7 mnd

afbeelding van ELABA

Hi,

7mnd vandaag, tijd vliegt. Nog steeds voel ik me zo verbonden met haar. Nog steeds zien we elkaar, onder de noemer vriendschap. Denk dat ze perfect weet dat er voor mezelf nog zoveel meer is. Van haar kant komt er weinig over haar gevoel, 't is weg. Alleen is het zo gewoon én voelt het zo goed als we elkaar zien. Ze mist me ook, heeft er soms ook nog veel verdriet van, dit zegt ze me dan als we elkaar zien. Sinds de laatste ontmoeting is mijn radar totaal ontregeld. Vragen, malen. 'k Weet perfect wat ik zelf wil alleen maakt zij daar nog een belangrijk deel van uit. In die zeven mnd heb ik der gemist, niet gemist, vervloekt, van haar blijven houden. Iedere keer dat we mekaar zien voel ik me thuis, daarna is er zoveel onduidelijkheid. 't Is iets raar ben zo voorzichtig geworden, bang om nog s ontgoocheld te worden. Iedereen zegt "go with the flow". Maar ben het kabbelende water beu, 'k wil terug op de wildwaterrivier, leven, schreeuwen, lachen, gieren.

grtjs xx

afbeelding van spijt

@ELABA

Hey Knipoog

Ja hee,de gevoelens terug van het leven,het voelen..

Het is soms zo verdomd moeilijk om het gevoel terug te duwen naar een plek waar het rustig is.Het gevoel is als water,het vindt zijn weg en ineens wordt je overspoeld.In alle hevigheid krijgt je een boost en ook weer de angst.Het willen vechten,alles uit de kast en de angst om het erna voorgoed kwijt te zijn.

Het is duivels en niet te vatten.Wij allen,zo raar,zo puberaal,zo stom ook soms...

Ergens is er een einde,omdat het MOET!!!!
De puzzelstukjes in elkaar,weer compleet en genietend van het leven.

De gevoelens terug van het leven,het voelen...

Sterkte hee
xxx