Dag vechtertjes,

ik kom afscheid nemen van jullie. Het was 'leuk' om verhalen en leed met jullie te delen. Het was leuk om hier en daar goede raad te kunnen geven, of een andere kijk op de dingen te geven. Aan de andere kant merk ik ook enkele nadelen aan de site en het vertellen van de verhalen.

Woorden zijn maar woorden. Misinterpretaties zijn vlug gemaakt, door iedereen. Woorden kunnen in het verkeerde keelgat schieten, woorden kunnen ondersteunen maar kunnen aan de andere kant ook breken. Woorden zijn gevaarlijk, toch zeker als je enkel de woorden hebt - zonder intonatie.
Daarom neem ik afscheid. Ik neem afscheid van deze site en van jullie (lekker theatraal) omdat woorden slechts woorden zijn. Niemand kent de situatie van de ander, de raad en de steun die gegeven wordt, helpt dan misschien voor even... de context wordt telkens uit het oog verloren.

We kennen elkaar niet. Wat net goed is. Maar zo wordt het ook moeilijker om de persoon en de situatie in te schatten. Ik reageer hiermee vooral op mijn laatste post, die niet goed begrepen werd... Mijn reactie was ergens ook overdreven... maar toch heb ik gelijk. Mijn leven, mijn pijn, mijn verhaal... Niet iedereen wenst dezelfde dingen van de mensen. De ene heeft steun nodig, een andere kijk op de zaken, hij moet horen dat hij verkeerd bezig is en zijn leven terug moet oppakken... maar er zijn er ook gewoon die een luisterend oor nodig hebben. Iemand waar ze tegen kunnen klagen, zonder "goedbedoelde raad" te krijgen, zonder 'op de vingers getikt te worden' omdat men niet doet wat men zou moeten doen.
Begrijp me niet verkeerd: ik ben dankbaar voor de reacties van sommigen, ik ben dankbaar dat velen mijn blogs en verhaal gelezen hebben. Ik ben dankbaar voor deze site. Ik wil niemand een slechte gevoel geven of zelf op de vingers tikken! Laat dat duidelijk zijn.

Maar ik neem vooral afscheid omdat deze site mij allesbehalve helpt. Ik heb mij al veel sterker gevoeld dan nu. Nu zit ik er gewoon door. Ik kan niet meer, ik ben op. Ik zie geen nut meer in het leven, ik zie geen nut meer in niets. Het lezen van de blogs van jullie vertelt mij persoonlijk dat dit niet erg is, dat er nog mensen zijn die hetzelfde voelen zoals mij. De site helpt mij niet meer. Ik word er enkel depressiever en ongelukkiger van. In het begin was het voor mij een welkom reddingsmiddel. Maar nu heb ik het gevoel dat hij mij doet verdrinken.

Dus ik neem afscheid van de site en van jullie. Ik neem afscheid zodat ik voldoende en genoeg energie heb om aan mijzelf te werken. Om na te denken - los van alles en iedereen - en eindelijk eens te ontdekken wat ik nu precies wil. Wil ik mijn ex terug? Wil ik vrienden zijn met mijn ex? Wil ik hem wel nog spreken? Wat wil ik met mijn leven en mijn toekomst? Wil ik mijn ex vergeten, herinneringen koesterend, en verder gaan met mijn leven alsof mijn hart niet voorgoed gebroken werd?

Ik weet het allemaal niet meer. Daarom stap ik er uit. I need some 'me-time'. Ik denk dat we daar allemaal wel eens behoefte aan hebben. Ik hoop dat ik er sterker uitkom. Wie weet vertel ik binnen een aantal weken wel hoe het verder met mij afgelopen is, voor het geval iemand het zou willen weten.

Sterke aan iedereen.
Ik hoop dat jullie er zelf ook uitkomen en alles uiteindelijk kunnen plaatsen in jullie leven.
Ik hoop dat jullie toch terug gelukkig worden al dan niet met een andere partner - in de toekomst.

Leef jullie leven.
Geniet van het moois en van de kleine dingen.

Ik weet dat ik dit zal proberen doen.

Liefs.