Afscheid op mijn manier ...

Amai hoe gevoelens toch van het ?É¬©?É¬©n naar het ander kunnen gaan. Deze morgen voelde ik me nog h?É¬©?É¬©l sterk ... had zoiets van ik moet gewoon verdergaan met mijn eigen leven... heb toen het smsje verstuurd ... en had mezelf overtuigd dat ik geen smsje van hem moest terug verwachten. Maar jullie raden het wel al waarschijnlijk ... geen enkele reactie ... het doet echt wel pijn, want dan ga je je uiteindelijk afvragen wat heb ik dan echt voor hem betekend. Ik wil hem zo vlug mogelijk uit mijn gedachten verjagen want ik weet dat dit het enige juiste is, maar die verdomde gevoelens blijven terugkeren ... Ik wou dat ik al een maand verder was ...

Don, 19/01/2006 - 20:57 — leentje

Je hebt heel die tekst in

Je hebt heel die tekst in een smsje gezet? Dacht dat je een mail had gestuurd, niet dat het uitmaakt, maar 't is wel een erg lang smsje .

Verschrikkelijk is dat he om niks terug te krijgen, je zit er toch (onbewust) de hele tijd op te wachten en hoe langer het duurt voordat je iets terug krijgt, hoe pijnlijker het wordt en hoe groter je dip wordt. Ik kan je het advies geven om geen contact met hem te zoeken, het maakt alles alleen maar moeilijker en het duurt allemaal veel langer. Ik kon in het begin ook alleen maar denken, was ik maar een maand verder, maar een maand later voelde ik me nog precies hetzelfde, omdat we steeds contact hadden en hij me aan het lijntje hield en ik alleen maar kon hopen dat het nog goed kwam, terwijl hij al lekker verder aan het gaan was met zijn leven.

Sterkte en ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt, want als ik het zo lees heb je al genoeg meegemaakt.

Morgen schijnt de zon weer....

Don, 19/01/2006 - 22:10 — Niek

moedig..

Hoi "Honesty"

Moedig van je om je zo te blijven openstellen.
'k Denk alleen niet dat hij dat verdiend. Dat hij jou niet verdiend omdat jij meer waard bent! Ik heb iets soortgelijks meegemaakt. Er is nog iets wat je van hem kunt leren; ga verder met je leven! En geef je liefde niet zomaar weg. Je hebt heel wat te bieden aan een man!
Echt, je woorden aan hem zijn prachtig, moedig en oprecht.
Gooi geen parels voor de zwijnen.. een zwijn heeft liever rotte aardappels.

Weet wat jij waard bent..

Liefs van Niek

Vrij, 20/01/2006 - 04:30 — Honesty

Thanks ...

Het doet echt deugd om dit allemaal te lezen ... en ik weet het, ik moet mijn verstand boven mijn gevoel houden. Maar ik voel me zo opgaan in golven momenteel. De ene keer ben ik echt kwaad om hetgene hij me heeft aangedaan en het volgende moment begin ik gewoon te huilen. Het is gewoon het verwerkingsproces en ik stel me nog zoveel vragen ... zou hier zo graag een antwoord op krijgen. Want ik heb me ondertussen wel neergelegd bij het feit dat we geen relatie kunnen hebben maar ik weet wat het is om iemand te moeten verliezen ... heb het al driemaal meegemaakt en zou veel liever hebben dat we het gewoon als volwassenen kunnen uitpraten. Gevoelens kan je nu ?É¬©?É¬©nmaal niet forceren maar een relatie op deze manier afsluiten is echt keihard. En daar heb ik het het moeilijkste mee ...
Trouwens Niek dat van die zwijnen is wel mooi neergeschreven en uiteindelijk ook de waarheid

Zon, 22/01/2006 - 16:45 — Puk

Antwoorden

Honesty,

Je hebt denk ik een goede keuze gemaakt. Ik heb je in een vorig antwoord al gezegd dat hij daar zelf mee aan de gang moet met zijn verslaving. Dat smsje aan hem ... tjonge. Kreeg er tranen van in de ogen zo lief van jou. Waarschijnlijk krijg je geen antwoord omdat hij het te pijnlijk vind om contact met je te hebben. Je wilt graag antwoorden op je vragen hebben. Wat wil je horen? En krijg je dan de antwoorden die je verwacht? Ik denk het niet. Die golven waar je het over hebt blijven nog wel en dat weet je want je zei dat dit de derde keer is dat zoiets mee maakt. Dan weet je ook dat het weer overgaat. Hou je daar aan vast. Voor mij ook de 3e keer en dat het weer overgaat is mijn steun maar heb er niet minder verdriet om. Dat blijft. En hoe een relatie ook afsluit er zal altijd een harde kant aan zitten. Het is niet anders. Love hurts ...

