Afscheid van een maatje

afbeelding van Glittergirl

Ongeveer 2 jaar geleden had ik zelf intens verdriet omdat mijn vorige ex er een einde had gemaakt. Ik was nog nooit zo gebroken geweest en het kreeg een vrij lange nasleep. Oktober 2014 kon ik zeggen dat ik me beter ging voelen en dat ik mezelf weer had terug gevonden. Dit heeft aangehouden tot augustus 2015, terwijl ik inmiddels weer een nieuwe lover had, maar ook nog veel aan mijn ex dacht.

Nu heb ik mijn inmiddels ex nieuwe lover het intense verdriet aangedaan. Ik weet echt precies hoe hij zich voelt. Huilbuien, boosheid, verdriet, gemis, wereld ingestort... Maar ik kan er niks aan doen. Mijn vorige ex was ook nog met mij op vakantie voor hij net uitmaakte. Je probeert dingen om van je twijfel af te komen, probeert positief te zijn etc. Misschien begrijp ik mijn vorige ex nu wat beter. Maar mijn vorige ex kwam elke keer terug. Zo wil ik niet zijn. Ik denk wel dat je opzich terug bij elkaar kunt komen na een break up. Maar niet 4, 5 keer achter elkaar.

Ik heb medelijden met mijn ex nieuwe lover. De gevoelens zijn lastig van elkaar te onderscheiden. Medelijden of gemis? Gemis kan opzich ook, want ik neem ook afscheid van mijn maatje van de afgelopen 9 maanden. Afscheid van iemand die er altijd voor me was en lieve dingen zei. Iemand voor wie ik kon koken en met wie ik kon sporten. Degene waarmee ik drankjes kon doen en kon dansen. Voor hem voelde ik weer vlinders bij de eerste kus.

Dat maakte de keuze misschien wel zo lastig, want hij is geen eikel! En toch zoveel irritaties. Ja ik ga hem absoluut missen!

Ook denk ik nog vaak aan mijn vorige ex, hier heb ik nog een stukje te verwerken en te winnen. Dat moet ik ook oplossen voor mezelf.

Glitterkusjes

afbeelding van Hetlevenismooi

@Glittergirl

Je hebt beiden kanten van een relatie meegemaakt.
Ik ook.
Gevoelens kun je niet veranderen.

Als je het gevoel hebt niet meer te glitteren klopt het niet meer.
Dan ga je je terugtrekken van de relatie enzo en dat hoort niet.

Een fantastisch 2016!

afbeelding van Glittergirl

Dankjewel Hetlevenismooi! Aan

Dankjewel Hetlevenismooi!

Aan die gedachte moet ik me vasthouden, ik was mezelf niet meer. Nu ga ik weer opbouwen en afleiding zoeken...

afbeelding van Hetlevenismooi

Lekker in je velletje voelen

Je hebt er zin in en dat is toch wel een goed teken. Onschuldig

afbeelding van waterman

Hoi Glitter

Het is volkomen begrijpelijk wat je hier zegt. Toch moest het gebeuren. Je kunt jezelf ook niet voor de gek houden. Een breakup is in heel veel gevallen beter dan doormodderen. Klinkt heel gek, maar uiteindelijk ga je dat snappen. En gaat hij dat ook snappen.

Als je niet meer lekker in je vel zit, als de onrust te groot is, als je niet meer Glittergirl bent, als je jezelf kwijtraakt in een relatie, dan moet je ermee stoppen. Maar de ander was een fijn mens, en dus moet je de ander niet onnodig kwetsen. Maar het is nooit fijn......

Waterman

afbeelding van chelle

@Glittergirl: onderzoek

Mijn reactie zal vermoedelijk niet erg bij je in de smaak vallen. Toch, als we op een forum uitgaan van ‘Het Fruitschaal-’model waar op een grote schaal diverse fruitsoorten worden neergelegd, leg ik er graag ook iets bij.

Glittergirl schreef:

“Maar ik kán niet anders dan onderzoeken of hij de oorzaak is van mijn innerlijke onrust.”

Als je je eigen blogs erop terugleest, ben je sinds april van vorig jaar met deze jongen aan het daten. Jongen geeft aan ‘nog niet klaar te zijn voor een relatie en dat hij met zich zelf had afgesproken om sowieso tot na zijn vakantie eind juli geen vorm van relatie te willen’.

