Achter de wolken...

afbeelding van Gast

Schijnt de zon? Klopt, maar wanneer gaan die wolken nou eens weg. Het komt goed. Klopt, maar wanneer? Voor jou komt het geluk wel weer en waarschijnlijk veel beter. Ik hoop het, maar wanneer?

Allemaal goed bedoelde opmerkingen. Het mag duidelijk zijn dat ik vandaag een dip heb. Niet zo'n beetje ook. vanochtend vroeg tijdens mn brood smeren voor op me werk begonnen met ogen al weer te prikken na een 'foute' gedachte, herinneringen en pijn. Het is nu 12u en met moeite probeer ik op me werk me tranen in bedwang te houden. Op momenten dat je je goed voelt denk je dat het echt goed met je gaat. Volgende dag is het weer rotter dan anders.. Oftewel die bekende emotionele achtbaan... Ik zit er nu al 3 maanden in. ergens las ik dat het nog kort zou zijn.

ik mis haar zo erg, bijna niets kan me afleiden of troosten vandaag zo voelt het.
Soms als ik er bewust aan denk dan komt er weer een soort ongeloof naar boven, is dit wel echt?
Alles voelt ook nog zo vers. Ik wil weer liefde voelen. Voor me gevoel kan ik niet zonder, ik voel me niet compleet. Mis een maatje die je alles verteld, mening deelt. ff praatje maakt, die lieve dingen tegen je zegt wanneer je rot voelt, die je smst dat ze aan je denkt en van je houdt.

Moet ik echt weer ' wachten ' tot ik iemand tegen kom of zou ik moeten gaan zoeken? Om te zoeken heb ik de kracht nog niet. Ik weet van me zelf dat ik dan teveel eisen stel... iemand tegen komen.. In mijn eigen stad(geen grote) ben ik bijna nooit iemand tegen gekomen waarmee ik mee zou willen. Mijn ex kwam ook uit een andere stad.

Waarschijnlijk is het gras inderdaad groener bij de buren

afbeelding van Kruimeltje85

Life goes on... Herkenbaar!

Life goes on...

Herkenbaar!