Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Aan jou
R,
Weet je dat ik je mis? Dat ik het liefst bij je wil zijn?
Dat ik ons gezinnetje terug wil wij 3 en de hond?
Gezellig kerst vieren bij mijn en jou ouders, de eerste kerst met ons kleintje? Weet je dat ik fantaseer over hoe het zou zijn als het toch weer goed komt? Dat ik aan alles terug denk hoe het was om samen op vakantie te gaan, samen te gaan wonen samen zwanger te zijn samen plannen te maken. Maar weet je ook dat ik super boos op je ben dat je alles zo verpest hebt!!!! 
( (
We hebben een pracht kind die ik met veel pijn en moeite op de wereld heb gezet! We hadden een geweldig leven samen!
Het voelde goed en ik dacht dat je de ware was. Maar je verpeste het! Ons kindje net geboren en je verwachte er teveel van. Niemand mocht hem aanraken en zeer zeker niet mijn moeder omdat ik teveel met mijn moeder sprak vond jij.
Maar was het nodig om me te knijpen me op bed te duwen? Ons kleintje hard op bed te gooien? Een kleintje van toen 2 weken oud!?
Was het nodig om ge gaan stappen toen ons kleintje voor zijn leven vocht in het ziekenhuis op de IC? Was het echt nodig om met een ander te zoenen en steeds dronken te worden en me voor de tweede keer aan te raken? Was het nodig om alles op Facebook neer te zetten? Hoe slecht ik ben dat ik je kind af pak?
Heb je dat allemaal zelf niet veroorzaakt dat ik nu bij mijn moeder woon en jij bij je ouders omdat jij al een paar maanden geen rekeningen betaalde( ik had geen inkomen)
Was het nodig dat ik nu moet moeite rond kom voor mij en de kleine en binnenkort een huisje heb voor alleen mezelf en de kleine?
Ik snap het gewoon niet R waarom heb je het allemaal zo verpest en zie je dat niet in en zoek je geen hulp!!
Was het allemaal nodig om mij zoveel pijn te doen en nu nog steeds verder te gaan ?
Het doet zo ontzettend veel pijn dat ik je moet missen dat ik ons kleintje alleen opvoed al 2 maanden nu. Dat je er niet zal zijn met kerst of oud en nieuw en misschien nooit meer zo zal worden al vind jij dat alles vergeten en vergeven kan worden.
Waarom moest je alles zo ingewikkeld maken en zo verpesten wat we hadden en nog kregen?
Ik weet niet wat ik nu moet doen, verder of je terug nemen en kijken hoe het gaat.
- liesje-23's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van liesje-23
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Je hebt een waslijst van
Je hebt een waslijst van negatieve zaken over hem.
Waarom wil je hem terug?
Nou als ik dat lees.... Als
Nou als ik dat lees....
Als je beseft dat het kind hierdoor een Shaken-babysyndroom aan had over kunnen houden, in de vorm van deze fysieke (kinder)mishandeling, zou ik je aan raden om voor jezelf en het kind te zorgen..
Vergeet die VENT.
Waarom?
Waarom ik hem terug wil?
Omdat ik hem mis,omdat ik het zo anders had verwacht toen we kozen om samen een kindje te krijgen.
En het is en blijft de vader van mijn kindje.
Ik ben nu 22 jaar en als ik nu een nieuwe vriend zou hebben of over een tijd weer een kindje zou krijgen met iemand anders zou ik me slecht voelen denk ik. Wat zal iedereen dan wel niet denken.. Pff wat een sl*t en dat is gewoon niet leuk om maar af te vragen of ik echt iemand tegen kom die mij neemt zoals ik ben met kind.
Oke J is zo iemand die wil mij is gek op mijn kleine man en wil het liefst met mij samen nog een kindje. Maar ik ben bang, hoe leg ik het mijn kleine man later allemaal uit? Als zijn papa en mama uit elkaar zijn en dat van eventuele broertjes zusjes ooit misschien hun mama en papa niet uit elkaar zijn gegaan.
En daarbij nog niet eens te zeggen hoe moet ik uitleggen dat ik niet wil dat hij alleen met zijn vader is omdat ik bang ben dat z'n vader hem iets aan doet of hem mee neemt op hem inpraat hoe slecht ik ben geweest want ja voor hem en de Mensen in zijn omgeving ben ik slecht en was ik altijd alles al van plan wilde ik alleen een kind en meer niet.
@ Liesje
Wat een rot situatie voor je. Ik hoop dat je rationeel genoeg kan na denken tussen alle andere heftige gevoelens door dat dit geen gezonde situatie is en hij nooit zal veranderen.
Ik denk dat je een zeer onveilig gevoel verward met veilig en vertrouwt. Deze jongen is een onveilige jongen die niet alleen jou vast pakt en nare dingen mee doet, maar ook jullie kleintje!! Een niet weerbaar babytje, die al heel wat voor die kiezen heeft gehad toen hij op intensive care lag. Een mini klein wezentje, hoe laf is dat om zo om te gaan met zoiets kleins en broos!!!!
Je mag voor je kindje niet eens terug gaan naar zo'n eikel!! Dan ben jij verantwoordelijk voor de onveiligheid die jij je kind aanbiedt. Hoe kan je jezelf dat vergeven???
Hopelijk zet je dit door en ga je op jezelf en het liefst zorg je voor een omgangsregeling en geef je de vader van dit kind aan voor mishandeling! Want als hij dit nu al doet, met zo'n iniminie klein, schattig weerloos babytje! Vraag ik mij af wat hij nog meer gaat doen als hij alleen is met jullie kleine. Bescherm jezelf en je kind tegen deze harteloze jongen! Hij heeft geen enkel respect in zijn lijf voor jou en jullie kleine.
Ik begrijp je gevoelens, gevoelens zijn zo moeilijk. Zeker het gevoel van onveiligheid die je kan verwarren met veilig en vertrouwt. Dat zijn hele heftige gevoelens, maar niet de juiste. Echte liefde is veel rustiger, minder spannend misschien wel, maar dan kan je tenminste wel bouwen op de ander. Op deze jongen kan je dat echt niet!!
Sterkte, ik hoop echt dat je de juiste keuze maakt! Is het niet voor jezelf, doe het dan voor de kleine! Je gaat jezelf NOOIT vergeven als hij die kleine nogmaals mishandeld en het de volgende keer goed mis gaat.
Binas
@binas
Ik heb hem inderdaad aangeven voor mishandeling vandaar dat ie ook zo boos is geweest en soms nog zo is, want ja ik heb het zelf uitgelokt zegt hij.
Een omgangsregeling? Hij mag natuurlijk onze kleine zien maar niet alleen en zeker niet mee nemen.
Hij heeft wat dat betreft gelukkig niks erover te zeggen aangezien hij ons kindje niet heeft erkend en niet zijn achternaam gegeven heeft.
Maar helaas wil hij alles nog steeds alleen op zijn manier.
Onze kleine meenemen.
Hij hem in 3 maanden tijd dan ook maar 3 keer gezien in de stad met mij erbij. Alleen wil hij mij dan ook terug zegt hij altijd. En ga ik me weer zo schuldig voelen.
je kind
Denk aan je kindje, wees eerlijk voor haar/hem, die verdient beter. Ook verdient geen enkele vrouw het om geduwt of wat dan ook te worden. Dat soort dingen helpen niet, praten wel.
Kies nu voor jezelf en de kleine, dat is het enigste wat ik kan opmaken uit jouw verhaal.
Laat je koppie spreken in dit geval en niet je hartje.
groetjes knuffel77