Sterkte Hon,

Puk

Zon, 22/01/2006 - 17:05 — Honesty

Ik weet het Puk, maar ik

Ik weet het Puk, maar ik stel me de vraag of zijn verslaving wel echt zo erg is ... heb ik het niet constant te negatief gezien. Ik bedoel hiermee ... is hij niet meer beginnen drinken omwille van de ganse situatie. Als hij iemand is die daarvoor ook heel erg veel dronk, kan ik me er echt wel makkelijker bij neerleggen. Dan weet ik voor mezelf dat ik met zo iemand gewoon niet kan samenleven. Maar wat me bezighoudt is het feit dat hij echt wel h?É¬©?É¬©l veel voor me over had op bepaalde momenten. Dat hij zich wel openstelde voor me en dat hij echt zijn best deed om onze relatie te laten slagen. Hij had me al van in het begin gezegd dat hij twijfels had ... dus ik weet waar ik aan begon. Hij zei me meisje als ik het een kans wil geven dan is het echt wel met jou. Dit gaf me echt de moed om het te proberen. Maar ik ben erachter gekomen dat ik hier zelf te zwak voor ben ... ik bedoel ik sta sterk in het leven, maar met twijfels en onzekerheden kan ik helemaal niet omgaan. Het ene moment h?É¬©?É¬©l intens en het andere moment niet weten hoe het verder gaat ... Misschien heeft hij ook gewoon bindingsangst ... en is alles samen gekomen. HIj schreef me wel dat ik het hem niet makkelijk maak, maar het laatste wat ik wil is mijn eigen gevoelens verloochenen. Men kan veel van mij vragen, maar dit echt niet. Misschien zal hij hierdoor es inzien dat er nog mensen bestaan die echte gevoelens hebben en dat er een veel betere manier bestaat dan vluchten in bepaalde dingen die het leven alleen maar moeilijker maken.
Kon ik maar even zijn gedachten lezen ...

Zon, 22/01/2006 - 18:24 — Puk

Gedachten lezen van een ander

Hon,

Ik weet niet in hoeverre hij wel of niet verlaafd is. Maar ik weet wel hoe het is om te leven met verslaafde. Als jij weet of hij de drank een maand kan laten staan dan weet jij ook het antwoord. Voor een verslaving kiest niemand. Daar "stink je in". Zie het ook alsof iemand ziek is. Vaak is het een vlucht van iets wat een tijdelijke oplossing bied. Maar omdat de problemen keihard weer terug komen zal de zucht naar de volgende vlucht (roes) snel weer terugkomen. Het kringetje is rond. Om die kring te onderbreken is heel erg moeilijk. Dat betekend vaak een verandering voor het leven. En hoe zwak of sterk jij ook bent, hij zal dat zelf moeten willen en kunnen. Niemand anders kan dat voor hem doen. Waarom had hij twijfel in het begin van jullie relatie?

Er is hier vaak overgesproken maar ik denk dat jij net als ik een gever bent. En das behoorlijk lastig . Voel je niet schuldig omdat je geen hulpverlener wilt zijn in een relatie. Daar zijn andere mensen veel beter in. Je gevoel heeft je een seintje gegeven en je hebt er naar geluisterd. Als je je daar beter bij voelt moet je dat vooral doen. Een relatie is geen baan.

Sterkte,

Puk

Ma, 23/01/2006 - 03:03 — Honesty

Mogen we ons gevoel nog

Mogen we ons gevoel nog geloven ... ik zit met zo'n tweestrijd momenteel ... Het is ook vandaag een week geleden dat alles zo ingewikkeld is geworden. Vragen rijzen constant door mijn hoofd, op zoek naar de juiste oplossingen, maar ik vind er geen. Jawel ... ik heb al besloten dat ik eerst zelf terug sterk wil zijn vooraleer ik met hem afspreek, zodat ik echt kan vertellen wat er in me omgaat zonder te emotioneel te worden, want dit wil ik echt niet meer meemaken. Uiteindelijk heeft ook hij het moeilijk en zou alleen nog maar een grotere wig tussen ons drijven en dat is het laatste wat ik wil. En ja Puk ik ben een gever ...
Toen ik op zoek was naar mezelf heb ik geleerd dat je pas liefde kan ontvangen als je zelf ook liefde kan geven en dat is iets wat ik altijd heb onthouden. Het heeft geen zin om koppig te zijn in de liefde, want daar doe je uiteindelijk alleen jezelf verdriet mee. Ik ben blij dat je me hierin steunt, geeft me al terug wat kracht om in mijn eigen gevoel te blijven geloven ... dank je ...

Ma, 23/01/2006 - 03:18 — Honesty

Lieve Puk ...

"Waarschijnlijk krijg je geen antwoord omdat hij het te pijnlijk vind om contact met je te hebben." Dit zinnetje van jou deed me echt wel deugd, want ik denk omdat ik hem niet hoor dat het hem allemaal onverschillig laat. Maar waarom dan? Ik wil er voor hem zijn en samen met hem vechten. Maakt de intensiteit hem bang? Mocht ik nu weten dat hij het er ook moeilijk mee heeft zou het voor mij al een stuk makkelijker zijn. Niet omdat ik wil dat hij verdriet heeft, maar omdat ik dan ook besef dat ik iets voor hem heb betekend of nog altijd beteken. Ik weet dat ik heel diepgaand kan gaan, maar komt ook door hetgene wat ik heb meegemaakt. Problemen moet je aanpakken dit is de enige juiste weg naar vrijheid en geluk. Ik hoop echt dat hij hierover nadenkt ... dit wil niet zeggen dat hij voor mij moet kiezen maar in ieder geval wel voor zijn eigen geluk ... Kon ik hem dit maar bijbrengen, dan had ik niet het gevoel dat onze relatie er niet voor niets is geweest ...
Veel liefs ...

Wie is online

Enquête