Beste ldvd-ers,

Wat ik nu ga schrijven helpt me hopelijk om dingen van me af te zetten. Ik hoop dat jullie dit willen lezen en mij advies/meningen kunnen geven voor zover mogelijk.

Ik ontmoette mij ex vorig jaar zomer, ik vond het in het begin niks, wat een player met een ego dacht ik. Op een gegeven moment heb ik toch met hem afgesproken en klikte het. Ik was zelfverzekerd en was meestal vrolijk en was niet onzeker, ik was tevreden met mezelf.
De eerste keer dat we afspraken hebben we gelijk seks gehad, dit wilde ik zelf. Een week later zaten we nog steeds te smsen maar ik wilde zeker weten of we wat hadden en belde hem. Hij zei; dit gaat wel snel maar ok. Hij had het namelijk net uit met zijn ex. 2 weken hierna brak hij zijn been en begon de ellende. Hij zei: nu ga je me leren en kennen en wordt ik een klootzak en laat je me in de steek. Ik zei dat ik dat niet zou doen. Ook had hij nog steeds contact met zijn ex, omdat zij een zus heeft met wie hij al heel lang bevriend is nam hij dat als excuus én omdat zij zoveel meegemaakt had en niemand anders had moest hij wel zei hij. Ik vond dit op zich geen probleem, het was tenslotte uit en ik wilde niet jarloers overkomen. Na 1.5 maand ging hij met zijn vrienden een dagje weg, ik mocht niet mee omdat hij alleen met vrienden wilde en wij elkaar elke dag zagen. Ik vond dit wel goed, ik had namelijk ook mijn vriendinnen ernaast. Paar dagen later hoorde ik dat zijn ex mee was en dat ze elkaar constant zaten te versieren. Ik was boos en hij zei dat ze gewoon een broer-zus relatie hadden.
We waren nooit bij mij thuis, ik had toen regelmatig discussies thuis en hij vond mijn familie maar niks. Mijn ouders waren kortzichtig en mijn broers vond ie niks. Ik was altijd daar want ik kon goed met zijn ouders en vond het ook fijn want zij luisterden altijd naar mij.
Op een gegeven moment zat hij constant te smsen met haar en sjansde hij met elk meisje, maar hij deed er niks mee. Ook met stappen is hij wel eens alleen geweest en heeft toen de hele avond tegen zijn ex lopen dansen, ook dit hoorde ik later. Elke keer dat ik hem hiermee confronteerde zei hij: ik wordt hier gek van, je vertrouwd mij niet en als je zo doorgaat dan maak ik het uit. Ik dacht dat het aan mij lag en begon steeds vaker te twijfelen over mezelf. Zelfs zijn vrienden zeiden dat hij met zn ex zat te smsen en dat ik wel beter kon krijgen. Maar ik was zo verliefd en hoopte dat ik het wel zou kunnen veranderen. Hij heeft niet vaak gezegd dat ik mooi was, alleen negatieve dingen zoals; je bent té lief en je bent achterdochtig en alleen bij mij ben je jezelf. Op een gegeven moment dacht ik dat dat werkelijk zo was. Ik was mezelf kwijt en wist niet wat ik moest doen.
Ik ben toen met vriendinnen gaan praten. Een vriendin zei dat ik ervoor moest vechten, dus probeerde ik dit. Maar constant gebeurde er wat waardoor ik mijn vertrouwen in hem kwijt raakte. Zo ging hij ook een keer met een vriend naar een stripclub, om voor die vriend een meisje te regelen..jaja.. Die avond belde ik hem kwaad op omdat ik zijn smsjes had gelezen in zijn mobiel en er dingen in stonden van zijn ex die niet normaal waren. Ik was die avond bij hem en hij wilde weg met die vriend en ik moest bij hem thuis blijven, ik vond dit belachelijk maar hij had zijn vriend lang niet gezien dus d8 oke vooruit. Zijn ouders waren erbij en vonden hem een klootzak en ze zeiden dat ik beter kon krijgen. Zijn hele leven heeft hij gekregen wat hij wilde, hij schold zijn moeder/familie altijd uit en zijn vrienden erbij. Niemand was goed in zijn ogen. Hoe kon hij naar een stripclub gaan terwijl ik bij hem thuis zat, wat een eikel! Hij heeft van de 7 maanden dat we samen waren 4 maanden gezegt dat hij twijfelde of we wel verder moesten want ik was zo anders en leidde een heel ander leven. Ook hierdoor ging ik me meer aanpassen, ik wilde hem niet kwijt! Op een gegeven moment gingen we op vakantie met vrienden en hij zei dat hij meer wist over ''ons'' naar de vakantie. Ook daar smste hij met zijn ex dat hij haar miste en mailde hij met andere ex-en met ik hou van je etc. De vakantie was verder wel leuk, maar op het eind twijfelde hij nog steeds waardoor ik in tranen uitbarstte. Dag later begon hij er weer over op msn hierover en toen heb ik het uitgemaakt via de telefoon in de hoop dat hij die dag bij mij op de stoep zal staan, ik kon niet meer! 4 dagen later had hij met zijn ex... Ik was boos en voelde me lelijk en alles erbij. Hoe kon hij zoiets doen, terwijl hij op vakantie zei dat hij alleen van mij hield! Hij heeft altijd beweerd dat hij ow zoveel heeft meegemaakt en mensen heeft verloren en dat hij daarom geen gevoel had. Een week nadat het uit was las ik in zijn mail dat hij al 3 weken ervoor gemaild had dat hij het met mij ging uitmaken en dat ik een beroemdheid was en dat ie zn ex wilde want die paste beter bij hem (zijn ex is 5 jaar jonger: 16). Wat een lef!! Ik heb hem gebeld en gevraagd of hij met zn ex gezoend had, hij ontkende het en zei dat iedereen een mes in zijn rug stak en dat het niet waar was. Paar uur later zei hij dat het wel waar was. Al met al hebben we een maand nog contact gehad via sms ed. 3 maanden later zag ik hem en hij zei dat ie nu weer begon te twijfelen en dat ie me miste en beter met mij kon praten over dingen. Ik zei dat er niets meer te kiezen viel, ik wilde hem niet meer. Keer daarop dat ik hem zag kwam hij ineens bij mijn huis en vertelde dat ie me miste en van me hield en probeerde van alles, terwijl hij met zn ex heeft. Ik ben er niet op ingegaan.

