en toch mis ik hem vreselijk en hoop ik soms nog dat we ooit weer samenkomen
Jij ook heel veel sterkte!
Mijn 'ex' (vind het ook zo
Mijn 'ex' (vind het ook zo raar) heeft het ook uitgemaakt een 5-tal maanden geleden en bij mij doet het ook nog erg veel pijn.
Ook omdat hij een paar keer heeft gezegd dat het wel zou goedkomen en uiteindelijk doet hij weer anders...
Ik begrijp het ook totaal niet hoe die opeens zo anders kan doen, we konden eerst alles tegen mekaar zeggen, ik kon altijd bij hem terecht en nu...
Het doet er gewoon niet meer toe voor hem.
Bij mij is het ook ongeveer 5
Bij mij is het ook ongeveer 5 maanden 'uit'.
Ik heb haar sindsdien niet meer gezien, enkel nog gehoord per sms of mail.
Daar heb ik wel telkens op gereageerd, soms nogal kort en koeltjes, maar wel beleefd én gereageerd: ik zou het niet over mijn hart krijgen niets te laten horen.
Het laatste contact dateert van een 2,5 maanden geleden, door mijn houding contacteert ze mij niet meer, maar ik weet niet of dat wel juist aanvoelt.
Ook zij is verder gegaan, meteen 1 dag later al, en woont zelfs al enige tijd samen 'met' ....
Je moet voor jezelf uitmaken wat je gevoelsmatig het beste vindt.
Ik besloot altijd kort en beleefd te reageren, and that's it, opdat ik niet nog meer in de war zou geraken.
Maar we zijn nu maanden verder, en ik mis het contact toch wel.
Het voelt fout aan geen contact te hebben met iemand waar je alles mee hebt gedeeld.
De overweging is dan ook om op korte tijd misschien toch eens contact op te nemen, een mailtje of zo, mss bel ik wel - de drempelvrees houdt me tegen.
Het probleem bij mij is dat we eigenlijk nooit iets hebben uitgepraat, eigenlijk niets, mevrouw klapte dicht en kon niet verwoorden 'wie/ wat/ hoe/ waarom'. Nu maanden verder weet ik het allemaal wel redelijk goed, maar ik wil het haar zelf horen zeggen, niet viavia.
Iedereen weet rationeel en objectief gezien: liefdesverdriet slijt - uiteindelijk toch.
Bij sommigen duurt dat weken, bij andere maanden, jaren, en jaja, soms zelfs decennia/ nooit.
Maar uiteindelijk kom je ook andere mensen tegen in je leven die ook de moeite kunnen zijn ... dus zeg nooit nooit.
De truc is daar zelf van overtuigd te geraken - hoe? Dat weet ik niet.
7 jaar is best al heel lang, en de grootste pijn is het contrast in contact tussen alles en niets. Voor de 'verstotene' voelt dat aan als een bodemloze put van verdriet - precies of je die ander niet meer kent?!
Kies de weg van de minste pijn, en dat moet je voor jezelf uitmaken.
Ik ga het wss 'vriendschappelijk' een kans geven, om te zien wat het geeft.
Lukt dat echt niet, dan zal ik haar dat duidelijk maken, beleefd en goed verwoord.
Maar dan heb ik het nog wel geprobeerd, iets waar ik anders jaren later spijt van kan hebben.
Hopelijk heb je hier iets aan.
Sterkte nog.
re
bedankt voor je reactie, ik heb er zeker wat aan. Het is zo goed te lezen dat ik niet de enige ben met al deze gevoelens en twijfels.
De weg van de minste pijn is voor mij nu nog steeds geen contact, hoe moeilijk dit ook is.
Ik wil ook diep in mijn hart het allerliefste hem nooit verliezen en inderdaad een vriendschap opbouwen, maar dit gaat niet nu! ik wil 9 van de 10 dagen nog steeds dat het goed komt en hoop dan stiekem dat hij alsnog voor mij kiest, een totale illusie natuurlijk. Hij heeft nu een relatie met een ander
En als ik contact zoek wordt ik daarmee geconfronteerd, dit kan ik nog niet aan. Ben nog niet sterk genoeg denk ik om dit helemaal te accepteren. Maar meer nog kan ik zijn afstandelijkheid niet aan, ik snap dat niet. ik raak daar zo overstuur van.
En dat kan ik nu niet gebruiken, heb zo al genoeg moeite mijn hoofd boven water te houden...
Ik hoop van harte voor jou dat het je lukt een vriendschap te krijgen, het is zeker het proberen waard als je er sterk genoeg voor bent!