Gisteren kwam mijn ex dus te eten. En het ging eigenlijk precies zoals verwacht. Het was in het begin onwennig, verder gezellig en ook nog wel gepraat. Maar ook dat is nog altijd zoals het was..... Ik ben wel veranderd, minder emotioneel, niet meer zo gevoelig voor wat hij doet of zegt of juist laat. Maar dat wat hij denkt of voelt is niet veranderd. Hij is meer van de ratio, staat er meer tegenover als "het is toch gewoon uit en dan ga je ieder je eigen weg....". Dat wat ik heb meegemaakt en doorgemaakt snapt hij niet. Hij is niet hard hierin, maar kan dat gewoon niet voelen.

Dat was gisteren nogmaals duidelijk. Wat dat betreft toch wel de wereld volgens hokjes: Als het over is, ga je gewoon weer verder. Mijn ex stelt zich daarin niet hard op, het nare was wel te horen dat zijn vrienden dat wel hebben. Vanwege het "gedoe" na afloop, het feit dat ik er zo'n moeite mee heb. Mijn ex vertelde me dat die daarop reageren van "wat moet je nog met haar". Dus ook niet verteld dat hij gisteren bij mij was. Dat dat hard bij mij aankomt, komt omdat ik die mensen zelf ook wel gesproken heb het afgelopen jaar: "Meid, kom op, het is gewoon uit, niet meer zeuren en nu verder". Dat ik dat niet kon, heeft mijzelf nog het meeste verbaasd.

Dus toch even een confrontatie van de ratio vs emotie. Hoewel die bij mij indmiddels steeds meer op 1 lijn zitten, overheerste bij mij een tijd lang de emotie. Bij mijn ex, en ook dus anderen, juist de ratio. Dit kan je niet door praten tot elkaar brengen. Je begrijpt elkaar dan "gewoon" niet.

Maar goed, het is idd over en uit. En zoals ik al dacht zal dit onze laatste ontmoeting zijn. Ik weet dat mijn ex geen behoefte heeft aan contact met exen. Zelf zal hij dat niet onderhouden. Dat zegt hij zelf ook. En ik wil niet degene zijn die dan bij hem aan blijft kloppen. Dus dan ga je ieder maar je eigen weg. Hoewel ik dat volgens hem niet zo dramatisch moet zien, het kan best zijn dat we elkaar nog eens ontmoeten. Ik weet niet, ik denk het niet.

Wat ik hem vandaag nog wel gevraagd heb via mail is of hij de brief wil terug sturen die ik hem toen vorig jaar geschreven heb. Niet omdat ik spullen terug wil, maar omdat daar hele persoonlijke dingen in staan. Hij zal verder nooit meer wat met die brief doen, maar ik wil niet dat een ander dat ooit te lezen krijgt (lees vb nieuwe vriendin van hem). Daarnaast wil ik zelf graag afsluiten en verder gaan. Dus ik wil zelf die brief nog 1 keer lezen en dan wegdoen.

Het is tijd om verder te gaan. Hoe ik gisteravond moet plaatsen weet ik niet. Zoals gezegd, het ging zoals verwacht. Verdrietig of teleurgesteld ben ik dus niet. Meer gelaten.....

Ik voel dat ik ver ben. Er is het afgelopen jaar veel afgebroken bij mij, wat ik opnieuw heb moeten opbouwen. Niet alleen mijn ex, of door mijn ex. Maar ik heb veel moeten herontdekken. Het is beangstigend geweest en vooral confronterend. Het is niet zo dat ik er sterker uit ben gekomen, het is juist zo dat ik mijn zwaktes meer heb leren kennen.

Ik moet verder, en proberen niet te blijven hangen. Ik heb mijn ex ook gemaild dat buiten "zand erover" (voor dingen die tussen ons gebeurd zijn) ik hoop dat hij het ooit ook wat zal begrijpen. Ik weet niet of dat zo zal zijn, niet uit onwil, maar puur omdat hij anders is.

Dit was het dan.... geen spijt, geen haat, geen klokken die teruggedraaid kunnen worden. Time to move on! Liefs, Panic