Op dit moment (half jaar later) heb ik al 2 maanden geen contact meer met hem, heb zn telefoontjes niet opgepakt en zn smsjes niet beantwoord. Ik voel me wel stukken beter maar nog elke dag denk ik eraan.
Mijn zelfvertrouwen wordt met de dag iets beter maar nog steeds voel ik me ongelukkig (door hem aagepraat) en niet bijzonder/lelijk. Ik probeer stukje bij beetje mijn zelfvertrouwen weer te krijgen en heb ook al met andere jongens gezoend en denk dan echt niet aan hem. k snap niet dat ik zoveel gepikt heb, maar hij was helaas mijn 1e liefde. Ik weet zeker dat als ik nu bel hij mij terug wil. Ook maild hij gewoon met andere ex-en natuurlijk. Te walgelijk.
Ik ben nog steeds niet de oude, ik lach niet zoveel en denk over teveel dingen na. De wonden zijn nu aan het helen en het gaat verder oke, alleen duurt het een tijd. Ik hoop dat ik snel de oude wordt, al vraag ik me af of dit kan. Hoe kon iemand mij zoveel pijn doen terwijl ik zoveel om hem gaf. Ik voel mezelf soms dom, maar ik weet dat ik alles heb geprobeerd en dat ik uiteindelijk wel voor mezelf kies.

Reacties zijn meer dan welkom...