Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Advies nodig!
Hallo lezers, ik heb advies nodig...de laatste dagen ging het weer niet goed met me, met gisteren als dieptepunt (weer huilen, was er weer helemaal kapot van). Vandaag voel ik me wel weer wat beter, maar een steeds sterker wordende gedachte dringt zich op in mn hoofd: ik wil haar echt terug.
Ik heb eigenlijk helemaal geen hoop meer, ik denk niet dat het nog goed kan komen tussen mn ex en mij, wat ik ook doe. En ik weet dat het voor mij en voor haar het beste is dat ik loslaat, maar toch...ik wil niet loslaten, ik hou nog steeds verschrikkelijk veel van haar en ik wil echt vechten voor haar liefde. Maar waarom ik dat wil, weet ik niet...ja, tuurlijk om haar weer terug te krijgen, maar daar geloof ik niet echt in...ik geloof niet dat dat nog mogelijk is. En toch wil ik het proberen. Haar tijd en ruimte geven en af en toe wat liefs voor haar doen, om haar te laten zien dat ik echt om haar geef.
Nu ik dit zelf zo typ denk ik wat jullie allen waarschijnlijk nu ook denken; niet doen, het heeft geen zin, je moet loslaten...dat zegt mijn verstand mij ook, net zoals mijn verstand zegt dat het echt over is en het geen zin meer heeft.
Maar toch moet ik dit voor mijn gevoel doen, ik mag van mezelf niet opgeven. Nu zit ik er over te denken om het volgende smsje te sturen naar haar: ''Hey (naam), ik hoop dat je het niet vervelend vind dat ik je sms. Maar ik vroeg me gewoon af hoe het nu met je is...liefs (naam)''. Ik twijfel of ik achter de vraag hoe het nu is, nog ''want ik moet nog steeds veel aan je denken'' moet zetten.
Ik weet dus nu niet goed of ik dit nu wel of niet moet doen, want mijn verstand zegt van niet, maar mijn gevoel zegt van wel. Misschien hebben jullie adviezen voor me...?
- TJA's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hoe?
Beste TJA,
Heel apart, maar ik denk dat ik een beetje in dezelfde situatie zit. Hoe is het uitgegaan? Zie mijn blog voorstellen.
Groetjes Anne
Hey Anne, bedankt voor je
Hey Anne, bedankt voor je reactie...ik zal jou blog even doorlezen, als je wilt weten hoe het uit is gegaan tussen mij en mn ex en hoe het sindsdien is gegaan, kun je mijn vorige blogs het beste lezen...daarin staat alles beschreven eigenlijk...tis nogal een lang verhaal om hier zo even neer te zetten namelijk.
Groetjes
hey TJA
Heb het allemaal gelezen. Heel herkenbaar! Grappige is dat ik ook gauw jaloers ben. Mijn ex was dat niet. Ik denk dat hij zich ook erg verstikt voelde. Maar ik kan het niet terug draaien. Rot is dat. Heb hem afgelopen nacht nog gesproken en gezegd dat ik van hem houd, dat zei hij ook tegen mij. Maar ik sprak hem vandaag en toen was hij weer erg koel. Dat pijn he? Bah!!!
Zijn er nog meer mensen met
Zijn er nog meer mensen met advies...wat vinden jullie, moet ik dat smsje sturen of niet?
Ik vind dat je dat gerust
Ik vind dat je dat gerust kunt doen, ook met dat laatste stukje... Wie niet waagt, wie niet wint en je gevoel kun je vaak niet zomaar negeren. Dan weet je maar hoe het ervoor steekt met haar!
Gewoon doen zenden.
Gewoon zenden, en ik zou het zonder die toevoeging doen. Probeer alleen je zelf voor te nemen dat je niets moet verwachten. Non reactie, niet de reactie die je wenst is goed mogelijk. Bescherm jezelf voor het verzenden. Als ik vroeg, hoe het ging en als reactie kreeg goed hoor, dan ging ik door de grond, omdat ik het moeilijk had en zij doorging met haar leven. Dus aan een kant hoopte ik dat het goed met haar ging, maar aan de andere kant hoopte ik ook een beetje dat ze net zo in tranen zat als, want dan zou er hoop zijn als ik haar kon troosten. Bepaal je doel, en verwacht het slechtste!
Ik bedoel dit niet als negatieveling, maar wil je behoeden!
Gr Snowman
Ik heb besloten om haar niet
Ik heb besloten om haar niet te smsen, of ik dat later nog wel ga doen of helemaal niet meer, weet ik op dit moment niet. Maar ik weet gewoon dat het geen zin heeft om vast te blijven houden, ze wil gewoon niet meer, ook al klinkt dat nog steeds ongeloofwaardig als ik dat tegen mezelf zeg. Ik moet de feiten onder ogen zien en proberen haar los te laten, ook al wil ik dat eigenlijk niet. Ik heb mijn emoties op dit moment erg goed onder controle en laat nu mijn hoofd spreken in plaats van mijn hart. Goed, ook als ik alles rationeel bekijk weet ik gewoon dat ik echt graag bij haar ben en dat ik er heel veel voor over heb dat het weer goed zou komen, maar ik zie geen hoop meer. Daarom moet ik toch los laten en verder gaan, ook al wil ik dat eigenlijk helemaal niet. Het bespaart me de pijn die het hopen met zich meebrengt en ik denk dat ik zo weer gelukkig kan worden, ook zonder haar. Het is alleen erg tegenstrijdig allemaal, want eigenlijk wil ik haar gewoon...en ergens vind ik dat als je iets echt wilt je daarvoor moet knokken en nooit moet opgeven (tot op zekere hoogte dan), zeker voor iets waardevols en moois als liefde. Maar aan de andere kant denk ik ook; je moet weten wanneer je verloren hebt. Ik ga nu proberen haar los te laten, ik voel op dit moment de pijn van de break-up niet echt meer en met het missen van haar valt het ook wel mee. Toch wil ik haar graag terug, maar ik weet ook dat nu de pijn en het missen minder word, het loslaten makkelijker kan worden. Het is de makkelijkste weg die ik kies, en aan de ene kant ben ik daar blij om want het bespaart me veel vervelende emoties, maar aan de andere kant baal ik ook van mezelf dat ik iets (iemand) opgeef wat ik echt heel erg graag wil. Maar goed, loslaten, verwerken, doorgaan...dat is wat ik nu ga proberen...ik hoop dat het lukt, want makkelijk zal het niet zijn aangezien ik dat dus eigenlijk niet wil. Ik hoop ook dat ik zo rationeel en rustig blijf denken als ik nu doe, maar het zou zomaar kunnen zijn dat ik morgen weer een wanhopig, emotioneel wrak ben. Hoop van niet, maar goed, ik ga haar dus niet smsen nu...verder houd ik jullie op de hoogte!