In oktober spreek je uit dat ‘als het aan jou zou liggen jullie elkaar vaker zouden zien’. Hij leidt, naast zijn fulltime job, een enorm sociaal actief leven en je geeft aan hem vaker te willen zien. Deze jongen stemt in met exclusief daten en zou eerlijk zijn over zijn gevoel, maar geeft aan het ‘ook lastig’ te vinden en maakte aan jou kenbaar ‘dat hij nog een beetje wild is, dit niet in één keer kan uitzetten, maar wel ging kijken hoe dit zich gaat ontwikkelen en dat hij hierover ook eerlijk naar jou zal zijn’.

Dan plaats je een nieuw blog, waarin je je twijfels deelt. Het is geen oordeel, wel een observatie. Het lijkt erop dat toen jullie relatie officieel en exclusief werd, er bij jou onderhuids van alles bleek te gaan bewegen.

Glittergirl schreef:

“Eigenlijk vanaf het moment dat we het vorige maand officieel gemaakt hebben, begonnen de twijfels en benauwdheid serieuze vormen aan te nemen. We kennen elkaar sinds april, hebben al die maanden, wel vrij exclusief ‘gedate’. Vorige maand besloten om het officieel te maken.”

Het zou interessant voor je kunnen zijn om eens te gaan doorgronden wat er in jouw gevoel ten opzichte van hem precies gebeurd is, nadat hij ‘officieel’ en ‘exclusief’ helemaal ‘van jou’ was.

Ook om te voorkomen dat jij (en ook de betrokken partner) in toekomstige nieuwe relaties die je wenst aan te gaan, in dezelfde emotionele spagaten verstrikt gaat raken.

afbeelding van Glittergirl

@ chelle

Ieder inzicht is welkom! Dus bedankt voor je reactie!

Ik heb er eens over nagedacht en dit is wat er gebeurd zou kunnen zijn in mijn ogen:

1. Ik was verliefd, toen het officieel werd, was en de verliefdheid over ging bleef er niet genoeg 'houden van' over. Ik zag zijn mindere kanten en daar kon ik niet mee leven.

2. Het was onbewust de strijd van het ‘iets willen wat ik niet kan krijgen’. Toen ik het had gekregen ging de lol ervan af.

--> Dit zou ik best erg vinden, want ik heb dit echt niet door gehad of bewust gedaan! Dit kan ook weer door de relatie met mijn vorige ex komen (knipperlicht – niet 100% gaan voor mij)

3. Hij was toch nog een rebound van mijn vorige ex, ik had hem nodig om mijn vorige ex echt los te kunnen laten, want toen we elkaar leerden kennen zag ik mijn vorige ex nog. Meteen na een paar dates heb ik het zien mijn vorige ex verbroken. Al twijfel ik of ik mijn ex 100% heb los gelaten.. Elke dag een beetje meer denk ik…

Andere inzichten zijn van harte welkom! Het is voor mij ook een les en ik hoop toch echt ‘de ware’ ‘prins op het witte paard’ tegen te komen en te houden!

Groetjes,
Glitter

afbeelding van Pallmallwoman

@glitter

Na t lezen van je vorige blogs vraag ik me 1 ding af, hij heeft meerdere keren aan gegeven dat hij een druk leven heeft, en dat hij nog ergens een wilde is, en jij heb hier, en over andere zaken je onzekerheid uit gesproken, in het blog met de titel van "gedachten wisselen" is het niet zo dat je koste wat t kost exclusief wou, na aanleiding van je eigen onzekerheid die je toen voelde? kijken bewust of onbewust of hij daadwerkelijk wel voor je zou gaan, en toen dat eenmaal zo was, niet interessant meer was, omdat je eigen onzekerheid op t moment van exclusief zijn, die boost kreeg? zou het misschien eens goed zijn, om te ontdekken in je zelf waar die onzekerheid vandaan kwam...ik denk dat je dan al een heel eind in de richting komt over het waarom!

ik schrijf t misschien wat hard en bot maar zo bedoel ik t niet, is nu eenmaal mijn manier van schrijven? 

Pall

afbeelding van Glittergirl

@ Pallie

Wat mij betreft had het al veel eerder exclusief gemogen, dit heb ik ook meerdere keren aangegeven in het begin. Ik was er al eerder aan toe om het 'te proberen'. Dan was ik er ook eerder achter gekomen dat het niet werkte, had ik hem iets minder pijn gedaan dan nu een half jaar later en veel meer ervaringen rijker samen.

Ja, ik was een beetje onzeker, of dat echt ergens vandaan komt weet ik niet. En waar zou dat dan eventueel vandaan kunnen komen? En hoe kan ik het oplossen?

Ik vind gevoelens sowieso lastig te onderscheiden. Was ik dan wel echt verliefd aan het begin? Ben ik ooit wel echt verliefd geweest? Of lijdt ik nu aan iets, dat ik altijd het gevoel/boost nodig van 'iemand te kunnen krijgen'?

afbeelding van Pallmallwoman

@glitter

Citaat:

Wat mij betreft had het al veel eerder exclusief gemogen, dit heb ik ook meerdere keren aangegeven in het begin. Ik was er al eerder aan toe om het 'te proberen'. Dan was ik er ook eerder achter gekomen dat het niet werkte, had ik hem iets minder pijn gedaan

Waarom wilde je perse dat relatie plaatje er aan hangen? het ging goed zoals het ging lees ik in je blogs, wat dreef jou om het al vrij snel exclusief te hebben? irriteerde je je ook aan hem toen het nog niet exclusief was? 

Citaat:

Ja, ik was een beetje onzeker, of dat echt ergens vandaan komt weet ik niet. En waar zou dat dan eventueel vandaan kunnen komen? En hoe kan ik het oplossen?

Waar t bij jou vandaan komt weet ik natuurlijk niet, en wat je er aan kan doen kan ik je ook niet vertellen, dat werkt voor een ieder anders, ik haal t aan omdat ik het wel een beetje herken, in eerdere relaties met mannen, dat ik ook net die man wilde die er niet helemaal voor open stond, en als ik m dan zover had, ging ik me ook irriteren, en hoefde het allemaal zo nodig niet meer, wat achteraf voort kwam uit 1.onzekerheid, en 2. het spel van machtig zijn, wat weer voort kwam uit een hele lastige moeilijke en zware relatie....uiteindelijk was het terug te voeren naar een stuk verleden, waarmee ik natuurlijk niet direct zeg, dat het bij jou ook zo werkt...vandaar mn vraag! 

Citaat:

Ik vind gevoelens sowieso lastig te onderscheiden. Was ik dan wel echt verliefd aan het begin? Ben ik ooit wel echt verliefd geweest?

Dat begrijp ik, echter heeft t zin? om jezelf dat soort vragen te stellen? dan heb ik een andere vraag voor je waar je niet op hoef te antwoorden, maar voor jezelf een nadenkertje, als je dan misschien niet echt verliefd geweest zou zijn, waarom dan toch perse het kaartje exclusief er aan willen hangen? 

Citaat:

Of lijdt ik nu aan iets, dat ik altijd het gevoel/boost nodig van 'iemand te kunnen krijgen'?

Haha zo zwart wit moet je het natuurlijk niet zien, en jezelf ook helemaal niet aan praten dat je ergens aan lijdt, blijf dicht bij jezelf  Knipoog

Pall

afbeelding van Glittergirl

@ pallie

Citaat:

Waarom wilde je perse dat relatie plaatje er aan hangen? het ging goed zoals het ging lees ik in je blogs, wat dreef jou om het al vrij snel exclusief te hebben? irriteerde je je ook aan hem toen het nog niet exclusief was? 

Tuurlijk zag ik alle dingen waar ik me nu aan irriteerde wel, maar ik dacht, we zijn toch officieel niet samen, ik hoef niet met hem te leven en het is allemaal niet zo erg. Mijn irritaties waren voornamelijk zijn slordige huis, zijn te laat komen, zijn onhandigheidjes. Ik merkte dat ik de laatste tijd steeds dacht dat ik dit niet wilde de rest van m'n leven.

Citaat:

Dat begrijp ik, echter heeft t zin? om jezelf dat soort vragen te stellen? dan heb ik een andere vraag voor je waar je niet op hoef te antwoorden, maar voor jezelf een nadenkertje, als je dan misschien niet echt verliefd geweest zou zijn, waarom dan toch perse het kaartje exclusief er aan willen hangen? 

We hadden het leuk en ik wilde het een stapje verder gaan, mee naar alle vrienden, hem voorstellen aan m'n ouders, wilde vaker bij hem zijn, een vakantie boeken, etc.